Σύμφωνα με  το ρεπορτάζ της Καστοριανής Εστίας, στη χειρόγραφη διαθήκη που συντάχθηκε στις 17 Ιανουαρίου του έτους 2013, οι ανωτέρω που τότε υπηρετούσαν ως Αρχιμανδρίτες στην Μητρόπολη Καστοριάς, ορίζονται ως διαχειριστές, όχι μόνο της ατομικής περιουσίας του μακαριστού Σεραφείμ, αλλά και όλων των άλλων εκκλησιαστικών κειμηλίων που αποκτήθηκαν κατά την 25χρονη ιερατική διακονία του, στη Μητρόπολη Καστοριάς.

Ανάμεσά τους αναφέρονται: Λειψανοθήκες με λείψανα τοπικών αγίων (Αγίου Μηνά, Αγίας Σοφίας κλπ) αρχιερατικές στολές, μίτρες, πατερίτσες, εγκόλπια, ιερές εικόνες κλπ, “ων ουκ έστιν αριθμός”, σύμφωνα με μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων! Πολλά από αυτά, σύμφωνα με τις ίδιες μαρτυρίες, δεν είναι προσωπικά αντικείμενα του εκλιπόντος, αλλά ανήκουν στην Μητρόπολη και στην πολιτιστική κληρονομιά της Καστοριάς.

Στο ρεπορτάζ της Καστοριανής Εστίας,  σημειώνεται ότι όλα αυτά τα αντικείμενα φυλάσσονταν στον επάνω όροφο του Επισκοπείου, όπου στεγάζεται ο κοιτώνας και το γραφείο του Μητροπολίτη. Μάλιστα, επισημαίνεται το  “φυλάσσονταν” γιατί φέρεται με την έλευση νέου Μητροπολίτη κ. Καλλίνικου να αποσφραγίστηκε το Επισκοπείο, και  να μην βρέθηκαν παρά ελάχιστα από τα Ιερά Κειμήλια που βρίσκονταν εκεί. (βλ. φωτο πριν και μετά τον θάνατο του μακαριστού Σεραφείμ).

Αν, λοιπόν, οι πληροφορίες αυτές ευσταθούν, εύλογα διατυπώνεται το ερώτημα: τί  είχε συμβεί λοιπόν και εξαφανίστηκε όλος αυτός ο εκκλησιαστικός πλούτος από τον φυσικό του χώρο; Και που βρίσκεται σήμερα;

Σύμφωνα με το αποκλειστικό ρεπορτάζ της Καστοριανής Εστίας, αμέσως μετά την αναγγελία του θανάτου του Μητροπολίτη Σεραφείμ, με εισαγγελική παραγγελία, σφραγίστηκαν οι προσωπικοί χώροι του εκλιπόντος, χωρίς όμως, σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες να γίνει λεπτομερής καταγραφή όλων των αντικειμένων που βρίσκονταν εντός αυτών.

Αμέσως μετά την κηδεία του Μητροπολίτη Καστοριάς, επιδόθηκε από τον Αρχιμανδρίτη Νικόλαο Γιαννουσά στον τοποτηρητή της Μητροποόλεως Καστοριάς, Μητροπολίτη Γρεβενών κ. Δαυίδ, η ιδιόχειρη διαθήκη του εκλιπόντος, με την οποία καθιστούσε αποκλειστικούς διαχειριστές της τον ίδιο και τον αδελφό του Μητροπολίτη πλέον Σισανίου και Σιατίστης κ. Αθανάσιο.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί, αφού η διαθήκη ορίζει σαφώς του κληρονόμους των περιουσιακών στοιχείων του μακαριστού, δεν τηρήθηκαν οι προβλεπόμενες διαδικασίες για την καλή εκτέλεσή της και εξαφανίστηκαν σε ανύποπτο χρόνο (και από ποιους;) από τον φυσικό τους χώρο, όλα τα αντικείμενα που συμπεριλαμβάνονται σ΄ αυτή;

Και γιατί όλες οι διαδικασίες δεν έγιναν σε πλήρη διαφάνεια και παρουσία του νόμιμου διαδόχου του μακαριστού Μητροπολίτη, για να μην αιωρείται οποιαδήποτε υπόνοια για μη σύννομες μεθοδεύσεις;

Ένα άλλο σημείο της διαθήκης που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, είναι ότι ενώ ο μακαριστός Σεραφείμ, είχε παραγγείλει και είχε υποδείξει ως χώρο ταφής του στην διαθήκη του, την Ιερά Μονή Παναγίας Φανερωμένης Αγίας Κυριακής, τελικά δεν εισακούστηκε η επιθυμία του από τους διαχειριστές της διαθήκης και ενταφιάστηκε στον περίβολο του Επισκοπείου!

Το θέμα βέβαια δεν σταματάει εδώ και είναι σίγουρο ότι θα μας απασχολήσει και στο μέλλον, όταν φωτιστεί περισσότερο από όλες τις πλευρές και η κοινή γνώμη της Καστοριάς ενημερωθεί λεπτομερώς για το τι ακριβώς συνέβη, όπως σημειώνεται στο ρεπορτάζ της Καστορινής Εστιας.

Προς το παρόν νεότερες πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει ενημερωθεί ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος και αναμένονται εξελίξεις….

 

 

πηγή:kastorianiestia.gr