Σερρών: «Η πίστη στην Ανάσταση του Χριστού διανοίγει τον ορίζοντα της αιωνιότητας..»
Σήμερα, ἡ φιλόστοργη μητέρα μας Ἐκκλησία μᾶς προσκαλεῖ νά ἑορτάσουμε «φαιδρῶς ὁμοῦ καί θεοσεβῶς» μαζί μέ ὁλόκληρη τήν κτίση, τήν μεγαλειώδη νίκη τοῦ ἀναστάντος Χριστοῦ κατά τοῦ θανάτου, τῆς φθορᾶς καί τοῦ διαβόλου.
ΘΕΟΛΟΓΟΣ, Μητροπολίτης Σερρών
«Σήμερον ἡμῶν τά λαμπρά νικητήρια γέγονεν. Σήμερον χαρά πανταχοῦ τῆς οἰκουμένης. Σήμερον καί τῶν ἀγγέλων ὁ δῆμος καί πασῶν τῶν ἄνω δυνάμεων ὁ χορός διά τήν τῶν ἀνθρώπων σωτηρίαν ἀγάλλονται. Ἀπό θανάτου γεγόναμεν ἀθάνατοι, ἀπό πτώσεως ἀνέστημεν, ἀπό ἡττήματος κατέστημεν νικηταί». (Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, Ε.Π.Ε. 36, 74-76).
Σήμερα, αὐτή τήν λαμπρή καί ὁλόφωτη νύχτα τῆς Ἀναστάσεως, «ἕαρ μυρίζει καί καινή κτίσης χορεύει». Σήμερα, ἡ φιλόστοργη μητέρα μας Ἐκκλησία μᾶς προσκαλεῖ νά ἑορτάσουμε «φαιδρῶς ὁμοῦ καί θεοσεβῶς» μαζί μέ ὁλόκληρη τήν κτίση, τήν μεγαλειώδη νίκη τοῦ ἀναστάντος Χριστοῦ κατά τοῦ θανάτου, τῆς φθορᾶς καί τοῦ διαβόλου.
Ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς ἀναστήθηκε θεοπρεπῶς ἀπό τόν τάφον καί συνανέστησε φιλανθρώπως καί ὅλον τόν πεσόντα Ἀδάμ.
Ὁ Ἅδης πικράθηκε, νικήθηκε καί καταργήθηκε, καθώς συνάντησε τόν Ἀρχηγό τῆς ζωῆς, Ἐκεῖνον πού ἀφάνισε τήν δύναμή του καί ἐσύλησε «χειρί παντοδυνάμῳ» τά σκοτεινά ταμεῖα του, χαρίζοντας στό ἀνθρώπινο γένος τήν ἄφεση, τήν ζωή καί τό μέγα ἔλεος.
Αὐτό τό ἀνεκτίμητο πρός ὁλόκληρο τό ἀνθρώπινο γένος δῶρο τῆς ἀναστάσεως, γιά μεν τούς «φίλους καί συνοδοιπόρους τοῦ Χριστοῦ» γίνεται αἰτία μονίμου χαρᾶς καί εὐφροσύνης, ἀνάσταση ζωῆς, γιά δε τούς ἐναντίους καί ραθύμους γίνεται μέτρο κρίσεως καί ἀπωλείας.
Αὐτό πού ἑορτάζουμε σήμερα δέν εἶναι ἁπλῶς ἡ ἐλπίδα καί ἡ προσδοκία τῆς ἀναστάσεως, ἀλλά ἡ βεβαιότητα τῆς ἀναστάσεώς μας πού ἤδη πραγματοποιήθηκε στό θεανδρικό πρόσωπο τοῦ Κυρίου. Λέγει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος χαρακτηριστικῶς, «Σήμερον τήν Ἀνάστασιν αὐτήν ἑορτάζομεν, οὐκ ἔτι ἐλπιζομένην, ἀλλ’ ἤδη γεγενημένην καί κόσμον ὅλον ἑαυτῆ συνάγουσαν» (Ἁγ. Γρηγορίου Θεολόγου, Εἰς τό ἅγιον Πάσχα, λόγος με).
Ἡ ἑορτή τῆς ἁγίας Ἀναστάσεως, «ἡ καλλίστη καί περιφανεστέρα» ἑορτή, πού «ὑπεραίρει πάσας τάς ἑορτάς …ὅσον ἀστέρας ἥλιος» (Ἅγ. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, ἐνθ’ ἀνωτ.) εἰσοδεύει στόν κόσμο τό ἀνέσπερο φῶς καί τήν δόξα τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ἡ κλητή καί ἁγία ἡμέρα, ἡ μία τῶν Σαββάτων ἡ βασιλίς καί κυρία, τό «Πάσχα τῆς ἀφθαρσίας, τοῦ κόσμου τό καθάρσιον».
Ὁ Ἀναστάς Κύριος, ἡ πηγή τῆς ἀρρήτου αὐτῆς καί ζωηφόρου ἐλλάμψεως, χαρίζει τό ζωαρχικόν Του φῶς σέ ὁλόκληρη τήν κτίση, καθώς ὅπως διδάσκει ὁ Ἅγιος Συμεών ὁ νέος Θεολόγος, «ἐξ’ αὐτοῦ πάντα φῶς εἰσίν ὡς ἐκ φωτός ἡμῖν χορηγούμενα· ἡ ζωή φῶς, ἡ ἀθανασία φῶς, ἡ πηγή τῆς ζωῆς φῶς, τό ὕδωρ τό ζῶν φῶς, ἡ ἀγάπη, ἡ εἰρήνη, ἡ ἀλήθεια, ἡ θύρα τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, φῶς ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν·… ὁ Χριστός ὁ Ἰησοῦς, ὁ Σωτήρ καί Βασιλεύς τοῦ παντός φῶς· ὁ ἄρτος τῆς ἀχράντου σαρκός αὐτοῦ φῶς, τό ποτήριον τοῦ τιμίου αὐτοῦ αἵματος φῶς, ἡ ἀνάστασις αὐτοῦ φῶς, τό πρόσωπον αὐτοῦ φῶς….» (Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου, θεολογικός τρίτος, σ. 277).
Μέ τήν ἐκ νεκρῶν ἔγερσή Του ὁ νέος γενάρχης τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, ὁ ἔσχατος Ἀδάμ, νικᾶ τόν θάνατον, ὡς ἐπιλογή ἀντίθετη στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, καθώς «ὁ Θεός θάνατον οὐκ ἐποίησεν, οὐδέ τέρπεται ἐπ’ ἀπωλείᾳ ζώντων» (Σοφ. Σολ.1,13), ἀφανίζει ὅμως καί τόν φόβο τοῦ θανάτου, καταργεῖ τό κράτος τοῦ διαβόλου, κατακρίνει «ἐν τῆ σαρκί αὐτοῦ» τήν ἐξουσία τῆς ἁμαρτίας, μπολιάζει ὁλόκληρη τήν ἀνθρώπινη φύση ὄχι μόνο μέ τήν δυνατότητα τῆς ἀναστάσεως ἀλλά μέ κάτι πολύ πιό θαυμάσιο καί οὐσιῶδες, μέ τήν δύναμη τῆς ἀναστάσεως, μέσα ἀπό τήν ὁποία ὁ κάθε ἄνθρωπος πού ἑνώνεται μέ τόν Χριστό, ὑπερβαίνει τόν θάνατο, στήν διπλῆ του διάσταση, πνευματική καί βιολογική, καί ξηραίνει τήν πικρή ρίζα τῆς ἁμαρτίας πού δηλητηριάζει τήν φύση μας.
Ὁ θεάνθρωπος Σωτῆρας Χριστός γίνεται ὁ ἴδιος μέ τήν πανένδοξη ἀνάστασή Του πρωτότοκος ἐκ τῶν νεκρῶν, ἡ εὐλογημένη ἀρχή τῶν κεκοιμημένων, τό πλήρωμα τῆς φανερώσεως τῆς ζωῆς στήν ἀνθρώπινη φύση, τό «αἰώνιο Πάσχα» τοῦ ἀνθρώπου στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἡ θύρα καί ἡ ὁδός πρός τήν ἀθανασία, ἡ ἀπαρχή τῆς καινῆς κτίσεως.
Ἡ ἁγία Ἐκκλησία προσκαλεῖ ὅλους μας νά ἑορτάσουμε στήν ὀμορφότερη ἐποχή τοῦ χρόνου, τήν ἄνοιξη, μέ πνευματική ἀνάταση τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἡ πασχαλινή ἐμπειρία προσφέρει τήν μέθεξη τοῦ μυστηρίου τῆς νέας ἐν Χριστῷ ζωῆς. Ἄς προσέλθουμε προθύμως στό σωτήριο κάλεσμα τῆς προσωπικῆς μας μετοχῆς στήν ἀνεκλάλητη χαρά τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας, ἡ ὁποία ὡς ἱστορικό γεγονός μεν συνετελέσθη σέ συγκεκριμένο χῶρο καί χρόνο, ὡς πνευματικό καί ἐκκλησιαστικό ὅμως βίωμα γίνεται μεθεκτό μέσα ἀπό τήν λειτουργική ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας, πού καταυγάζεται ἀπό τό ἀνέσπερο φῶς τῆς Ἀναστάσεως.
Ἡ πίστη στήν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ διανοίγει τόν ὁρίζοντα τῆς αἰωνιότητας καί θεμελιώνει μία πραγματικά νέα προοπτική γιά τήν ἀνθρώπινη ὕπαρξη. Μέ τήν ἐκ νεκρῶν θεοπρεπῆ καί αὐτεξούσια ἔγερσή Του, ὁ Κύριός μας «ντύνει» τό ἀνθρώπινο γένος συνολικῶς μέ δόξα, εὐπρέπεια, ἀφθαρσία καί ἀθανασία.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Πάνω στό μοναδικό καί λυτρωτικό γιά τήν ἀνθρώπινη ἱστορία γεγονός τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ ἔχει στερεωθεῖ ἀκλόνητα ὁ ὁρατός καί ὁ ἀόρατος κόσμος.
Μέσα στήν ἀναστάσιμη αὐτή φωτοχυσία, ἄς πλατυνθεῖ ἡ καρδιά μας, γιά νά γνωρίσουμε ἐμπειρικῶς στήν ζωή μας, «τόν Χριστόν καί τήν δύναμιν τῆς ἀναστάσεως Αὐτοῦ» ( Φιλιπ. γ, 10). Ἄς γεμίσει ἡ ψυχή μας μέ τήν ἐλπιδοφόρο βεβαιότητα ὅτι νικήθηκε ὁ θάνατος, καταδικάσθηκε ἡ ἁμαρτία, ἐλεήθηκε ὁ ἁμαρτωλός. Ἄς πλουτίσουμε τήν ζωή μας μέ την ὀμορφιά τῆς πίστεως στόν ἀναστημένο Κύριο.
Αὐτή ἡ πίστη μεταμορφώνει τόν ἄνθρωπο, ὑπερνικᾶ τίς κρίσεις, γαληνεύει τήν συνείδηση, ἀνατρέπει τά ἀδιέξοδα, ἱεροποιεῖ, ὡραιοποιεῖ καί νοηματοδοτεῖ τήν ζωή μας καί τόν κόσμο ὁλόκληρο. Ἄς ἐμπιστευθοῦμε τόν ἑαυτόν μας σέ Ἐκεῖνον, τοῦ Ὁποίου ὁ θάνατος ἔγινε γιά ἐμᾶς ζωή. Αὐτός μόνος, ὁ Κύριος καί Θεός καί Σωτῆρας μας Ἰησοῦς Χριστός εἶναι «ἡ ἀνάστασις καί ἡ ζωή» (Ἰω. ια’, 25), «τό φῶς καί ἡ ἀλήθεια»(Ἰω. η’, 12- ιδ’ 6) τοῦ κόσμου. Σ’ αὐτόν ἡ δόξα, ἡ τιμή καί ἡ προσκύνησις στούς αἰῶνες τῶν αἰώνων, Ἀμήν.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ!
Διάπυρος πρός τόν Ἀναστάντα Κύριον εὐχέτης σας.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ
