Σπάρτης Ευστάθιος: Η Παναγία είναι η καταφυγή μας στις δύσκολες στιγμές
Καί τώρα πού ἔρχονται στή μνήμη μας αὐτές οἱ ὀνομασίες της, τώρα γεννᾶται καί τό ἑπόμενο ἐρώτημα πού πρέπει ὅλους μας νά προβληματίζει.
«Τὰς χεῖράς σου τὰς θείας, αἷς τὸν Κτίστην ἐβάστασας, Παρθένε Παναγία, σαρκωθέντα χρηστότητι, προτείνασα δυσώπησον αὐτόν, λυτρώσασθαι ἡμᾶς ἐκ πειρασμῶν καὶ παθῶν καὶ κινδύνων..»
Εὐλαβέστατοι κληρικοί καί Χριστιανοί μου Ἀγαπητοί,
Κάθε φορά πού ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ καί προβάλλει ἕνα θεομητορικό γεγονός πού ἀναφέρεται στήν ἐπίγεια ζωή τῆς Θεοτόκου, συγκεντρώνονται οἱ εὐσεβεῖς χριστιανοί στόν Ναό, γιά νά τιμήσουν, νά ὑμνολογήσουν καί νά παρακαλέσουν τήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου μας καί Μητέρα ὅλων τῶν πιστῶν.Ἔτσι καί σήμερα μέσα στό καῦμα τοῦ καλοκαιριοῦ ἔρχεται σάν μία πνευματική ὄαση πού δροσίζει τήν ψυχή μας ἡ πάνσεπτος κοίμηση τῆς παρθένου Μαρίας.
῎Αν ὁ Νῶε ἐδοξάσθη, γιατί ὡς πιστός στόν Θεό καί ὑπάκουος στίς ἐντολές του ἔγινε αἰτία νά σωθεῖ ἀπό τόν κατακλυσμό μιά ὀλιγάριθμη ὁμάδα ἀνθρώπων, ἄν ὁ Μωυσῆς εἶναι τιμημένος καί ἕνας ὁλόκληρος λαός τόν εὐγνωμονεῖ, γιατί τόν ἔβγαλε ἀπό τή δουλεία τῆς Αἰγύπτου καί τόν ἐλευθέρωσε ἀπό ἕναν τύραννο ἄρχοντα, ἄν ὁ ᾿Ιησοῦς τοῦ Ναυῆ ἐπαινεῖται, γιατί μέ τή σοφή καθοδήγησή του ὁ ἰσραηλιτικός λαός κατέκτησε τή γῆ τῆς ἐπαγγελίας, ποιός μπορεῖ νά ἐπαινέσει ἐπάξια καί νά τιμήσει δίκαια τήν ῾Υπεραγία Θεοτόκο, ἡ ὁποία «τεκοῦσα τόν κυβερνήτην Κύριον» ἔγινε πηγή τῆς σωτηρίας ὄχι μιᾶς μικρῆς ὁμάδας ἀνθρώπων, ἀλλά ὁλόκληρου τοῦ ἀνθρώπινου γένους;
Ἐκείνη μυριάδες ψυχές ἐλευθέρωσε καί ἐλευθερώνει ὄχι μόνο ἀπό τήν αἰχμαλωσία τῶν τυράννων, ἀλλά κυρίως ἀπό τή δουλεία τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ κακοῦ· γι᾿ αὐτό καί ᾿Ελευθερώτρια τήν ὀνομάζουμε. ᾿Εκείνη μᾶς καθοδηγεῖ, ὅταν παραπατᾶμε ζαλισμένοι ἀπό αὐτά πού βλέπουμε καί ἀκοῦμε, καί δείχνοντάς μας τόν μοναδικό Σωτῆρα καί Λυτρωτή μας, τόν Κύριο καί Θεό μας, μᾶς συμβουλεύει: «ὅ,τι ἄν λέγῃ ὑμῖν ποιήσατε»· γι᾿ αὐτό καί ῾Οδηγήτρια τήν ἀποκαλοῦμε. ᾿Εκείνη μᾶς χαρίζει, μέ τόν ἱκετευτικό καί μεσολαβητικό της ρόλο, τόν παράδεισο· γι᾿ αὐτό καί οἱ ἐμπνευσμένοι ὑμνογράφοι τῆς ᾿Εκκλησίας μας τήν ὀνομάζουν κλειδί τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. «Χαῖρε ἡ κλείς τῆς Χριστοῦ Βασιλείας». Εκείνη, ὅταν πονᾶμε καί ὑποφέρουμε, μᾶς θεραπεύει σωματικά, ἀρκεῖ μέσα μας νά ὑπάρχει πίστη χωρίς ἀμφιβολίες καί κραδασμούς, πού εἶναι πάντοτε συντελεστική τοῦ θαύματος· γι᾿ αὐτό καί Γιάτρισσα τή φωνάζουμε.
Καί τώρα πού ἔρχονται στή μνήμη μας αὐτές οἱ ὀνομασίες της, τώρα γεννᾶται καί τό ἑπόμενο ἐρώτημα πού πρέπει ὅλους μας νά προβληματίζει. Τρέχουμε κοντά της ὅλοι μας στίς δύσκολες στιγμές τῆς ζωῆς μας. Ὅταν ἡ ἀρρώστια τοῦ σώματός μας ἔχει γίνει ἐφιάλτης καί ἀπειλεῖ τήν ὕπαρξή μας, ὅταν ἀντιμετωπίζουμε ἀποτυχίες στή ζωή μας καί χάνονται τά ὑλικά ἀγαθά μέσα ἀπό τά χέρια μας, τότε ὅπως καί σέ ἄλλες μύριες περιπτώσεις ᾿Εκείνη εἶναι ἡ καταφυγή μας, παραστάτης καί βοηθός μας καί σημεῖο τῆς ἀναφορᾶς μας. ῞Ομως τρέχουμε κοντά της καί μέ τόν ἴδιο ζῆλο καί μέ τήν ἴδια ἐλπίδα καί ὅταν πονᾶ καί ὑποφέρει ἡ ψυχή μας; ῞Οταν κινδυνεύει ὄχι ἡ πρόσκαιρη ζωή μας ἀλλά τό αἰώνιο μέλλον μας, ἐξαιτίας τῆς πολυώνυμης ἁμαρτίας καί τῶν πολλῶν ἐκτροπῶν μας;
Θά ἦταν εὐχῆς ἔργο ἀπό σήμερα νά δημιουργήσουμε μέσα μας τήν ἐπιθυμία νά τήν ἐπικαλούμαστε καί ὅταν πάσχει ἡ ψυχή μας. Θά ἦταν ἡ πιό ὠφέλιμη ἐνέργειά μας, ὅταν προσβάλλουμε τόν Θεό- Πατέρα μας, νά τρέχουμε κοντά της καί νά τῆς λέμε: «῾Υπεραγία Θεοτόκε πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν». ῞Οταν ποδοπατοῦμε τόν Νόμο Του καί ζοῦμε μιά ζωή χωρίς ἠθικούς φραγμούς, μακάρι τότε νά τήν πλησιάζουμε διακριτικά καί ἱκετευτικά καί νά τῆς λέμε «πρός Σέ καταφεύγω σωτηρίαν ἐπιζητῶν». ῞Οταν ἀδικοῦμε τόν ἀδελφό μας, μέ τόν λόγο μας ἤ μέ τή συμπεριφορά μας καί ὅταν τόν ζημιώνουμε ἠθικά καί πνευματικά, δέν ὑπάρχει πιό κατάλληλο γιατρικό ἀπό τήν προσευχή μας σέ ᾿Εκείνη, ὥστε νά μᾶς δώσει τή δύναμη νά ζητήσουμε τή συγγνώμη καί νά μεταβάλει τό φαρμάκι πού εἶναι ἡ ἁμαρτία, σέ φάρμακο ἀθανασίας πού εἶναι ἡ μετάνοια. ῞Οταν εἴμαστε ψυχικά ἀναστατωμένοι ὄχι μόνο ἀπό τά σφάλματα τά δικά μας, ἀλλά καί τῆς κοινωνίας μας, τότε καί πάλι ἡ καταφυγή μας σέ ᾿Εκείνη εἶναι ἡ ἐνδεδειγμένη ἀναζήτηση, γιατί ἔχει καί τή θέληση καί τή δύναμη νά κατευνάσει «τῶν παθῶν μας τόν τάραχον», ἀφοῦ ᾿Εκείνη γέννησε τόν Κυβερνήτη τῆς ζωῆς μας.
Κλείνοντας τόν λόγο ἐπικαλοῦμαι τήν ἀποτελεσματική βοήθεια τῆς Παναγίας μας γιά ὅλους μας. Γιά τούς προσφιλέστατους ὁμογενεῖς μας, πολλοί ἀπό τούς ὁποίους βρίσκονται μαζί μας καί χαιρόμαστε τή συναναστροφή τους, ἰδιαιτέρως εὔχομαι ἡ Θεοτόκος νά τούς χαρίζει τήν πλούσια εὐλογία καί τή σθενουργό χάρη της καί νά ἀποτελεῖ ἐγγύηση καί θεμέλιο ἑνότητας γι΄αὐτούς, ὅπως ἦταν καί γιά τούς χριστιανούς τῶν πρώτων αἰώνων.
Θερμός εὐχέτης σας πρός τή Θεοτόκο
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΠΑΡΤΗΣ
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ
