ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ Μητροπολίτης Σπάρτης
«Ἰδού Ἰησοῦς ἀπήντησεν αὐταῖς λέγων: Χαίρετε» (Ματθ. Κη΄, 9). Ἡ δίψα τοῦ ἀνθρώπου γιά τή χαρά εἶναι φυτεμένη στήν καρδιά κάθε ἀνθρώπου ἀπό τό χέρι τοῦ ἴδιου τοῦ Δημιουργοῦ.
Ὅλοι τήν ἀναζητοῦν καί μέ κάθε τρόπο τήν ἐπιδιώκουν. Ἄλλοι προσπαθοῦν νά τήν ἐξασφαλίσουν, δημιουργώντας φιλίες καί γνωριμίες, ἄλλοι συσσωρεύοντας ὑλικά ἀγαθά, κάποιοι διοργανώνοντας ὁλονύκτιες διασκεδάσεις ἤ πραγματοποιώντας ταξίδια μακρινά.
Μάταια ὅμως. Ἡ γνήσια χαρά πού τόσο ἐπιζητοῦμε δέν πηγάζει ἀπό τίς ἀπολαύσεις τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν. Ἡ πραγματική χαρά εἶναι προϊόν τῆς εἰρηνικῆς συνειδήσεως καί ἀποτέλεσμα τοῦ ἐνάρετου βίου. Εἶναι δῶρο τοῦ οὐρανοῦ καί καρπός τοῦ Παναγίου πνεύματος.
Ἡ πηγή αὐτῆς τῆς χαρᾶς, πού τόσο ἐπίμονα ἀναζητᾶ ὁ κουρασμένος στρατοκόπος τῆς ζωῆς, εἶναι, ἀδελφοί μου, τό ἀνεπανάληπτο γεγονός τῆς λαμπροφόρου Ἀναστάσεως τοῦ Θεανθρώπου. Ἡ ἄγνοια καί ἡ περιφρόνηση αὐτῆς τῆς ἀλήθειας ἔχουν ὡς συνέπεια ἡ μελαγχολία, ἡ μοναξιά, ἡ ψυχική ἐρημιά νά κατακλύζουν τό σημερινό ἄνθρωπο.
«Χαίρετε». Εἶναι ὁ πρῶτος λόγος, ὁ ὁποῖος ἐκφράστηκε ἀπό τά χείλη τοῦ Ἀναστάντος θριαμβευτῆ, τοῦ Ἀναστάντος Νικητῆ τοῦ θανάτου. Ἀμέσως μεταδόθηκε ἡ χαρά πρός τίς ἀνήσυχες καί θλιμμένες μυροφόρες γυναῖκες. Ἀμέσως ἡ εἰρήνη εἰσῆλθε στίς ταραγμένες καρδιές τους. Ἀμέσως ὁ Ἀναστάς θεάνθρωπος τίς χαροποίησε.
«Χαίρετε» ἐπαναλαμβάνει ὁ Ἀναστάς Κύριος πρός ὅλους τούς ἀνθρώπους κάθε ἐποχῆς, κάθε κοινωνικῆς τάξεως, κάθε ἡλικίας, ἀνεξάρτητα ἀπό φύλο ἤ φυλή. Ἀπευθύνει τό «χαίρετε» πρός τούς νέους, πού ἔχουν μύρια προβλήματα καί τῶν ὁποίων τό μέλλον εἶναι ἄγνωστο.
Πρός τούς οἰκογενειάρχες πού τόσες ὑλικές καί ἠθικές δυσκολίες ἀντιμετωπίζουν. Πρός τούς ἡλικιωμένους, τούς φορτωμένους τό βάρος τῶν ἐτῶν, οἱ ὁποῖοι πολλές φορές παραμερίζονται καί περιφρονοῦνται ἀκόμη καί ἀπό τά ἴδια τους τά παιδιά.
«Χαίρετε» ἐπαναλαμβάνει πρός τούς πονεμένους, τούς πληγωμένους ἀπό τά βάσανα τῆς ζωῆς. Καί εἶναι πολλοί αὐτοί, ἀναρίθμητοι. Θλίψεις συνοδεύουν τόν ἄνθρωπο μέ τό φορτίο τους νά εἶναι πολλές φορές βαρύτατο. Ἰδιαίτερα ὁ ἀσυγκίνητος θάνατος πλήγωσε καί πληγώνει ὅλο τόν κόσμο. Ἀνέστη, ὅμως, ὁ Κύριος καί χαρά ἐξαπλώθηκε στήν οἰκουμένη. Ὁ θάνατος καταργήθηκε, ἀφοῦ «Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν θανάτῳ θάνατον πατήσας».
Στήν ἀληθινή χαρά προτρέπει καί ὅσους χαίρονται ἐπιφανειακά. Πόσοι θεωροῦνται εὐτυχεῖς καί μάλιστα πρότυπα εὐτυχίας μοναδικά, ἀλλά ξαφνικά ἀποκαλύπτεται ὅτι καί αὐτοί ὑποφέρουν, ἀγωνιοῦν, πάσχουν; Ἡ χαρά τοῦ ὑλικοῦ κόσμου δέν ξεδιψᾶ, δέ χορταίνει.
«Χαίρετε» ἀπευθύνει καί πρός τούς φορτωμένους μέ τό φορτίο τῆς ἁμαρτίας. Βάρος ἡ ἁμαρτία καί πίεση ἀφάνταστη. Ἡ ζωή τοῦ ἁμαρτωλοῦ εἶναι πικρή, ἀγωνιώδης καί χωρίς ἐλπίδα. Ἀνθρωπος νά σηκώσει τό βάρος καί νά ἀνακουφίσει τόν ἁμαρτωλό δέν ὑπάρχει, παρά μόνο ὁ Θεάνθρωπος. Γιά τό λόγο αὐτόν ἦλθε στή γῆ, δίδαξε, θαυματούργησε, σταυρώθηκε, ἀναστήθηκε.
Ἄς ἀκούσουμε, λοιπόν, τή χαρμόσυνη αὐτή φωνή. Ἄς προσέξουμε τό χαροποιό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως. Ἄς τρέξουμε σάν τίς Μυροφόρες πρός τόν τάφο τοῦ Ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ.
Εἶναι πηγή ζῶντος ὕδατος καί καταρράκτης θείων εὐλογιῶν. Ἄς προσεγγίσουμε τόν Ἀναστάντα Κύριο. Ἄς συνδεθοῦμε μέ τήν ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, τήν Κιβωτό τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους. Ἄς θέσουμε ὡς κανόνα ζωῆς τό ἱερό Εὐαγγέλιο. Ἄς λάβουμε τή Χάρη διά τῆς συμμετοχῆς μας στά ἱερά μυστήρια. Μόνο τότε θά ἀκούσουμε τό γλυκύτατο λόγο «Χαίρετε».
Μέ τίς σκέψεις αὐτές, κατά «τήν κλητήν καί ἁγίαν ἡμέραν» τῆς λαμπροφόρου ἐγέρσεως τοῦ Κυρίου μας ἐπικοινωνῶ μαζί σας, μέ τόν ἱερό Κλῆρο, τίς μοναστικές ἀδελφότητες καί τόν εὐλογημένο λαό τῆς Ἐπαρχίας μας καθώς καί μέ τούς προσφιλεῖς μας Λάκωνες τῆς διασπορᾶς, εὐχόμενος πλούσια τήν εὐλογία τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ στή ζωή σας καί μόνιμη τή χαρά στίς καρδιές σας.
Θερμός εὐχέτης σας πρός τόν ᾿Αναστάντα Κύριο
Ο Μητροπολίτης Σπάρτης Ευστάθιος