Στη Νέα Υόρκη ο Βεροίας για τη χειροτονία του νέου Επισκόπου Διοκλείας
Την Παρασκευή 12 Απριλίου ο Σεβασμιώτατος επισκέφθηκε τον Αρχιεπίσκοπο στην έδρα του και στη συνέχεια παρέστη στην υποδοχή των Ευζώνων της Προεδρικής Φρουράς στον Ιερό ναό Αγίου Νικολάου Μανχάταν στο σημείο Μηδέν.
Το Σάββατο 13 Απριλίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος έλαβε μέρος στο πολυαρχιερατικό συλλείτουργο και στην εις επίσκοπο χειροτονία του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Διοκλείας κ. Νεκταρίου στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος στο Μανχάταν.
Την Κυριακή 14 Απριλίου (Δ´ Νηστειών) ο Σεβασμιώτατος προέστη σε αρχιερατικό συλλείτουργο στον ίδιο Ναό και κήρυξε το θείο Λόγο. Στη συνέχεια έλαβε μέρος στην επίσημη Δοξολογία για την επέτειο της Εθνικής Παλιγγενεσίας με την παρουσία εκπροσώπων της Ελληνικής Κυβερνήσεως, του Ελληνικού και Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ομογένειας. Ακολούθησε η καθιερωμένη παρέλαση στην 5η Λεωφόρο στο Μανχάταν.
Κατά την Ομιλία του ο Σεβασμιώτατος τόνισε: Κυριακή Δ´ τῶν Νηστειῶν ἡ σημερινή Κυριακή καί ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τήν ἔχει ἀφιερώσει σέ ἕναν μεγάλο ἀσκητή της, στόν ὅσιο Ἰωάννη τόν Σιναΐτη, τόν συγγραφέα τῆς «Κλίμακος».
Τήν περασμένη Κυριακή, Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς εἶχε ὑποδείξει τήν πρώτη καί σωτήριο κλίμακα κάθε πιστοῦ, τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου μας. Καί ἐάν ὁ Σταυρός εἶναι ἡ κλίμακα τῆς εἰς οὐρανούς ἀναβάσεώς μας, τήν ὁποία μᾶς ἐχάρισε ὁ Χριστός, ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς ὑποδεικνύει σήμερα μία ἄλλη κλίμακα. Μία κλίμακα πνευματική, διά τῆς ὁποίας μποροῦμε ἐπίσης νά ἀνέλθουμε πρός τόν Θεό καί τή σωτηρία μας, μέ τή χάρη του ἀλλά καί μέ τόν προσωπικό μας ἀγώνα.
Ἡ κλίμακα αὐτή δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τήν κλίμακα τήν ὁποία μᾶς παρουσιάζει στό ἔργο του «Κλίμαξ», ὁ τιμώμενος σήμερα ὅσιος Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης, ἀπό τό ὁποῖο ἔλαβε καί τό προσωνύμιο «τῆς Κλίμακος», μέ τό ὁποῖο μνημονεύεται καί μᾶς εἶναι γνωστός.
Εἶναι ἡ πνευματική ἐκείνη σκάλα μέ τούς τριάκοντα ἀναβαθμούς, μέ τά τριάντα πνευματικά σκαλοπάτια, τά ὁποῖα καλούμεθα οἱ πιστοί νά ἀνεβοῦμε. Τά σκαλοπάτια εἶναι οἱ ἀρετές, τίς ὁποῖες πρέπει νά ἀγωνισθοῦμε γιά νά ἀποκτήσουμε, διότι αὐτές θά μᾶς ὁδηγήσουν προοδευτικά στόν σκοπό τῆς ζωῆς μας, στή συνάντησή μας μέ τόν Θεό καί στήν ἕνωσή μας μαζί του.
Ἀσφαλῶς ἡ προσπάθεια τοῦ ἀνθρώπου δέν ἀρκεῖ γιά νά ἐπιτύχει τή σωτηρία του. Εἶναι ὅμως ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιά νά ἀποδείξει τήν ἐπιθυμία καί τή θέλησή του νά ἀγωνισθεῖ καί νά θυσιάσει ὅ,τι εἶναι ἀναγκαῖο, προκειμένου νά κερδίσει τόν πολύτιμο μαργαρίτη, νά ἀποκτήσει τό ἕνα, τοῦ ὁποίου «ἐστί χρεία», ὅπως λέγει ὁ Χριστός, τή σωτηρία τῆς ψυχῆς του, γιά τήν ὁποία θυσιάσθηκε ὁ Κύριός μας ἐπί τοῦ Σταυροῦ.
Ἄλλωστε, δέν πρέπει νά ξεχνοῦμε ὅτι γιά κάθε τι πού ἐπιδιώκουμε στή ζωή μας χρειάζεται κόπος καί προσπάθεια καί θυσία. Ὅλοι ἀγωνιζόμεθα ἀπό τή νεαρή μας ἡλικία νά ἀνεβοῦμε μία κλίμακα, τήν κλίμακα τῆς ἐπαγγελματικῆς μας σταδιοδρομίας, τῆς οἰκονομικῆς καί κοινωνικῆς μας ἀνελίξεως, τῆς καθιερώσεώς μας μέσα στό περιβάλλον στό ὁποῖο ζοῦμε καί κινούμεθα. Καί γιά κάθε μία ἀπό αὐτές καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια, χωρίς νά σκεπτόμεθα τίς περισσότερες φορές ὅτι ὁ στόχος πού ἐπιδιώκουμε, ἡ κορυφή δηλαδή τῆς κλίμακος, εἶναι ἕνας ἐπίγειος καί ἀνθρώπινος στόχος, τόν ὁποῖο εἶναι πιθανόν καί νά μήν ἐπιτύχουμε, ὄχι γιατί δέν προσπαθήσαμε ἀρκετά, ἀλλά γιατί μᾶς ἐμπόδισε ἡ κακία καί ὁ φθόνος τῶν ἀνθρώπων.
Ἀλλά ἀκόμη καί ἄν τόν ἐπιτύχουμε, ὁ στόχος αὐτός ἔχει ἡμερομηνία λήξεως, τόν χρόνο τῆς ζωῆς μας, γιατί τίποτε ἀπό τά ἀνθρώπινα δέν εἶναι αἰώνιο. Καί ὅμως ἐμεῖς δέν ἐγκαταλείπουμε τήν προσπάθεια. Καί καλῶς κάνουμε, διότι ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά ἀγωνίζεται καί γιά τά ἐπίγεια καί γιά τά ἐπουράνια καί γιά τά ἀνθρώπινα.
Σήμερα, μετά τή θεία Λειτουργία, θά ἑορτάσουμε μέ τήν καθιερωμένη παρέλαση τήν ἐπέτειο τῆς ἐθνικῆς μας παλιγγενεσίας, τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821. Πῶς θά ἤμασταν ἄραγε, ἄν οἱ πρόγονοί μας δέν ἀποτολμοῦσαν τότε νά διεκδικήσουν τήν ἐλευθερία τῆς πατρίδος μας, ἄν καί γνώριζαν πόσο ἐπικίνδυνο ἦταν τό ἐγχείρημά τους, γιατί στήν κορυφή τῆς κλίμακος, τήν ὁποία ἀποφάσισαν νά ἀνέλθουν ἐξ ὀνόματος ὅλου τοῦ Ἔθνους, ἔγραφε ἐλευθερία, πίσω ὅμως ἀπό αὐτήν ἐλλόχευε ὁ θάνατος, πού δέν στάθηκε ἱκανός νά τούς πτοήσει. Καί ἔτσι ἐπέτυχαν τόν σκοπό τους καί πέρασαν μέ τόν ἀγώνα τους στήν αἰωνιότητα τῆς ἱστορίας.
Κάτι ἀνάλογο ἔκαναν ὅμως καί οἱ πατέρες πολλῶν ἀπό ἐμᾶς, πού ἔφθασαν στόν τόπο αὐτό κάτω ἀπό δύσκολες συνθῆκες. Ἀγωνίσθηκαν ὅμως γιά νά ἀνέλθουν τήν κλίμακα τῆς ἀναγνωρίσεως καί τῆς καταξιώσεως στή μεγάλη αὐτή χώρα πού ἐπέλεξαν ὡς νέα πατρίδα τους, καί ἐπέτυχαν. Καί τήν ἐπιτυχία τους αὐτή τήν διαπιστώνουμε καί τήν θαυμάζουμε ὅλοι, καί ἐσεῖς ἐδῶ στίς Ἡνωμένες Πολιτεῖες τῆς Ἀμερικῆς ἀλλά καί ἐμεῖς στήν Ἑλλάδα, πού αἰσθανόμεθα ὑπερήφανοι καί καυχώμεθα γιά τίς διακρίσεις καί τήν ἐκτίμηση πού ἀπολαμβάνει ὁ Ἑλληνισμός στήν Ἀμερική.
Οἱ προσπάθειες αὐτές τῶν πατέρων μας δέν εἶναι μόνο ἀξιέπαινες, ἀλλά πρέπει νά ἀποτελοῦν καί μία ὑπόμνηση γιά ὅλους μας. Πρέπει νά μᾶς ὑπενθυμίζουν ὅτι, ἐάν κάνουμε τόση προσπάθεια γιά νά διακριθοῦμε καί νά ἀνελιχθοῦμε κοινωνικά, ἐπαγγελματικά, οἰκονομικά καί ὅ,τι ἄλλο, θά πρέπει κατά μείζονα λόγο νά προσπαθοῦμε καί νά ἀγωνιζόμεθα γιά νά ἀνελιχθοῦμε καί νά προοδεύσουμε πνευματικά μέ τούς τρόπους πού μᾶς ὑποδεικνύει ἡ Ἐκκλησία μας.
Καί ἕνας ἀπό αὐτούς εἶναι νά προσπαθήσουμε νά ἀνεβοῦμε τήν οὐρανοδρόμο κλίμακα τῶν ἀρετῶν, τήν ὁποία μᾶς ὑπενθυμίζει κατά τή σημερινή Κυριακή, καί μᾶς καλεῖ νά ἐπιχειρήσουμε αὐτή τήν ἀνάβαση, ἀξιοποιώντας τή χάρη καί τή δύναμη τοῦ Τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου μας, τόν ὁποῖο προσκυνήσαμε τήν προηγούμενη Κυριακή, ἀλλά καί τῶν ἱερῶν μυστηρίων καί κυρίως τοῦ κατ᾽ ἐξοχήν ἱεροῦ μυστηρίου τῆς θείας Εὐχαριστίας.
Σέ αὐτό τό μέγα μυστήριο τῆς κοινωνίας καί τῆς ἑνώσεως τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό, συλλειτουργοῦμε σήμερα καί ἐμεῖς, ἀπό κοινοῦ μέ τούς Ἁγίους Ἀδελφούς καί μέ τήν εὐλογία τοῦ Ποιμενάρχου σας, τοῦ Ἁγίου Ἀμερικῆς, στόν περικαλλῆ αὐτόν καθεδρικό ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος, κατόπιν τῆς εὐγενοῦς καί φιλαδέλφου καί τιμητικῆς προσκλήσεως τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου σας καί προσφιλοῦς ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ κ. Ἐλπιδοφόρου, τόν ὁποῖο καί εὐχαριστοῦμε θερμότατα ἀπό καρδίας, διότι δέν μᾶς προσέφερε μόνο χθές τή χαρά νά συμμετάσχουμε στήν εἰς ἐπίσκοπο χειροτονία τοῦ πρωτοσυγκέλλου τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς, ἐπισκόπου Διοκλείας κ. Νεκταρίου, ἀλλά καί νά συλλειτουργοῦμε καί σήμερα.
Εὐχαριστώντας τον καί πάλιν καί πολλάκις θερμά, εὔχομαι ταπεινά καί ἐκ μέρους καί τῶν ἄλλων Ἁγίων Ἀδελφῶν, ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ νά τόν ἐνισχύει καί νά τόν ἐνδυναμώνει στήν πολυεύθυνη ποιμαντορία του, ὥστε νά ἀνέρχεται καί ἐκεῖνος τήν οὐρανοδρόμο κλίμακα ἀλλά καί νά ὁδηγεῖ τούς ἀνθρώπους στή δύσκολη σημερινή συγκυρία στόν Θεό.
Εὔχομαι σέ ὅλους, ἀδελφοί μου, ταπεινά καί ὡς ἀδελφός σας ἐξ Ἑλλάδος πλούσια νά εἶναι ἡ χάρη τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ στόν καθένα ἐξ ὑμῶν καί ἰδιαίτερα στήν πατρίδα μας καί στόν τόπο αὐτό πού σᾶς δέχθηκε καί σᾶς ἀγκάλιασε.
