«Στίγμα vs Αμαρτίας» – Άρθρο του Νέας Ιωνίας Γαβριήλ στην «Καθημερινή»
Θύελλα αντιδράσεων έχει προκαλέσει η πρόταση της κυβέρνησης να νομοθετήσει γάμο και επιμέρους υιοθεσία για τα ομόφυλα ζευγάρια. Διχασμός και προβληματισμός επικρατεί σε πολλά μέρη της ελληνικής κοινωνίας.
Η Εκκλησία καλείται να αρθρώσει λόγο αληθείας, λόγο παρρησίας, λόγο αγιογραφικό. Δεν αφήνει περιθώρια η βιβλική παράδοση για επιμέρους ερμηνείες ή παρερμηνείες. Ξεκάθαρα, ο μέγας σαγηνευτής των εθνών Απόστολος Παύλος αναφέρεται στην πράξη της ομοφυλοφιλίας, χαρακτηρίζοντάς την «αμαρτία» και σχέση ξένη με τη διδασκαλία του Χριστού: «οὐκ οἴδατε ὅτι ἄδικοι βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι; μὴ πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι» (Α’ Κορ. 6, 9-10).
Είναι γεγονός ότι, τόσο η βιολογία όσο και η θεολογία μιλούν για τον γάμο και την αναπαραγωγή ως σχέση μεταξύ ανδρός και γυναικός. Δεν προκύπτουν περιθώρια για έννοια ή προσέγγιση «τρίτου φύλου».
«Γάμος» στην Ορθόδοξη Εκκλησία καλείται η σύναψη σχέσεως ανδρός και γυναικός, με σκοπό την ένωσή τους εν Χριστώ, τη συνύπαρξη και συμβίωσή τους στο παρόν και στην αιωνιότητα. Μία ασκητική πορεία συνεχούς αυταπάρνησης και θυσίας του «εγώ». Γι’ αυτό και στην Εκκλησία ο γάμος χαρακτηρίζεται ως «μυστήριο μέγα». Ο Απόστολος Παύλος ταυτίζει τη σχέση του άνδρα και της γυναίκας μέσα στον γάμο με τη σχέση Χριστού και Εκκλησίας: «τό μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγώ δέ λέγω εἰς Χριστόν καί εἰς τήν ἐκκλησίαν» (Εφ. 5, 32).
Συνεπώς, όταν μιλούμε για ομοφυλοφιλία, μιλούμε για αμαρτία.
Ο σημερινός όμως άνθρωπος ταυτίζει την αμαρτία με το στίγμα. Θα πρέπει όμως αυτό να γίνει ξεκάθαρο. Δεν υπάρχει καμία σχέση της μίας κατάστασης με την άλλη. Στην Εκκλησία η ανθρώπινη φθαρτή φύση είναι συνυφασμένη με την αμαρτία. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μπορεί να ξεφύγει από την αμαρτωλή φύση του. Μπορεί όμως να μάθει να την τιθασεύει.
Ο μόνος δρόμος για να μπορέσει να ξεπεράσει κάποιος το άλγος της αμαρτίας είναι η μετάνοια. Δεν στιγματίζεται ο αμαρτωλός, δεν γίνεται δακτυλοδεικτούμενος. Δεν επιτρέπεται η χρήση λεκτικής ή σωματικής βίας στον αμαρτωλό.
Ο Χριστός σαρκώθηκε και σταυρώθηκε για κάθε αμαρτωλό άνθρωπο, ανεξαρτήτως χρώματος, γλώσσας, καταγωγής ή οποιασδήποτε διαφορετικότητας. Ο Ιδιος μάς λέγει: «οὐ γάρ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλά ἁμαρτωλούς εἰς μετάνοιαν» (Ματθ. 9, 13). Μας περιμένει με αγάπη να γυρίσουμε κοντά Του, ό,τι κι αν έχουμε διαπράξει, όπως ο Πατέρας, της γνωστής παραβολής, περίμενε την επιστροφή του ασώτου υιού του.
Μην ταυτίζουμε λοιπόν την αμαρτία με το στίγμα. Δεν θα μας κρίνουν οι άνθρωποι, αλλά ο Θεός.
Αμαρτωλός λοιπόν ο ομοφυλόφιλος, αλλά και γι’ αυτόν σαρκώθηκε ο Χριστός. Δεν στιγματίζει τον αμαρτωλό, αλλά τον περιμένει να γυρίσει κοντά Του.
