Την Πέμπτη 3 Αυγούστου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων μετέβη στον Ιερό Ναό του Προφήτου Ηλιού στο ορεινό Ξηρολίβαδο, όπου χοροστάτησε στον Εσπερινό και στη Μικρή Παράκληση της Υπεραγίας Θεοτόκου και κήρυξε τον θείο λόγο.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Τήν ἡμῶν σωτηρίαν ὡς ἠθέλησας, Σῶτερ, οἰκονομήσασθαι, ἐν μήτρᾳ τῆς Παρθένου κατῴκησας τῷ κόσμῳ, ἥν προστάτην ἀνέδειξας».
Ψάλαμε μέ κατάνυξη ἀπόψε τήν τρίτη Παράκληση τοῦ Δεκαπενταυγούστου. Ψάλαμε τά ὑπέροχα τροπάρια τοῦ Μικροῦ Παρακλητικοῦ Κανόνος πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, μέ τά ὁποῖα ὑμνοῦμε ὅλοι οἱ εὐλαβεῖς χριστιανοί αὐτές τίς ἡμέρες τήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου καί μητέρα μας. Γιατί, ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, οἱ ἡμέρες αὐτές τοῦ Αὐγούστου εἶναι ἀφιερωμένες στήν τιμή τῆς Παναγίας μας, τῆς ὁποίας τήν ἔνδοξο Κοίμηση ἑορτάζουμε στίς 15 Αὐγούστου.
Γιατί ὅμως τιμοῦμε τόσο πολύ τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο; Καί ποιός εἶναι ὁ λόγος τῆς μεγάλης εὐλαβείας καί τοῦ σεβασμοῦ πού δείχνουμε οἱ πιστοί πρός τήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου μας;
Τήν ἀπάντηση μᾶς τήν δίδει ὁ ἱερός ὑμνογράφος στό τροπάριο τοῦ Μικροῦ Παρακλητικοῦ Κανόνος, τό ὁποῖο προέταξα τῆς ὁμιλίας μου.
Τί λέγει, λοιπόν, ἀπευθυνόμενος ὁ ἱερός ὑμνογράφος πρός τόν Σωτήρα Χριστό; Λέγει ὅτι, ὅταν θέλησε νά πραγματοποιήσει τό σχέδιο τῆς σωτηρίας μας, τότε ἦλθε στόν κόσμο κατοικώντας στή μήτρα τῆς Παρθένου. Ἔκανε, δηλαδή, ὁ Χριστός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο συνεργό στή σωτηρία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Τήν ἔκανε τό μέσο γιά νά ἔλθει στόν κόσμο καί νά μᾶς σώσει.
Ἄν σκεφθοῦμε πόσα δισεκατομμύρια ἀνθρώπων πέρασαν ἀπό τή γῆ καί ἄν ἀναλογισθοῦμε πόσες γυναῖκες ἔζησαν χιλιάδες χρόνια στόν κόσμο μας, τότε θά μπορέσουμε νά κατανοήσουμε ἔστω καί λίγο πόσο μεγάλη εἶναι ἡ τιμή καί ἡ εὔνοια τήν ὁποία ἐπεφύλαξε ὁ Θεός στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ξεχωρίζοντάς την ἀπό ὅλες τίς γυναῖκες, ἀπό ὅλους τούς ἀνθρώπους, καί καθιστώντας αὐτήν συνεργό του γιά τή σωτηρία ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ὅσων ἔζησαν καί θά ζήσουν μέχρι συντελείας τοῦ αἰῶνος.
Καί ἐάν τιμοῦμε ἐξαιρετικά καί δίκαια τούς ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι διακρίθηκαν στήν ἐπιστήμη ἤ τήν τέχνη τους, ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι ξεχωρίζουν γιά τίς ἐπιδόσεις τους σέ ἀθλήματα ἤ γιά τήν προσφορά τους στήν κοινωνία ἤ ἀκόμη γιά τήν ἀνακάλυψη φαρμάκων ἤ ἐμβολίων ἤ ἄλλων μέσων, τά ὁποῖα διευκολύνουν καί σώζουν τή ζωή μας ἀπό κινδύνους ἤ ἀσθένειες, τότε νομίζω ὅτι μποροῦμε νά κατανοήσουμε πόσο ἀκόμη μεγαλύτερη τιμή ὀφείλουμε στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἡ ὁποία συνήργησε καί συνέβαλε στήν αἰώνια σωτηρία μας καί ἔγινε μέ τή συμμετοχή της στό μυστήριο τῆς θείας οἰκονομίας πρόξενος τῆς αἰωνίου ζωῆς γιά τόν κάθε ἄνθρωπο, γιά τόν καθένα μας.
Δέν τήν τιμοῦμε καί δέν τήν εὐλαβούμεθα ὅμως τήν Παναγία Παρθένο μόνο γι᾽ αὐτόν τόν λόγο. Τήν τιμοῦμε καί γιά ἕναν ἀκόμη, ὅπως μᾶς λέγει στό ἴδιο πάλι τροπάριο ὁ ἱερός ὑμνογράφος. Καί ὁ λόγος εἶναι ὅτι ὁ Σωτήρας Χριστός τήν ἀνέδειξε καί προστάτη τοῦ κόσμου καί τῶν ἀνθρώπων. Ἔδωσε δηλαδή στήν Παναγία Μητέρα του ἕνα ἀκόμη ἐξαιρετικό προνόμιο, νά μᾶς προστατεύει στή ζωή μας μέχρι νά φθάσουμε στή σωτηρία.
Πῶς, λοιπόν, νά μήν τιμοῦμε τήν Παναγία μας, ἐφόσον αὐτή εἶναι ὄχι μόνο συνεργός τῆς σωτηρίας μας ἀλλά καί ἡ μόνη βεβαία προστασία στή ζωή μας; Πῶς νά μήν τιμοῦμε τήν Παναγία, τήν ὁποία ὄχι μόνο τίμησε ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας, ἀλλά καί μᾶς τήν χάρισε ὡς προστάτιδα μας στή ζωή μας;
Γι᾽ αὐτό καί εἶναι φυσικό νά προστρέχουμε πρός Αὐτήν. Εἶναι ἄξιο καί δίκαιο νά τήν ὑμνοῦμε καί νά τήν δοξάζουμε. Εἶναι πρέπον νά τῆς ἀποδίδουμε ἀπεριόριστο σεβασμό καί ἀγάπη, γιατί τῆς ὀφείλουμε τόσα πολλά καί γιατί μποροῦμε νά ἐμπιστευόμεθα τή ζωή μας, καί τή σωματική καί τήν πνευματική, στή μητρική της προστασία.
Ἄς μήν μένουμε, λοιπόν, μακριά ἀπό τήν Παναγία μας, ἀλλά ἄς τῆς ἐκφράζουμε τήν ἀγάπη, τήν τιμή καί τόν σεβασμό μας ψάλλοντας κάθε ἀπόγευμα τόν Παρακλητικό της Κανόνα καί ἐπικαλούμενοι τήν προστασία καί τή βοήθειά της.
Ἄς μήν περιοριζόμεθα ὅμως μόνο σ᾽ αὐτή τήν τιμή πρός τήν Παναγία μας. Ἄς προσπαθοῦμε νά εἴμαστε κοντά της καί μέ τή ζωή μας, μέ τόν τρόπο τῆς ζωῆς μας. Ἄς προσπαθοῦμε νά ζοῦμε ὅπως ἔζησε καί Ἐκείνη καί ἀξιώθηκε τῆς μεγάλης τιμῆς νά γίνει Μητέρα τοῦ Θεοῦ. Ἄς προσπαθοῦμε νά διατηροῦμε τήν ψυχή καί τό σῶμα μας καθαρά ἀπό τήν ἁμαρτία καί τήν κακία τοῦ κόσμου. Ἄς προσπαθοῦμε νά ζοῦμε μέ ταπείνωση καί ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, γιά νά ἔχουμε τή χάρη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, γιά νά ἔχουμε τήν προστασία καί τή βοήθειά της στή ζωή μας, ἀλλά καί γιά νά ἐπιτύχουμε μέ τίς πρεσβεῖες της τή σωτηρία μας. Καί δέν θά πρέπει μόνο κατά τόν Δεκαπενταύγουστο νά καταφεύγουμε στήν Παναγία μας, ἀλλά σέ ὅλη μας τή ζωή, διότι αὐτή εἶναι τό καταφύγιό μας. Γι᾽ αὐτό, βλέπετε, οἱ πιστοί πού θέλουν νά ἐκφράσουν τήν ἀγάπη τους καί τόν σεβασμό τους πρός τήν Παναγία, καθημερινά, μετά τό Ἀπόδειπνο, διαβάζουν τούς Χαιρετισμούς τῆς Παναγίας. Δέν εἶναι μόνο ὁ Δεκαπενταύγουστος πού ψάλλουμε τήν Παράκλησή της, ἀλλά εἶναι ὅλη μας ἡ ζωή, ὅλη μας ἡ προσπάθεια νά ἐπικοινωνήσουμε μέ τόν Θεό ἀλλά καί μέ τήν Μητέρα του, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο.
Ἄς ἔχουμε τήν εὐχή της, τήν προστασία της, καί καθ᾽ ὅλο τό ὑπόλοιπο τῆς περιόδου αὐτῆς ἄς τήν τιμοῦμε καί ἄς τήν ὑμνοῦμε ὅπως τῆς ἁρμόζει.