Το βραβείο «Παναγιώτης Φωτέας» απονέμεται στον Αρχιεπίσκοπο Τιράνων, Δυρραχίου και Πάσης Αλβανίας Αναστάσιο, για δοκίμια που περιέχονται στο βιβλίο του «Συνύπαρξη» των εκδόσεων Αρμός.
Αυτό αποφάσισε παμψηφεί η επιτροπή απονομής, μεταξύ δεκαεννέα βιβλίων που είχαν κατατεθεί, ενώ ακόμη τέσσερα αποκλείστηκαν γιατί δεν πληρούσαν τους όρους τους διαγωνισμού.
Στο σκεπτικό της επιτροπής για την επιλογή του βιβλίου «Συνύπαρξη», αναφέρεται ότι «το βιβλίο αυτό περιλαμβάνει δοκίμια, τα οποία πραγματεύονται θέματα οικουμενικά μεγάλων διαστάσεων, όπως ειρήνη, φυσικό περιβάλλον, φτώχεια, τρομοκρατία, πανανθρώπινες αξίες, με τρόπο πρωτότυπο και αυθεντικό, από θεολογική και θρησκειολογική οπτική γωνία. Η επιτροπή επισημαίνει ως κύριο χαρακτηριστικό των κειμένων αυτών τον υψηλό στοχασμό, την βαθιά πνευματικότητα, την υψηλή πνοή και τον μεστό, διαυγή και κυρίως αφυπνιστικό λόγο του συγγραφέα, ενάντια στον εφησυχασμό και την συνειδησιακή ύπνωση του σύγχρονου ανθρώπου.
Παραλλήλως, η επιτροπή τιμά και το πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου κ. Αναστασίου, ως καταξιωμένη προσωπικότητα διεθνούς κύρους, για την πολυσχιδή δράση του, την ανασύσταση από τα ερείπια της διαλυμένης Ορθόδοξης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας, καθώς και για το ευρύτατο ιεραποστολικό και κοινωνικό του έργο».
Ο Παναγιώτης Φωτέας (Καρδαμύλη Μάνης, 1939 – 21 Μαρτίου 1998), ήταν Έλληνας πολιτικός, δοκιμιογράφος και πεζογράφος, ο οποίος διετέλεσε Νομάρχης στη Ροδόπη και στη Μεσσηνία.
Σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών. Συνέχισε τις σπουδές του στις Πολιτικές Επιστήμες στο Παρίσι και ήταν διδάκτορας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.[1]
Έπειτα από δική του επιλογή, διορίστηκε Νομάρχης Ροδόπης το 1974. Στη θέση αυτή παρέμεινε ως το 1981. Αργότερα ανέλαβε γενικός διευθυντής του Ινστιτούτου Κοινωνικών Ερευνών και Μελετών (1984-85), γενικός γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού (1989-92) και στις 22 Οκτωβρίου 1992 εξελέγη βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία, αντικαθιστώντας τον παραιτηθέντα Αντώνη Σαμαρά στην εκλογική περιφέρεια Μεσσηνίας. Η θητεία του τερματίστηκε το 1993.
Στις νομαρχιακές εκλογές του 1994 εξελέγη Νομάρχης Μεσσηνίας με ποσοστό 56,7%, επικεφαλής της παράταξης «Λαϊκή Ένωση για τη Μεσσηνία».
Απεβίωσε ενώ ήταν εν ενεργεία Νομάρχης, το 1998, σε ηλικία μόλις 59 ετών.
Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μεσσηνίας θεσμοθέτησε βραβείο για το καλύτερο δοκίμιο, που φέρει το όνομά του.