Τον Αρχιεπίσκοπο υποδέχθηκε ο προϊστάμενος του ναού και Πρωτοσύγκελλος της Αρχιεπισκοπής Αρχιμανδρίτης Συμεών Βολιώτης, ενώ συγχοροστάτησαν οι Μητροπολίτες Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρας. Παρέστησαν ο Υπουργός Παιδείας, κ. Κώστας Γαβρόγλου, ο Υφυπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής κ. Ιωάννης Μπαλάφας, ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας κ. Γεώργιος Καλαντζής, οι Αρχηγοί της Ελληνικής Αστυνομίας και του Λιμενικού Σώματος, εκπρόσωποι της Περιφέρειας, ο Δήμαρχος Ιλίου κ. Νικόλαος Ζενέτος, αλλά και μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, εκπρόσωποι των Ενόπλων Δυνάμεων και της Ελληνικής Αστυνομίας, Τοπικών Συλλόγων και οργανισμών, χιλιάδες πιστοί από όλη την Αθήνα.
Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Μητροπολίτης Διδυμοτείχου κ. Δαμασκηνός ο οποίος μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην εορτή και στον βίο του Αγίου τονίζοντας πως «στον λαοφιλή άγιο Φανούριο, προστρέχει πλήθος πιστών, και Εκείνος σπεύδει γρήγορα να εκπληρώσει ό,τι με πίστη του ζητήσουμε. Η παρήχηση του ονόματος του αγίου Φανουρίου με το ρήμα «φανερώνω» τον κατέστησε αγαπητό, έστω και αν η ζωή του μας είναι πολύ λίγο γνωστή. Η λαϊκή ευσέβεια συνέδεσε το όνομά του, με την εύρεση απολεσθέντων αντικειμένων. Όμως οφείλουμε να εμβαθύνουμε την χριστιανική μας πίστη και συνείδηση, ζητώντας από τον άγιο να φωτίζει τα σκοτάδια της ζωής μας και να μας φανερώνει το θέλημα του Θεού, δηλαδή, δρόμους και οδούς σωτηρίας». Επεσήμανε, ότι «ο Άγιος εικονίζεται να κρατά Σταυρό και λαμπάδα και συνειρμικά έρχονται στο νου μας τα λόγια του Χριστού «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι» και «Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς». Οι έννοιες της θυσίας και του φωτός συμπληρώνουν η μια την άλλη. Σταυρός σημαίνει θυσιάζομαι» υπογράμμισε ο Μητροπολίτης Διδυμοτείχου προσθέτωντας πως «Σταυρός είναι ο τρόπος με τον οποίον διαφοροποιούνται οι χριστιανοί από τους άλλους ανθρώπους. Σταυρός είναι να μην αγαπάς τίποτε περισσότερο (ούτε τους δικούς σου) από τον Χριστό και να Τον ακολουθείς, κουβαλώντας τον Σταυρό σου. Σταυρός είναι να χάνεις την ζωή σου· «Θα καταστραφείς αν πας με τον Σταυρό στο χέρι», λένε πολλοί, πιστεύοντας ότι τα χρήματα ή… το μαχαίρι είναι αποδοτικότερη… επένδυση για τα χέρια. Σταυρός είναι α) τρόπος αξιολογήσεως της ποιότητας των αξιών της ζωής και β) μετά, τρόπος ζωής! Δηλαδή:
Α. Βλέποντας ο άνθρωπος την αγάπη στο πρόσωπο του Χριστού, μια αγάπη που του μαθαίνει ότι υπάρχει όχι επειδή σκέφτεται, αλλά όταν θυσιάζεται, και προσπαθώντας να αγαπήσει τον Χριστό με μια τέτοια αγάπη, αρχίζει να βαθαίνει στο μυστήριο της θυσίας το οποίο αφθαρτίζει και αθανατίζει κάθε προσφορά!! Σώζεται μόνον ό,τι θυσιάζεται. Ο Σταυρός, ως ολοκληρωτική θυσία, σώζει τον όλο άνθρωπο. Έτσι, για την συνείδηση των Χριστιανών, ο Σταυρός είναι ο τρόπος που αξιολογούν την ποιότητα των ανθρωπίνων σχέσεων και των αξιών της ζωής, αφού έχουν την «απαίτηση» ό,τι διαλέγουν και ό,τι κάνουν να «μην πεθαίνει».
Β. Με το μυστήριο του Σταυρού, οι χριστιανοί σταυρώνουν τον εαυτό τους, για να μπορέσουν να αναστηθούν από τα πάθη τους. Ο τρόπος ζωής της Εκκλησίας του Χριστού είναι σταυρικός, το ίδιο και το ήθος της. Με την νηστεία, την προσευχή και τον γενικότερο αυτοθυσιαστικό αγώνα, οι πιστοί προσπαθούν να μάθουν το δύσκολο μάθημα να ξεχνούν τον εαυτό τους και τις απαιτήσεις του, χάριν της αγάπης για τους άλλους. Αυτό είδαν στο πρόσωπο του Χριστού και αυτό προσπαθούν να αποχτήσουν, μιμούμενοι τον Χριστό. Να μπορείς να λες «όχι» στις επιθυμίες σου (όχι μόνον στις αμαρτωλές) που σε οδηγούν σε μια ελκυστική απασχόληση με τον εαυτό σου και σε κάνουν να ξεχνάς τους άλλους. Αυτό είναι η αρχή της διαδρομής για τη μίμηση του Χριστού και για την απόκτηση αγάπης.
Τότε θα αρχίσεις να καταλαβαίνεις ότι οι συνήθειες των χριστιανών (νηστεία-προσευχή-κόπος θυσίας) δεν είναι απαίτηση του Θεού ούτε ικανοποίηση των επιθυμιών Του, αλλά τρόπος θεραπείας από τον αυτοεγκλωβισμό στον εγωισμό, και ελευθερία ώστε να μπορεί κανείς να αγαπά. Ότι όλα αυτά είναι μια σταυρική πορεία που οδηγεί στην Ανάσταση των ανθρωπίνων σχέσεων και τελικώς της ζωής!
Φυσικά, πριν από αυτό τον τρόπο ζωής, έχω σταυρώσει σωστά την διάθεσή μου, ώστε να συμπορεύεται με τον Χριστό που ανεβαίνει προς τον Σταυρό. Εκείνος πανάλαφρος, και εμείς, ατυχώς πολλές φορές, σαν βαρυφορτωμένα υποζύγια, που κουβαλούν άχρηστες αυταπάτες. Η πορεία αυτή είναι καθοριστική και της διαθέσεως και των αξιολογήσεων και του… ξεφορτώματος από άχρηστα και βαριά φορτία.
«Βάλε με σφραγίδα στην καρδιά σου και στο μπράτσο σου, ώστε να φαίνεται πόσο μεγάλη είναι η αγάπη μου!!» (Ασ. Ασμάτων 8, 6).
Με τον Σταυρό ως τρόπο αξιολόγησης και τρόπο ζωής, βάζουμε σφραγίδα στην καρδιά μας και στο σώμα μας! Ο Σταυρός είναι η σφραγίδα αυτή. Πρέπει «να μπει», δηλαδή να γίνει αποδεκτός και αγαπημένος από την καρδιά μας και στην συνέχεια θα τον φανερώνει και το σώμα μας.
Ο Σταυρός δεν είναι μόνο σύμβολο και συνήθεια, είναι προπάντων τρόπος ζωής που φέρνει την ελευθερία από την φιλαυτία και την ανάσταση στην όντως ζωή, αφού μας ανοίγει τον δρόμο και την πόρτα της εισόδου μας στην Βασιλεία του Θεού, όπου οι αγαπώντες την δόξα του Σταυρού εισέρχονται.
Η σταυρική ζωή εν τέλει είναι ο φωτισμός του ίδιου του χριστιανού αλλά και του κόσμου γύρω του μιας και στο πρόσωπο του κάθε φωτισμένου χριστιανού αντικατοπτρίζεται αυτό το φως του προσώπου του Χριστού!
Η τιμή της μνήμης της σταυρικης και φωτισμενης ζωής του αγίου Φανουρίου, μας καλεί να εμπιστευθούμε έναν άγιο που δεν γνωρίζουμε, όπως και τον Θεό άλλωστε δεν τον βλέπουμε. Η πραγματική πίστη είναι να εμπιστευθούμε αυτό που δεν βλέπουμε και αμοιβή της πίστης μας, είναι να δούμε αυτό που πιστεύσαμε. Ας ευχηθούμε να φανερώνει ο Μεγαλομάρτυς άγιος Φανούριος σε όλους μας την αγάπη του Θεού, τον λόγο του Ευαγγελίου Του, τον δρόμο της μετανοίας και της σωτηρίας μας».
Μετά τον εσπερινό ο Προϊστάμενος του ναού και Πρωτοσύγκελλος της Αρχιεπισκοπής Αρχιμανδρίτης Συμεών Βολιώτης αναφέρθηκε στην ιστορία του ναού, αφού εφέτος συμπληρώνονται 80 χρόνια από την υπαγωγή του στο Εκκλησιαστικό Ορφανοτροφείο Βουλιαγμένης και την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών, 30 χρόνια από την θεμελίωσή του και 20 χρόνια από τα επίσημα εγκαίνια του νέου περικαλλούς ναού, από τον τότε Επίσκοπο Διαυλείας και νυν Μητροπολίτη Διδυμοτείχου κ. Δαμασκηνό.
Ο π. Συμεών αναφέρθηκε στην παρουσία του Αρχιεπισκόπου, αλλά και των χιλιάδων πιστών λέγοντας: «Μακαριώτατε γιορτάζουμε τη μνήμη του Αγίου με την δική σας παρουσία που φανερώνετε στην ζωή μας ότι το Ευαγγέλιο του Χριστού είναι το Ευαγγέλιο της αγάπης, της χαράς και της ελπίδας. Για μας είστε ο Απόστολος και ο Ευαγγελιστής της ανθρωπιάς, της ευσπλαχνίας, της επιείκειας, της καλοσύνης, της συγχωρητικότητας και της αγάπης απέναντι σε κάθε άνθρωπο ανεξαιρέτως, οποιασδήποτε πεποιθήσεως, νοοτροπίας, φυλής, γλώσσας γιατί κάθε άνθρωπος συμβολίζει τον Χριστό. Όλοι μαζί εορτάζουμε ενωμένοι. Μας ενώνει η αγάπη προς τον Χριστό και προς τον αδελφό».
Κατόπιν τιμήθηκαν ο Δήμαρχος Ιλίου, αλλά και συνεργάτες της ενορίας που στηρίζουν το έργο της και έχουν δημιουργήσει ένα τεράστιο φιλανθρωπικό εθελοντικό κίνημα. Στη συνέχεια ο Αρχιεπίσκοπος ευχήθηκε σε όλους χρόνια πολλά και καλά και αμέσως μετά στην πλατεία του αγίου Φανουρίου πραγματοποιήθηκε η λαμπρή τελετή αναγόρευσης του Αρχιεπισκόπου σε επίτιμο Δημότη Ιλίου.
Αύριο το πρωί θα τελεσθεί Όρθρος και πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο υπό των Μητροπολιτών Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνού, Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου, Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρα. Τον Θείο Λόγο θα κηρύξει ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος.
Το απόγευμα της Κυριακής θα τελεσθεί Μεθεόρτιος Εσπερινός υπό του Πρωτοσυγκέλλου και ιερέων της Αρχιεπισκοπής και το βράδυ Ιερά Παράκληση Αγίου Φανουρίου την οποία θα τελέσει ο Αρχιμανδρίτης Συμεών Βολιώτης, Πρωτοσύγκελλος της Αρχιεπισκοπής και Προϊστάμενος του ναού, ο οποίος θα κηρύξει και τον Θείο Λόγο.
Ρεπορτάζ για το Ραδιόφωνο της Εκκλησίας: Μάκης Αδαμόπουλος
Φωτογραφίες: Χρήστος Μπόνης