Του Αναστασίου Μαρίνη, θεολόγου
Πολλά είναι τα «αγκάθια» που καλείται ν᾿ αντιμετωπίσει η Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος το επόμενο διάστημα. Πέρα από την τακτική σύγκληση της Ιεραρχίας, που πραγματοποιείται κάθε Οκτώβριο, αναμενόταν να συγκληθεί η Διαρκής Ιερά Σύνοδος τον τρέχοντα Φεβρουάριο, πλην όμως, λόγω έξαρσης της πανδημίας και αυξημένων κρουσμάτων κορωνοϊού, κάτι τέτοιο, τουλάχιστον προς το παρόν, φαίνεται να μετατίθεται, εκτός απροόπτου, μετά το Πάσχα.
Τα «αγκάθια», όμως, που καλείται να διαχειριστεί η Σύνοδος, όταν αυτή συγκληθεί, είναι πολλά. Αρχικά προέχει η πλήρωση των κενών μητροπολιτικών θέσεων Γόρτυνος και Αιτωλοακαρνανίας, καθώς στην πρώτη περίπτωση, ο μητροπολίτης κυρός Ιερεμίας εκοιμήθη αιφνίδια από καρδιολογικές επιπλοκές, στη δε περίπτωση της Αιτωλίας, ο μακαριστός κυρός Κοσμάς κατέληξε από επιπλοκές του κορωνοϊού.
Ειδικά στη Μητρόπολη Αιτωλίας το κλίμα ήδη είναι «ηλεκτρισμένο», καθώς, τόσο το Μεσολόγγι όσο και το Αγρίνιο ερρίζουν όχι τόσο, τουλάχιστον για την ώρα, ως προς την επιλογή και εκλογή του προσώπου που θα διαδεχτεί τον μακαριστό Κοσμά, όσο για την έδρα της μητρόπολης, εάν αυτή δηλαδή θα διατηρηθεί ως έχει, στην πόλη του Μεσολογγίου ή, σε άλλη περίπτωση, θα μεταφερθεί στην πόλη του Αγρινίου, αίτημα υπέρ του οποίου κατέθεσε τις τελευταίες ημέρες και το κίνημα Αιτωλοακαρνάνων της περιοχής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι όσοι πολιτεύονται στην περιοχή κρατούν αποστάσεις προς το παρόν, ενώ ο τοποτηρητής Αιτωλίας, μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος, άφησε «ανοιχτό» το ζήτημα και τη συζήτηση της διχοτόμησης της Μητρόπολης στην επόμενη Διαρκή Ιερά Σύνοδο, μιας διχοτόμησης που, σε περίπτωση που θα πραγματοποιηθεί, είναι αλήθεια, θα αλλάξει τα γεωγραφικά όρια και τη μητροπολιτική δικαιοδοσία και άλλων μητροπόλεων που συνορεύουν με τα όρια της μητροπολιτικής περιφέρειας της Αιτωλοακαρνανίας.
Προβληματισμός επικρατεί και για τη θέση που θα κρατήσει η Εκκλησία της Ελλάδος εν γένει, στο ζήτημα της εισπήδησης της Ρωσικής Εκκλησίας στην Αφρική. Μετά την επιστολή που απέστειλε το Πατριαρχείο της Αλεξανδρείας στον Οικουμενικό Πατριάρχη, γνωστοποιώντας την όλη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί μετά τη δημιουργία της ρωσικής Εξαρχίας στη δικαιοδοσία της Αλεξανδρινής Εκκλησίας, η Ελλαδική Εκκλησία καλείται να πάρει θέση και να βγει μπροστά, καθώς μια πιθανή υιοθέτηση ουδέτερης στάσης, εκτός των άλλων, θα απομονώσει την Εκκλησία της Ελλάδος και θα διαταράξει τις εκκλησιαστικές σχέσεις της με Φανάρι και Αλεξάνδρεια.
Ταυτόχρονα δε, προβληματισμός επικρατεί και μετά την παραίτηση του διευθυντή του Πατριαρχικού Γραφείου της Κωνσταντινουπόλεως στην Αθήνα, Μητροπολίτου Αδριανουπόλεως κ. Αμφιλοχίου. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος γνωρίζει καλά πως πρόκειται για μια νευραλγική θέση που, στην ουσία, αποτελεί την πλέον άμεση δίοδο εκκλησιαστικής και διπλωματικής επικοινωνίας Φαναρίου και Αθήνας, επιθυμώντας την επιλογή ενός προσώπου που θα έρθει να γεφυρώσει «διαμάχες» του παρελθόντος, με πιο πρόσφατη την περίπτωση του ναού του Αγίου Γεωργίου, στο κτήμα «Προμπονά», που οδήγησε Φανάρι και Αθήνα στα δικαστήρια.
Παρά ταύτα, όμως, όλοι αναγνωρίζουν πως ο παραιτηθείς πλέον κ. Αμφιλόχιος, ιεράρχης με ιδιαίτερη μόρφωση και διοικητικές ικανότητες, προσέδωσε επιπρόσθετη βαρύτητα στη θέση που κατειχε έως σήμερα, μέσα από τον λεπτό και διακριτικό, αλλά συνάμα θεσμικά εκκλησιοκεντρικό τρόπο, με τον οποίο και κλήθηκε να διαχειριστεί όσα θέματα παρουσιάστηκαν.
Το επόμενο χρονικό διάστημα θα είναι κρίσιμο, με την Εκκλησία της Ελλάδος να καλείται να διαχειριστεί άμεσα ζητήματα και υποθέσεις που θα καθορίσουν το μέλλον της.