Τα λόγια του Αντώνη Τρίτση που είπε ο Αρχιεπίσκοπος στην Ιεραρχία
Λόγια του Αντώνη Τρίτση, ενός πολιτικού ο οποίος είχε συγκρουστεί με την Εκκλησία για το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας αλλά ήταν θερμός υποστηρικτής του μαθήματος των θρησκευτικών, χρησιμοποίησε σήμερα στην Ι.Σ.Ι. ο Αρχιεπίσκοπος. 
Dogma Newsdesk
Λόγια του Αντώνη Τρίτση, ενός πολιτικού ο οποίος είχε συγκρουστεί με την Εκκλησία για το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας αλλά ήταν θερμός υποστηρικτής του μαθήματος των θρησκευτικών, χρησιμοποίησε σήμερα στην Ι.Σ.Ι. ο Αρχιεπίσκοπος.
Ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας που δήλωσε ιδιαίτερα ικανοποιημένος για το γεγονός πως δεν έχουν μειωθεί οι ώρες διδασκαλίας των θρησκευτικών στα σχολέια, ενέταξε στην προσφώνηση του, αυτά τα λόγια του αείμνηστου πολιτικού
«Ἡ Ὀρθοδοξία ἀποτελεῖ τήν γόνιμη στιγμή τῆς συνάντησης –θά ἔλεγα τῆς κατακλυσμικῆς συνάντησης– τοῦ Χριστιανισμοῦ μέ τόν Ἑλληνισμό. Ἀπό τή διασταύρωση τοῦ πρωτοχριστιανικοῦ μηνύματος μέ τό ἑλληνικό πνεῦμα γεννήθηκε μιά τρίτη μοναδική σύνθεση, ἡ Ὀρθοδοξία.
Ἕνας ὁλόκληρος πολιτισμός, πού ἔδωσε πρώτη ὁλοκληρωμένη ἔκφραση τό Βυζάντιο, μέσα ἀπό τό ὁποῖο ἀπ’ εὐθείας περνοῦν καί οἱ δικές μας καταβολές, τοῦ σημερινοῦ ἑλληνισμοῦ.
Εἴμαστε δημιουργήματα οἱ Ἕλληνες μιᾶς μοναδικῆς πνευματικῆς δίνης πού διαρκεῖ αἰῶνες. Ἐξ αὐτοῦ καί ἡ αἴσθηση τῆς κρίσης πού γνωρίζει συχνά στήν πορεία του ὁ Ἑλληνισμός. Μεταφερθεῖτε σέ κάποιες ἱστορικές στιγμές… Πιστεύω ὅτι ἀνάλογη εἶναι ἡ ἱστορική στιγμή πού περνᾶμε καί ἀνάλογη ἡ αἴσθηση τῆς κρίσης πού νιώθουμε σήμερα.
Περνᾶμε κρίση μεταβολισμοῦ πρός κάτι ὑψηλότερο, πρός μιάν ἄλλη στροφή τῆς πνευματικῆς δίνης τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Πρέπει νά παραμείνουμε αἰσιόδοξοι καί νά βοηθήσουμε ὁ τροχός νά πάρει γρήγορα στροφές καί στή γενιά μας.
Μέ τόν νόμο 1566, πού ψηφίστηκε τόν περασμένο χρόνο καί ὁ ὁποῖος ἀναφέρεται στή «Δομή καί λειτουργία τῆς Α/θμιας καί Β/θμιας ἐκπαίδευσης», καθορίζεται (γιά πρώτη φορά στήν ἱστορία τῆς ἐκπαίδευσής μας) ἡ συνταγματικά κατοχυρωμένη «ἀνάπτυξη τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης» (ἄρθρ. 16 παρ. 2) νά γίνεται σύμφωνα μέ τήν Θεολογία τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας μας. Γι’ αὐτόν τό σκοπό γίνεται ἰδιαίτερη ἀναφορά στήν «Ὀρθόδοξη χριστιανική παράδοση» (ἄρθρο 1 παρ. 1α) καί στό «Ὀρθόδοξο χριστιανικό ἦθος» (ἄρθρ. 6 παρ. 2β).
Δηλαδή ἡ χριστιανική ἀγωγή συμπνευματίζεται μέ τήν ὅλη αὐτοσυνειδησία τοῦ ἑλληνισμοῦ καί ἐκφράζει τούς πόθους καί τά ὁράματα τοῦ λαοῦ μας, πού εἶναι πόθοι καί ὁράματα ἐλευθερίας, σέ ὅλες τίς διαστάσεις, τήν ἐθνική, τήν ἠθικοθρησκευτική, τήν πολιτική, τήν οἰκονομική, τήν κοινωνική, τήν πολιτισμική.
Μέ αὐτές τίς προϋποθέσεις ἀποσκοποῦμε νά προχωρήσουμε σέ μιά παιδεία τοῦ ἀνθρώπου, ὡς ἀτόμου καί ὡς μέλους τῆς κοινωνίας, πού ἀφυπνίζει καί ἐνεργοποιεῖ τήν ἐθνική μας συνείδηση, καταξιώνει στήν καθημερινή σχολική πράξη τίς πνευματικές ἀξίες τῆς ζωῆς, δημιουργεῖ νέες κοινωνικές ἀξίες, διαποτισμένες ἀπό τήν πίστη καί τήν ἀφοσίωση στό ἀνθρώπινο πρόσωπο –μιά παιδεία πού θραύει τίς παγίδες γιά ἀτομικό εὐδαιμονισμό καί ἐπίσης ὁδηγεῖ μέ τήν καλλιέργεια τῆς συμμετοχικῆς δημοκρατίας στόν κοινοτικό τρόπο ζωῆς, πού ἀποτελεῖ τρόπο ζωῆς καί ἔκφρασης στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.»
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΤΟ ΔΟΓΜΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ
