Σύσσωμος ο δημοσιογραφικός κόσμος βρέθηκε στο Α’ Νεκροταφείο για να συμπαρασταθεί στην οικογένεια της γνωστής δημοσιογράφου. Ανάμεσά τους άνθρωποι που γνώρισαν τη Μαρία Παπουτσάκη στο ρεπορτάζ του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, το οποίο υπηρέτησε επί σειρά ετών ή συνεργάστηκαν μαζί της, η Μαρία Χούκλη, ο Παύλος Τσίμας, η Όλγα Τρέμη, η Μαρία Δεναξά, ο Γιάννης Μιχελάκης, ο Θοδωρής Ρουσόπουλος, ο Νάσος Αθανασίου, ο Χρήστος Παναγιωτόπουλος.
Εκεί βρέθηκαν και εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου όπως η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά και ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Θανάσης Θεοχαρόπουλος (η Μαρία Παπουτσάκη ήταν υποψήφια με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη), ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Κώστας Λαλιώτης, ο Βασίλης Κεγκέρογλου, ο Απόστολος Κακλαμάνης, ο Δημήτρης Καρύδης, ο Παντελής Καψής, η Σοφία Βούλτεψη και ο Πέτρος Ευθυμίου.
Πλήθος κόσμου, συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι, αποχαιρέτισαν το μεσημέρι της Τρίτης (16.02.2016) τη Μαρία Παπουτσάκη, που έφυγε από τη ζωή πριν από λίγες μέρες, νικημένη από τον καρκίνο.
Η Μαρία Παπουτσάκη είχε γεννηθεί στο χωριό Πισκοπιανό Χερσονήσου Ηρακλείου Κρήτης. Σπούδασε δημοσιογραφία στην Αθήνα και από το 1981 εργάστηκε στις εφημερίδες «Ελευθεροτυπία», «Πρώτη», «Επικαιρότητα», «Αυριανή», το περιοδικό «Ταχυδρόμος», τον ρ/σ «Flash», ενώ για 23 χρόνια κάλυπτε στο Mega το ρεπορτάζ του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Επίσης είχε εργαστεί για 30 χρόνια στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων από το οποίο έλαβε και το «Βραβείο Αξίας του ΑΠΕ». Ήταν παντρεμένη με τον δημοσιογράφο Μιχάλη Αλεξανδρίδη.
Εκ μέρους των συναδέλφων της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, αποχαιρέτησε τη Μαρία ο Παύλος Δρακόπουλος: «Ήσουν πάντα άψογη στη δουλειά σου. Αγαπούσες αυτό που έκανες και γι’ αυτό τον λόγο το έκανες καλά. Ήσουν πραγματική δημοσιογράφος, απαντούσες πάντα στο τηλέφωνο, ήσουν συνεργάσιμη και γρήγορη, ισορροπούσες σωστά ανάμεσα στο ΑΠΕ και τις υπόλοιπες επαγγελματικές σου υποχρεώσεις. Κατάφερνες να είσαι και έγκυρη και έγκαιρη. Και αυτό είναι σπουδαίο για έναν υπεύθυνο άνθρωπο, όπως ήσουν, και για τον πραγματικό δημοσιογράφο, όπως επίσης ήσουν. Ήμασταν τυχεροί που σε συναντήσαμε.
Ευτυχώς, δεν έφυγες βράδυ, αλλά πρωί, στο φως της ημέρας, όπως ίσως ήθελες και όπως σου άξιζε, γιατί ήσουν φως. Και αυτό που αφήνεις πίσω σου είναι φωτισμένο από το διάβα σου, και εκεί που πας φως θα βρεις και φως θα είσαι».
Φωτογραφίες: Χρήστος Μπόνης