Τέλος στην αναρχία στις θρησκευτικές ομάδες στην Ελλάδα
Τέλος στην αναρχία σχετικά με τα εκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα επιχειρεί να δώσει με νόμο, το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων που δίνει τη δυνατότητα στις εκκλησιαστικές κοινότητες που δραστηριοποιούνται στην χώρα να αποκτήσουν νομική υπόσταση.
Λουδάρος Ανδρέας
Τέλος στην αναρχία σχετικά με τα εκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα επιχειρεί να δώσει με νόμο, το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων που δίνει τη δυνατότητα στις εκκλησιαστικές κοινότητες που δραστηριοποιούνται στην χώρα να αποκτήσουν νομική υπόσταση.
Ήδη τις τελευταίες μέρες βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση το σχέδιο νόμου για την οργάνωση της νομικής μορφής των θρησκευτικών κοινοτήτων στην Ελλάδα, με σκοπό να ρυθμιστεί με τον καλύτερο τρόπο και με ταυτόχρονη προστασία και σεβασμό του θεμελιώδους ατομικού δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας, το ευαίσθητο θέμα της οργάνωσης και της απόκτησης νομικής μορφής θρησκευτικών κοινοτήτων/ομάδων.
Η ρύθμιση της οργάνωσης μιας θρησκευτικής κοινότητας με συγκεκριμένο νομικό τύπο, επιλύει σωρευμένα προβλήματα δεκαετιών.
Πλέον κάθε θρησκευτική ομάδα η οποία θα θέλει να αναγνωρισθεί από το ελληνικό κράτος θα μπορεί να το πράττει ακολουθώντας μια συγκεκριμένη διαδικασία η οποία θα είναι ανεξάρτητη από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία αφού θα διεκπεραιώνεται μέσω των ελληνικών δικαστηρίων.
Το νέο νομοσχέδιο έχει τη δική του σημασία ειδικά σε θέματα που αφορούν τις πολλές διάσπαρτες ομάδες μουσουλμάνων στην χώρα μας, που εξαιτίας των νομικών κενών που υπήρχαν μέχρι σήμερα λειτουργούσαν υπό καθεστώς πλήρους αδιαφάνεια.
Σύμφωνα με το σκεπτικό του νομοθέτη:
«Ένωση προσώπων της αυτής θρησκευτικής κοινότητας, η οποία επιδιώκει τη συστηματική και οργανωμένη άσκηση της λατρείας της και τη συλλογική εκδήλωση των θρησκευτικών πεποιθήσεων των μελών της, αποκτά προσωπικότητα, όταν εγγραφεί σε ειδικό δημόσιο βιβλίο (Θρησκευτικών Νομικών Προσώπων) που τηρείται στο πρωτοδικείο της έδρας του.
Για να συσταθεί θρησκευτικό νομικό πρόσωπο χρειάζονται τριακόσια τουλάχιστον πρόσωπα, εκ των οποίων ένας τουλάχιστον είναι ο θρησκευτικός λειτουργός, ιερουργός ή ποιμένας της θρησκευτικής κοινότητας, στον οποίο έχει ανατεθεί η τέλεση των θρησκευτικών τελετών, ο οποίος πρέπει να είναι Έλληνας ή πολίτης κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή αλλοδαπός νόμιμα διαμένων στην Ελλάδα».
Ένας άλλος χώρος που αναμένεται να ωφεληθεί από τον νέο νόμο, είναι αυτός των Ελλήνων Ρωμαιοκαθολικών, αλλά και αυτός των «Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών», των Παλαιοημερολογιτών δηλαδή που αποτελούν και την δεύτερη πολυπληθέστερη ορθόδοξη θρησκευτική κοινότητα στην χώρα.
Ήδη η Μεγάλη Βρετανία, μια χώρα με ιδιαίτερες ευαισθησίες σε θέματα θρησκευτικών ελευθεριών, έχει χαιρετίσει την πρωτοβουλία της ελληνικής Κυβέρνησης, χαρακτηρίζοντας την πρωτοποριακή ενώ ειδική σημασία έχει το γεγονός πως υπάρχει ειδική μέριμνα για τις Εκκλησίες, όπως η Κοπτική ή η Αιθιοπική, που προέρχονται από περιοχές που οι Χριστιανοί διώκονται.
Το σχέδιο νόμου δεν αφορά, δεν επηρεάζει και δεν μεταβάλλει τα ισχύοντα νομικά καθεστώτα, δηλαδή, α) την επικρατούσα θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού (άρθρο 3 του Συντάγματος), β) τις ισραηλιτικές κοινότητες και γ) τις Μουφτείες της Θράκης.
