Τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο μακαριστής γερόντισσας Φιλοθέης καθηγουμένης Ι.Μ Αγίας Κυριακής Λουτρού Ημαθίας
Την Κυριακή 2 Αυγούστου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο Λόγο στην Ιερά Μονή Αγίας Κυριακής Λουτρού Ημαθίας.
Στο τέλος τέλεσε το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής της μακαριστής Φιλοθέης μοναχής, καθηγουμένης της Ιεράς Μονής.
Στη θεία Λειτουργία και το μνημόσυνο μετείχε και ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους Αρχιμ. Ελισσαίος.
Στην ομιλια του ο Σεβασμιώτατος τόνισε:
«Ἔρημός ἐστιν ὁ τόπος καί ἡ ὥρα ἤδη παρῆλθεν· ἀπόλυσον τούς ὄχλους, ἵνα ἀπελθόντες … ἀγοράσωσιν ἑαυτοῖς βρώματα».
Σέ ἕναν ἔρημο τόπο ἐπέλεξε ὁ Χριστός νά ἀποσυρθεῖ, γράφει ὁ ἱερός εὐαγγελιστής Ματθαῖος. Ἡ εἴδηση ὅμως διαδόθηκε γρήγορα μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι ἔσπευσαν κοντά του γιά νά θεραπεύσει τούς ἀσθενεῖς τους καί γιά νά ἀκούσουν τόν λόγο του.
Καί ὅταν ἡ ὥρα πέρασε καί ὁ Χριστός συνέχιζε νά θεραπεύει ἀσθενεῖς καί νά ὁμιλεῖ στούς ἀνθρώπους, τόν πλησίασαν οἱ μαθητές του καί τοῦ ὑπενθύμισαν ὅτι εἶναι ἤδη ὥρα νά διαλυθεῖ τό πλῆθος καί νά πᾶνε οἱ ἄνθρωποι στίς κοντινές πόλεις γιά νά ἀγοράσουν τρόφιμα.
Ὅμως ὁ Χριστός ἔχει διαφορετική ἄποψη. Δέν ἀγνοεῖ τίς σωματικές ἀνάγκες τῶν ἀνθρώπων, δέν ἀμφισβητεῖ τό γεγονός ὅτι τόσες ὧρες σέ ἕναν ἔρημο τόπο ἦταν φυσικό νά εἶχαν πεινάσει καί νά εἶχαν διψάσει, ἀλλά ἀντιμετωπίζει τό πρόβλημα διαφορετικά ἀπό τούς μαθητές του.
Γιατί ἄν ἐκεῖνοι δέν συνειδητοποιοῦν ποιός εἶναι ὁ διδάσκαλός τους, ἄν ἐκεῖνοι δέν θυμοῦνται ὅτι αὐτός πού ἔχουν ἐνώπιόν τους καί τοῦ συστήνουν νά διαλύσει τούς ὄχλους, γιά νά ἀναζητήσουν οἱ ἄνθρωποι μόνοι τους τροφή, εἶναι ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἔστειλε μάννα ἐξ οὐρανοῦ γιά νά διαθρέψει τόν ἰσραηλιτικό λαό πού περιπλανᾶτο ἐπί σαράντα ἔτη στήν ἔρημο, αὐτό εἶναι ἡ ἀλήθεια καί ἡ πραγματικότητα, καί αὐτήν θέλει νά τούς ὑπενθυμίσει καί νά τούς διδάξει ὁ Χριστός· ὅτι, δηλαδή, αὐτός εἶναι πού μπορεῖ νά διαθρέψει τό πλῆθος τῶν πεντακισχιλίων ἀνδρῶν, χωρίς γυναικῶν καί παίδων, ὅπως σημειώνει ὁ ἱερός εὐαγγελιστής, μέ δύο ἄρτους καί πέντε ἰχθύες καί νά περισσεύσουν καί δώδεκα κοφίνια, ὥστε νά μήν μπορεῖ νά ἀμφιβάλλει κανείς γιά τό θαῦμα.
Γι᾽ αὐτό καί στήν προτροπή τῶν μαθητῶν του νά ἀπολύσει τούς ὄχλους, ὁ Χριστός ἀντιπροτείνει νά τούς προσφέρουν οἱ ἴδιοι τροφή, ὥστε νά συνδυάσουν τήν πνευματική τροφή πού λαμβάνουν μέ τήν ἀναστροφή τους μαζί του καί μέ τόν λόγο του μέ τήν ὑλική τροφή, γιά τήν ὁποία Ἐκεῖνος ὡς Θεός φροντίζει νά ἐξασφαλίσει στά παιδιά του.
«Ἔρημός ἐστιν ὁ τόπος … ἀπόλυσον τούς ὄχλους, ἵνα ἀπελθόντες … ἀγοράσωσιν ἑαυτοῖς βρώματα».
Τό θαῦμα τοῦ χορτασμοῦ τῶν πεντακισχιλίων ἀνδρῶν, τό ὁποῖο μᾶς ὑπενθύμισε τό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, δέν εἶναι ὅμως ἕνα θαῦμα τό ὁποῖο συνέβη ἐφάπαξ, συνέβη μία μόνο φορά στήν ἱστορία. Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά τό πλάσμα του δέν ἐξαντλεῖται ποτέ, γι᾽ αὐτό καί τό θαῦμα συνεχίζει νά ἐπαναλαμβάνεται μέσα στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας καί στή ζωή ὅσων πιστεύουν στόν Χριστό.
Ἔρημος τόπος ἦταν καί ὁ τόπος αὐτός πρίν νά ἔρθει ἐδῶ ἡ μακαριστή Γερόντισσα Φιλοθέη, τῆς ὁποίας τελοῦμε σήμερα τό τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο καί προσευχόμεθα γιά τήν ἀνάπαυση τῆς ψυχῆς της. Ἔρημος τόπος ἦταν ὁ τόπος, ὅταν τήν κάλεσε ἡ ἁγία μεγαλομάρτυς Κυριακή νά ἔρθει γιά νά μονάσει κοντά της καί νά τήν διακονήσει. Καί ἔκανε ὑπακοή ἡ μακαριστή Γερόντισσα καί ἦρθε στόν τόπο αὐτό, καί ἀγωνίσθηκε καί προσπάθησε νά δημιουργήσει αὐτή τήν Ἱερά Μονή, νά δημιουργήσει αὐτό τό Ἱερό Κοινόβιο, τό ὁποῖο ἀπό ἔρημος τόπος ἐξελίχθηκε χάρη καί στή θαυματουργό εἰκόνα τῆς ἁγίας Κυριακῆς στό μεγαλύτερο προσκύνημα τῆς περιοχῆς, στό ὁποῖο ἔρχονται οἱ ἄνθρωποι καί ἀπολαμβάνουν, ὅπως καί ἐκεῖνοι πού εἶχαν ἀκολουθήσει τόν Χριστό στόν ἔρημο τόπο τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς, ὄχι μόνο τή φιλοξενία, ἀλλά καί τήν ἀνάπαυση τῆς ψυχῆς τους καί τήν πνευματική τροφοδοσία καί τά θαύματα πού ἐπιτελεῖ ἐδῶ ἡ ἁγία Κυριακή σέ ὅσους ἐπικαλοῦνται μέ πίστη τή χάρη της καί ζητοῦν τίς πρεσβεῖες της.
Καί ὅλους αὐτούς τούς ἀνθρώπους τούς διακόνησε ἐπί πολλές δεκαετίες ἡ μακαριστή Γερόντισσα Φιλοθέη μέ ἀγάπη καί στοργή, προσφέροντάς τους ὅ,τι εἶχε, ὅπως ἔκαναν καί οἱ μαθητές τοῦ Κυρίου, προσφέροντας συγχρόνως καί τήν ἀγάπη καί τή διακονία της καί σέ ὅλες τίς ἀδελφές τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Ἀδελφότητος, μεριμνώντας καί φροντίζοντας γι᾽ αὐτές καί δίδοντας πρότυπο χριστιανικῆς ἀγάπης, ἁπλότητος, ταπεινοφροσύνης καί ὑπακοῆς καί στίς νεώτερες ἀδελφές ἀλλά καί σέ ὅλους τούς εὐλαβεῖς προσκυνητές.
Γι᾽ αὐτό καί τή μνημονεύουμε σήμερα μέ ἀγάπη καί προσευχόμεθα γιά τήν ἀνάπαυση τῆς ἀγαθῆς ψυχῆς της. Καί πιστεύουμε καί ἐλπίζουμε ὅτι ὁ Χριστός, τόν ὁποῖο εἶχε ἀγαπήσει ἀπό τά νεανικά της χρόνια καί στόν ὁποῖο εἶχε ἀφιερώσει τήν ὕπαρξή της, θά τήν ἔχει ἤδη κοντά του στόν οὐράνιο Νυμφώνα του γιά νά ψάλλει καί στόν οὐρανό, ὅπως τό ἔκανε καί στή γῆ μέ τή γλυκύφθογγη φωνή της τήν ὠδή τῷ Ἠγαπημένῳ.
