Θάλασσα πιστών στον Εσπερινό της Συγχωρήσεως στη Βέροια (ΦΩΤΟ)
Στο τέλος του Εσπερινού ο Σεβασμιώτατος ανέγνωσε την συγχωρητική ευχή και ζήτησε πρώτος συγχώρηση για τυχόν λάθη και παραλείψεις του στην άσκηση της διακονίας του, ενώ ευχήθηκε σε όλους «καλή Σαρακοστή».
Την Κυριακή της Τυρινής το εσπέρας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό της Συγχωρήσεως και κήρυξε το θείο Λόγο στον Ιερό Ναό Οσίου Αντωνίου, πολιούχου Βεροίας.
Στο τέλος του Εσπερινού ο Σεβασμιώτατος ανέγνωσε την συγχωρητική ευχή και ζήτησε πρώτος συγχώρηση για τυχόν λάθη και παραλείψεις του στην άσκηση της διακονίας του, ενώ ευχήθηκε σε όλους «καλή Σαρακοστή».
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος τόνισε:
«Ὅπως διαπλεύσαντες τό τῆς Νηστείας μέγα πέλαγος, εἰς τήν τριήμερον Ἀνάστασιν καταντήσωμεν, τοῦ Κυρίου καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ».
Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ μᾶς ὁδήγησε καί φέτος στήν ἀρχή τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, μᾶς ὁδήγησε στήν ἀφετηρία μιᾶς πνευματικῆς ὁδοιπορίας, ἑνός πνευματικοῦ διάπλου.
Καί ὅπως κάθε ταξίδι ἔχει ἕναν προορισμό πρός τόν ὁποῖο κατευθύνεται ὁ ταξιδιώτης, ἕναν προορισμό, ἡ προσμονή καί ἡ προσδοκία τοῦ ὁποίου τόν κάνει νά μήν ὑπολογίζει οὔτε τόν κόπο οὔτε τίς ταλαιπωρίες τοῦ ταξιδίου, ἔτσι καί τό πνευματικό αὐτό ταξίδι, τό ὁποῖο μᾶς παρακινεῖ ἡ Ἐκκλησία μας νά ἀρχίσουμε, ἔχει τόν δικό του στόχο καί προορισμό.
Ποιός εἶναι αὐτός; Μᾶς τόν ἀποκάλυψε προηγουμένως ὁ ἱερός ὑμνογράφος ψάλλοντας: «ὅπως διαπλεύσαντες τό τῆς Νηστείας μέγα πέλαγος, εἰς τήν τριήμερον Ἀνάστασιν καταντήσωμεν».
Ὁ σκοπός καί ὁ προορισμός αὐτοῦ τοῦ πνευματικοῦ διάπλου εἶναι ἡ τριήμερος Ἀνάστασις τοῦ Κυρίου μας. Ὅπως ὅμως τό ταξίδι αὐτό δέν εἶναι ἕνα ἐγκόσμιο ταξίδι, ἀπό αὐτά πού κάνουμε συχνά οἱ ἄνθρωποι κατά τή διάρκεια τῆς ζωῆς μας γιά νά ἐπισκεφθοῦμε ἕναν τόπο καί νά συμμετάσχουμε ἴσως καί σέ κάποια ἐκδήλωση ἤ ἑορτασμό, ἀλλά εἶναι ἕνα ταξίδι πνευματικό, ἔτσι καί ὁ προορισμός μας δέν εἶναι ἁπλῶς νά φθάσουμε στό Πάσχα καί νά ἑορτάσουμε τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ὡς μία μεγάλη ἑορτή, ἀλλά νά τήν ἑορτάσουμε πνευματικά, νά τήν ἑορτάσουμε, ἀφοῦ προηγουμένως, κατά τή διάρκεια τοῦ πνευματικοῦ διάπλου τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, θά ἔχουμε προετοιμασθεῖ κατάλληλα πνευματικά, ἀφοῦ θά ἔχουμε συμπορευθεῖ καί συσσταυρωθεῖ μέ τόν Χριστό.
Καί αὐτό διότι ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας δέν εἶναι ἕνα ἱστορικό γεγονός τό ὁποῖο συνέβη κάποτε καί τήν ἀνάμνηση τοῦ ὁποίου τιμοῦμε, ἀλλά εἶναι μία ἐπαναλαμβανόμενη ἀνά τούς αἰῶνες πραγματικότητα, ἡ ὁποία ἀφορᾶ ὅλους μας καί τόν καθένα μας προσωπικά, διότι πρόκειται γιά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, «τοῦ σώζοντος τάς ψυχάς ἡμῶν», ὅπως ἀκούσαμε τόν ἱερό ὑμνογράφο νά ψάλλει.
Εἶναι, δηλαδή, ἡ Ἀνάσταση τοῦ Σωτῆρος τῶν ψυχῶν μας, ἡ ὁποία σηματοδοτεῖ καί τή δική μας ἀνάσταση, τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία μας καί μᾶς ὑπενθυμίζει ἀλλά καί μᾶς ὑποδεικνύει τή διαδρομή τήν ὁποία πρέπει νά ἀκολουθήσουμε γιά νά φθάσουμε σέ αὐτήν.
Ἑπομένως τό πνευματικό ταξίδι τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ἔχει σκοπό ἀφενός νά μᾶς φθάσουμε κατά τό δυνατόν προετοιμασμένοι στήν ἑορτή Ἀναστάσεως, καί ἀφετέρου νά μᾶς προετοιμάσει γιά τόν μεγάλο προορισμό τῆς ζωῆς μας, γιά τή σωτηρία μας.
Ἄν ἡ Ἐκκλησία μας ὁριοθετεῖ περιόδους, ὅπως αὐτή τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, καί προσδιορίζει σκοπό καί προορισμό τό κάνει γιά νά μᾶς διδάξει ὅτι τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τή ζωή μας καί τήν πνευματική μας πορεία γενικότερα, ἀλλά συγχρόνως καί ἐπειδή γνωρίζει ὅτι οἱ σταθμοί μᾶς βοηθοῦν νά ἀνανεώνουμε τόν ζῆλο μας, νά ἐλέγχουμε τήν πορεία μας καί νά κάνουμε μιά νέα ἀρχή γιά νά ἐπιτύχουμε μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί τόν ἀγώνα μας ὅ,τι δέν εἴχαμε ἐπιτύχει μέχρι τώρα.
Δέν μᾶς ἀφήνει ὅμως ἡ Ἐκκλησία μας μόνους σέ αὐτή τήν πνευματική πορεία, ἀλλά μᾶς στηρίζει καί μᾶς ἐνισχύει μέ τίς εὐκαιρίες πού μᾶς προσφέρει καί τίς ὁποῖες μᾶς καλεῖ νά ἀξιοποιήσουμε ὡς εὐκαιρίες πνευματικοῦ ἀνεφοδιασμοῦ, γιά νά ἐπιτύχουμε τόν σκοπό τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, πού δέν εἶναι ἡ νηστεία ἀλλά εἶναι ἡ Ἀνάσταση. Ἡ νηστεία τῶν τροφῶν εἶναι μέσο γιά νά ἐπιτύχουμε τόν σκοπό, μέσο ἀπαραίτητο καί σημαντικό ἀλλά ὄχι τό μόνο.
Χρειάζεται νά συνοδεύεται καί ἀπό τήν πνευματική νηστεία, τή νηστεία ὅπως λέμε τῶν παθῶν, καί τή μετάνοια, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ προϋπόθεση τοῦ πνευματικοῦ μας ἀγώνα καί τῆς καθάρσεως τήν ὁποία ἐπιδιώκουμε.
Ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς προσφέρει εὐκαιρίες μετανοίας καί καθάρσεως μέ τίς ἱερές της Ἀκολουθίες, τίς ἰδιαίτερες καί κατανυκτικές Ἀκολουθίες τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, τούς κατανυκτικούς Ἑσπερινούς τῶν Κυριακῶν, τά καθημερινά Μεγάλα Ἀπόδειπνα, τίς Προηγιασμένες θεῖες Λειτουργίες, τόν Μεγάλο Κανόνα ἀλλά καί τίς Ἀκολουθίες τῶν Χαιρετισμῶν.
Μᾶς προσφέρει εὐκαιρίες μέ τόν λόγο της, μέ τά κηρύγματα καί τίς ὁμιλίες πού μᾶς βοηθοῦν νά κατανοήσουμε τό νόημα τῶν ἡμερῶν πού διανύουμε καί νά διδαχθοῦμε ἀπό τή ζωή καί τόν λόγο τῶν ἁγίων πού προβάλλει αὐτή τήν περίοδο. Μᾶς προσφέρει ἀκόμη εὐκαιρίες μέ τά ἱερά μυστήριά της καί ἰδίως μέ τήν ἱερά Ἐξομολόγηση καί τή θεία Εὐχαριστία, διά τῶν ὁποίων μποροῦμε νά καθάρουμε τήν ψυχή μας καί νά λάβουμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ πού θά μᾶς βοηθήσει νά συνεχίσουμε τόν ἀγώνα μας καί ἑνωμένοι μαζί του νά φθάσουμε στόν προορισμό μας.
Ἄς ἀξιοποιήσουμε ὅλες αὐτές τίς εὐκαιρίες τίς ὁποῖες μᾶς προσφέρει ἡ Ἐκκλησία μας καί ἡ Ἱερά μας Μητρόπολη, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ «διαπλεύσαντες τό τῆς Νηστείας μέγα πέλαγος» νά φθάσουμε «εἰς τήν τριήμερον Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ σώζοντος τάς ψυχάς ἡμῶν».
