Η αρχαιοπρεπής Θεία Λειτουργία, τελείται στον ιερό ναό Αγίας Μαρίνας δύο φόρες τον χρόνο, σε εσπερινές συνάξεις. Η πρώτη τον Οκτώβριο στην μνήμη του Αποστόλου και η δεύτερη, κατά τον τύπο της προηγιασμένης, την Μεγάλη Τεσσαρακοστή, την Παρασκευή της βουβής εβδομάδος. Εφέτος για πρώτη χρονιά τελέσθηκε Κυριακή, λόγω της συμπτώσεως της μνήμης του φερομένου ως συντάκτου της, πρώτου Ιεράρχου των Ιεροσολύμων.
Ο Μητροπολίτης Βελεστίνου κ. Δαμασκηνός, τέλεσε την αρχαιοπρεπή Θεία Λειτουργία, έξωθεν του Ιερού Βήματος, στο Σολέα του Ναού, συμπαραστατούμενος από τους διαθεσίμους εφημερίους του Ναού, Σεραφείμ Δημητρίου, Ευσέβιο Μεάντζια και Βασίλειο Ταξιαρχιώτη. Εκ των λοιπών εφημερίων ο πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Μεταξάς τέλεσε την Β΄Θεία Λειτουργία, ενώ ο αρχιμανδρίτης Δαμασκηνός Φυλακτός ιερούργησε στο εν Μήλεσι Αττικής μετόχιο της Μονής Μεταμορφώσεως Σωτήρος Αθηνών και ο πρωτοπρεσβύτερος Λάμπρος Ξεσφύγγης στην Μονή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Μαζαρακίου Θηβών. Στην ομιλία του ο Μητροπολίτης, αναφέρθηκε στον αδελφόθεο Ιάκωβο και μεταξύ άλλων και σε ένα όμορφο περιστατικό από τις απόκρυφες διηγήσεις περί της οικογενείας του Ιωσήφ του μνήστορος, λέγοντας ότι όταν τα παιδιά του Ιωσήφ έλαβαν την κληρονομιά το πατρός τους, δεν περιέλαβαν στην διανομή και τον Ιησού. Τότε λέγετε ότι ο Ίάκωβ – Ιάκωβος, μοιράστηκε τον κλήρο του με τον Ιησού και του έδωσε τον κήπο της Γεθσημανής.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε, κατά το έθος το οποίο δημιουργήθηκε από ικανού για τους διατελέσαντες Ποιμενάρχες της ενορίας, μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιακώβου ενόψη της ερχομένης επετείου της κοιμήσεως του (+25.10.1984). Τούτο συνέπεσε και με την εορτή του αγίου του οποίου φερώνυμος υπήρξε ο γεγενημένος «οὐχὶ οἰκεία βουλήσει ἀλλὰ πολλῇ καὶ καταθλιπτικῇ τῇ Κυβερνητικῇ πιέσει καὶ πρὸς ἀποτροπὴν ἀναμίξεως τῆς Πολιτείας εἰς τὴν ἐσωτερικὴν σύστασιν καὶ διοίκησιν τῆς Ἐκκλησίας», Αρχιεπίσκοπος των 12 ημερών.