Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, την δεύτερη Κυριακή του Ιουλίου, εορτάστηκε με κάθε επισημότητα ο Όσιος Λεόντιος, κτήτορας της Ιεράς Μονής Παμμεγίστων Ταξιαρχών, στη σκήτη τού οποίου συνέρρευσαν χριστιανοί όχι μόνο από την Αιγιάλεια, αλλά και από την υπόλοιπη Αχαΐα, ακόμα και από την Αθήνα, που επέλεξαν την απόμακρη αλλά πολύ γραφική αυτή πλαγιά για να εκκλησιαστούν.
Μητροπολίτης κ. Αμβρόσιος: «Ας προσπαθήσουμε να νιώσουμε την… γλύκα τού Κυρίου μας»
«Ο Κύριος Ιησούς Χριστός μάς προσκαλεί να συνάψουμε σχέση μαζί Του. Μία πνευματική, μία ερωτική σχέση. Μας ζητά η ψυχή μας να ενωθεί μαζί Του, να Τον κάνουμε Νυμφίο μας, να Τον κάνουμε ταίρι μας! Για να έρθετε σήμερα εδώ, σε αυτό το απόμακρο σημείο, σε αυτό το ασκητήριο, δεν υπάρχει κάτι υλικό που σας κάλεσε. Απλώς, ήρθατε σε έναν ιερό τόπο, που είναι κοπιαστικό για να ανεβεί κάποιος. Τι ήταν άραγε αυτό που σας έκανε να ανεβείτε, μικροί και μεγάλοι, εδώ; Ήταν μια γεύση εσωτερική που σας έδωσε τη δύναμη να φθάσετε εδώ. Ο Χριστός μίλησε στην καρδιά σας και σας έφερε εδώ πάνω για να μας πει ότι αυτή η μυστική σχέση μαζί Του δεν έχει τέρμα, διότι εδώ πάνω ήρθαν κάποιοι πριν από εμάς. Και πρώτος εξ αυτών ένας γόνος αρχοντικής οικογενείας, ο Άγιος Λεόντιος, που ήρθε και έμεινε σε αυτές τις τρύπες του βράχου. Τι ήταν αυτό που τον κράτησε και τους κράτησε εδώ πάνω; Αυτή η γλύκα του Ιησού, αυτή η παρουσία του Χριστού στην ψυχή και τη ζωή του. Όποιος νιώσει αυτή τη γλυκύτητα, αυτή τη μέθη, αρχίζει και πετά τα περιττά πράγματα, τα περιφρονεί και γίνεται πνευματικός άνθρωπος και καλός χριστιανός», ανέφερε ο σεπτός Ποιμενάρχης μας, κηρύσσοντας τον Θείο Λόγο.
Και συνέχισε ως εξής: «Είναι ανάγκη να αποκτήσουμε πνευματική ζωή. Όπως οφείλουμε να προστατεύουμε το σώμα μας προκειμένου να συντηρούμεθα στη ζωή, έτσι και η ψυχή μας έχει τις δικές της ανάγκες και πρέπει να δημιουργήσουμε πνευματική ζωή και πνευματικά βιώματα, καταπατώντας τα όποια πάθη μας. Πώς θα τα πετύχουμε όλα αυτά; Αναζητώντας τον Χριστό, μιλώντας μαζί Του, μεταλαμβάνοντας των Αχράντων Μυστηρίων, μελετώντας πνευματικά βιβλία».
Και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κατέληξε με τα εξής λόγια: «Σας ευχαριστώ που ήρθατε σήμερα εδώ πάνω. Ήταν μεγάλος ο άθλος, μεγάλο το κατόρθωμα. Να ξέρετε πως θα σας το αποπληρώσει ο Θεός. Γι’ αυτό και παρακαλώ τον Άγιο Λεόντιο να μας δώσει αυτή τη γλύκα που έχει ο Χριστός όταν επισκέπτεται την ανθρώπινη ψυχή. Η Εκκλησία λέγει ΄΄Γεύσασθε και ίδετε ότι Χριστός ο Κύριος΄΄. Γευθείτε, δηλαδή, την γλυκύτητα του Κυρίου μας. Και όποιος την γευθεί, μεθά! Δεν θέλει τίποτα άλλο! Όλα τα άλλα τού περισσεύουν. Γι’ αυτό και φθάνει να λέει όπως ο Απόστολος Παύλος ΄΄ Εμοί το ζην Χριστός και το αποθανείν κέρδος΄΄. Δηλαδή, για εμένα ζωή είναι ο Χριστός και όταν πεθάνω θα έχω κερδίσει και θα βρεθώ μαζί Του. Εύχομαι η χάρις του Αγίου Λεοντίου να επισκιάζει σε όλους μας, να μας κάνει να νιώσουμε τη μέθη του Κυρίου μας, η οποία θα μας οδηγήσει σε όλη την υπόλοιπη ζωή μας!».
Αμέσως μετά την Απόλυση οι ιερομόναχοι, με άψογο «οικοδεσπότη» τον Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής, Αρχιμανδρίτη π. Καλλίνικο Πουλή, έχοντας στο πλευρό τους εθελοντές και εθελόντριες, προσέφεραν καφέ, αναψυκτικά και λουκούμια στους προσκυνητές, κάτω από τα δροσερά πλατάνια στον προαύλιο χώρο τού μοναστηριού, ενώ το μεσημέρι το Ηγουμενοσυμβούλιο παρέθεσε γεύμα, στο οποίο παρακάθισαν ο τοπικός Ποιμενάρχης αλλά και οι προσκεκλημένοι.
