Θεία Λειτουργία στον Άγιο Δημήτριο Βουναίνων για την Πανελλήνια Σύναξη Καππαδοκών
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος κ. Τιμόθεος, την Κυριακή 21 Αυγούστου 2016, λειτούργησε και ομίλησε στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Βουναίνων, ως ευχαριστία και δοξολογία στον Τριαδικό Θεό και επιστέγασμα των τριήμερων εκδηλώσεων της 18ης Πανελλήνιας Συνάξεως των Καππαδοκών, το Γαβούστιμα 2016.
Ο Σεβασμιώτατος στον Άγιο Δημήτριο Βουναίνων ανέλυσε το ευαγγελικό ανάγνωσμα και στη συνέχεια το αποστολικό. Ανέφερε: «Πολλές φορές στα ευαγγελικά αναγνώσματα ο Κύριος αποκαλεί τους ανθρώπους λαό, σε αυτή την περίπτωση τους αποκαλεί όχλους. Θέλει να δείξει τη διαφορά , πως ο λαός μπορεί να μεταστραφεί σε όχλο και πως ο λαός μπορεί εύκολα να ξεφύγει από αυτά, που πρέπει να τον συνέχουν. Ο απόστολος Παύλος λέγει ότι το έργο μας, μέσα στην καθημερινότητά μας, θα κριθεί με το αν εργασθήκαμε και τι αποτελέσματα φέραμε. Απατηλό θα είναι το όνειρό μας, όταν δούμε ότι κοπιάσαμε ή νομίσαμε ότι κοπιάσαμε και όσο κοπιάσαμε το πράξαμε μόνο για τον εαυτό μας και ποτέ για τους άλλους, τους αδελφούς μας. Τα πάντα στην ζωή μας πρέπει να τα κάνουμε στο όνομα του Ιησού Χριστού. Τα πάντα εμείς πρέπει να τα κάνουμε στην ζωή μας και στην καθημερινότητά μας, για να μην λησμονούμε αυτά τα οποία μας παρεδόθησαν από τον Χριστό, την Εκκλησία, τους Πατέρες και τους προγόνους μας. Να τοποθετούμε το έργο μας επάνω σε σταθερά θεμέλια, όπως εκείνοι, οι οποίοι αγιοπνευματικά στερέωσαν το έργο τους και έμεινε εις τον αιώνα, διηνεκές, για να το έχουμε εμείς σήμερα και να το νεμόμαστε, να το χαιρόμαστε.
Να χαιρόμαστε που είμαστε επίγονοι αυτών των προγόνων μας και πάνω σε αυτά, που μας παρέδωσαν, να συνεχίζουμε εμείς την πορεία μας. Θα είναι άσχημο, όταν αποκαλυφθεί για τον καθένα μας ότι καθετί , που εργάσθηκε, το εργάσθηκε για ιδιοτελείς σκοπούς και όχι ως συνεργός του Θεού». Κλείνοντας το μεστό του λόγο ανέφερε: « Να ευχαριστήσουμε τον Θεό, που δεν μας άφησε ακληρονόμητους, μέσα στη ζωή μας, αλλά συνεχώς η χάρις του Θεού και η δύναμη της ορθοδόξου πίστεως ανανεούται, όταν παρουσιάζονται άνθρωποι, αγιοπνευματικά κινούμενοι, που γίνονται συνεργοί του Θεού».
