Η Θεσσαλονίκη τιμά τη μνήμη του Οσίου Πορφυρίου
Τη μνήμη του Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη (2 Δεκεμβρίου) τιμά και φέτος με ολονύκτια αγρυπνία κατά το αγιορειτικό τυπικό, η Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με πτυχιούχους της Θεολογικής Σχολής και άλλων σχολών του ΑΠΘ, την Παρασκευή 1η Δεκεμβρίου προς το Σάββατο 2α Δεκεμβρίου, στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης.
Η αγρυπνία θα ξεκινήσει στις 9.00 μ.μ. με την ακολουθία του Μικρού Αποδείπνου και των Χαιρετισμών του Οσίου. Στη συνέχεια, θα τελεσθεί Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετ΄ αρτοκλασίας. Θα ακολουθήσει η ιερά Παράκληση και τα Εγκώμια προς τιμήν του Οσίου, το μυστήριο του ιερού Ευχελαίου, ο Όρθρος της εορτής και ο Αγιασμός, ενώ η πνευματική αυτή πανδαισία θα ολοκληρωθεί με την τέλεση πανηγυρικού ιερατικού Συλλείτουργου στις 7.00 π.μ.. Τον θείο λόγο θα κηρύξει ο πανοσιολογιώτατος αρχιμανδρίτης π. Ιωαννίκιος Κοτσώνης, καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, Σοχού.
Ο Όσιος Πορφύριος, κατά κόσμον Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης γεννήθηκε το 1906 στον Άγιο Ιωάννη Καρυστίας, στη Νότια Εύβοια. Γονείς του ήταν ο Λεωνίδας και η Ελένη. Πριν καν τελειώσει την Δευτέρα τάξη του Δημοτικού Σχολείου, άρχισε να εργάζεται στη Χαλκίδα και έπειτα στον Πειραιά για να βοηθήσει την οικογένειά του. Σε ηλικία μόλις 12 ετών και με πρότυπο τον Άγιο Ιωάννη τον Καλυβίτη «δραπετεύει», οδεύοντας στο Άγιο Όρος, όπου οδηγείται με τη Χάρη του Θεού στα Καυσοκαλύβια· ο π. Παντελεήμων και ο π. Ιωαννίκιος αναλαμβάνουν την πνευματική καθοδήγηση του μικρού παιδιού. Στα 14 χρόνια του εκάρη μοναχός λαμβάνοντας το όνομα Νικήτας, ενώ σε ηλικία 17 χρόνων ο Θεός του δίδει το διορατικό χάρισμα, το οποίο τον συνοδεύει ως το τέλος της ζωής του. Λόγω σωματικής ασθένειας αναγκάζεται να επιστρέψει στην Εύβοια. Το 1926 χειροτονείται διάκονος σε ηλικία 20 χρόνων και το 1927 πρεσβύτερος, λαμβάνοντας το όνομα Πορφύριος. Ένα χρόνο μετά λαμβάνει άδεια εξομολόγου. Το 1940 μετά την κήρυξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Άγιος βρίσκεται στην Πολυκλινική των Αθηνών και λειτουργεί για 33 ολόκληρα χρόνια –έως το 1973- στον Ιερό Ναό Αγίου Γερασίμου. Την ίδια περίοδο συνηθίζει να ανεβαίνει στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου στα Καλλίσια της Πεντέλης.
Τα τελευταία 10 χρόνια της ζωής του, ο Άγιος, έζησε στο μοναστήρι που βρίσκεται στον Ωρωπό της Αττικής, στο Μήλεσι και το οποίο χτίστηκε με τη συνδρομή δεκάδων πιστών. Ένα χρόνο πριν την κοίμησή του –το 1990- αξιώθηκε να δει να πραγματοποιείται ένα όνειρό του, με την θεμελίωση του καθολικού της Μονής, που είναι αφιερωμένο στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος.
Ο Όσιος Πορφύριος εκοιμήθη, όπως επιθυμούσε, στην καλύβη του αγίου Γεωργίου στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους, εκεί όπου είχε καρεί μοναχός πριν από περίπου 70 χρόνια. Την 2α Δεκεμβρίου 1991, στις 4:31΄ το πρωί, παρέδωσε την αγία ψυχή του στον Κύριο, που τόσο αγάπησε στη ζωή του. Η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, υπό τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, προχώρησε στην αγιοκατάταξή του, κατά τη συνεδρίαση της 27ης Νοεμβρίου 2013.
Τα θαύματά του αναρίθμητα, η αγάπη του κόσμου απέραντη. Εν ζωή ανέπαυε χιλιάδες κόσμου, καθοδηγούσε και παρηγορούσε. Μετά την κοίμησή του εξακολουθεί να κάνει αισθητή την παρουσία του δια της ταχείας βοηθείας του σε όσους με πίστη τον επικαλούνται.
