Λουδάρος Ανδρέας
Σχεδόν από την ανάρρηση του στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο των Αθηνών, ο κ. Ιερώνυμος προσπαθεί να υλοποιήσει την ιδέα του για συνεργασία Εκκλησίας και Πολιτείας στον τομέα της αξιοποίησης της εκκλησιαστικής περιουσίας.
Τι λέει ο ίδιος; «Σήμερα πέρα από την περιουσία εκείνη της Εκκλησίας, τα έσοδα από την αξιοποίηση της οποίας καλύπτουν τα τεράστια έξοδα της λειτουργίας της, υπάρχει και άλλη σημαντική περιουσία που αδρανεί ή βρίσκεται σε αιχμαλωσία. Μία σοβαρή συνεργασία Εκκλησίας και Πολιτείας στο θέμα αυτό με ειλικρίνεια, τιμιότητα, διαφάνεια, συνέπεια και δεσμευτικές εγγυήσεις της Πολιτείας για την αξιοποίηση αυτής θα ήταν επωφελής και η ενδεδειγμένη μπροστά στην σημερινή κοινωνική πραγματικότητα».
Αν και για τους παροικούντες στην «Ιερουσαλήμ» των ελληνικών εκκλησιαστικών πραγμάτων, ο νυν Αρχιεπίσκοπος δεν φημίζεται για τις προαναγγελίες έργων, τα οποία προτιμά να ανακοινώνει όταν τα υλοποιεί, αυτή τη φορά το είχε προαναγγείλει και μάλιστα με τον ποιο επίσημο τρόπο, στην Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας.
Στην εισήγηση του προς το ανώτατο διοικητικό όργανο της Εκκλησίας της Ελλάδος, τον Οκτώβριο του 2009, ο νέος τότε Αρχιεπίσκοπος είχε πει: «Στόχος της συνεργασίας αυτής θα τεθεί εξ αρχής όχι η μονομερής ωφέλεια του Οικονομικού Οργανισμού της Εκκλησίας ούτε η αύξησις των εσόδων των ταμείων του Κράτους, αλλά η σύστασις του ΤΑΜΕΙΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ. Σκοπός η δημιουργία ενός δικτύου προνοιακών έργων με σύγχρονες προδιαγραφές, που λείπουν εμφανέστατα από την κοινωνία μας, προς διακονίαν των συνανθρώπων μας».
Ο κ. Ιερώνυμος στην τότε εισηγητική του αναφορά ανέφερε γεγονότα από το 1539 τα οποία όπως φάνηκε εκ του αποτελέσματος ήταν και η πηγή της… ιδέας που εκτός απροόπτου θα κυρώσει η Βουλή στα τέλη Αυγούστου.
«Το υλικό αυτό και τα γεγονότα του παρελθόντος μπορούν να δώσουν μία άλλη θέαση του θέματος, τέτοια, που μακριά από λαϊκισμούς, ιδιοτέλειες και προπαγάνδα, να συντελέσει σε μια ειδική ανάπτυξη προς ωφέλεια της κοινωνίας μας και ιδιαίτερα των δοκιμαζομένων συνανθρώπων μας» είχε πει χαρακτηριστικά ο κ. Ιερωνυμος.
Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, Ο ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ
Τρεις Πρωθυπουργοί πέρασαν από το Μέγαρο Μαξίμου μέχρι να κατορθώσει ο Αρχιεπίσκοπος να δει την ιδέα του να υλοποιείται. Ο πρώτος στον οποίο είχε θέσει την πρόταση ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου.
Στο πρόσωπο του, ο κ. Ιερώνυμος είχε βρει έναν θετικό συνομιλητή ο οποίος είχε δείξει να πιστεύει στην πρόταση του Αρχιεπισκόπου. Η πρωθυπουργία Παπανδρέου είχε άδοξο τέλος. Μαζί και η ιδέα του Αρχιεπισκόπου.
Ο Λουκάς Παπαδήμος, από την άλλη αν και έγινε επίσης κοινωνός της πρότασης, δεν την «άγγιξε». Το ίδιο και ο δικαστικός κ. Πικραμένος ο οποίος ούτως ή άλλως ήταν ένας μεταβατικός υπηρεσιακός πρωθυπουργός.
Τελικός αποδέκτης της ιδέας του Αρχιεπισκόπου, ήταν ο σημερινός Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος φαίνεται πως πίστεψε σε αυτήν, αφού είδε την ευκαιρία να υλοποιήσει μια πρόταση η οποία όχι μόνο ικανοποιεί την Εκκλησία αλλά θα φέρει και χρήματα στα κρατικά ταμεία.
Όπως σχολιάζουν στο Δόγμα, κυβερνητικά στελέχη, η ιδέα αυτή δύσκολα θα βρει και ουσιαστικό αντίλογο αφού: Το δημόσιο για πρώτη φορά αποκτά λόγο στην εκκλησιαστική περιουσία, αποκομίζοντας παράλληλα σημαντικά έσοδα ενώ από την άλλη η ίδια η Εκκλησία θα αποκτήσει έσοδα από περιουσιακά στοιχεία τα οποία όχι μόνο ποτέ δεν κατόρθωσε να αξιοποιήσει αλλά ανέκαθεν της προκαλούσε «πονοκεφάλους» εξαιτίας της σκληρής κριτικής που δεχόταν για το μέγεθος της περιουσίας της.
Άνθρωποι που βρίσκονται κοντά στον Αρχιεπίσκοπο εκτιμούν πως η κίνηση αυτή θα χαρακτηρίσει την αρχιεπισκοπεία του Ιερώνυμου ο οποίος μέσα σε μια περίοδο εξαιρετικά δύσκολη για την χώρα ενισχύει και τα κρατικά ταμεία αλλά και την Εκκλησία μέσω της εκκλησιαστικής περιουσίας.