Στην αρχή της εκδήλωσης χαιρετισμό απηύθυναν ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων και η πρόεδρος του Συλλόγου Κοινωνικής Παρέμβασης «ΕΡΑΣΜΟΣ» κ. Γιούλη Φωστηροπούλου.
Στην εκδήλωση συμμετείχαν η Χορωδία Μελίκης – Πλατέος, η Παιδική χορωδία Μελίκης, ο Λαογραφικός Όμιλος Μελίκης και Περιχώρων, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Νέων Νεοκάστρου, ο Σύλλογος Μικρασιατών Νομού Ημαθίας και η Εύξεινος Λέσχη Βεροίας, ενώ την επιμέλεια των κειμένων και τη σκηνοθεσία ανέλαβε η κ. Αικατερίνη Πασιοπούλου και την ενορχήστρωση και τη διδασκαλία των χορωδιών η κ. Αικατερίνη Σωτηρίου.
Στο τέλος της εκδήλωσης ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων, μίλησε συγκινημένος για τη Μικρασιατική καταστροφή, αναφερόμενος στα βιώματα και τις αναμνήσεις των μακαριστών γονέων του, οι οποίοι έζησαν ως παιδιά τον βίαιο ξεριζωμό και συνεχάρη τους συντελεστές για τη σπουδαία εκδήλωση.
Ο Σεβασμιώτατος κ. Παντελεήμων στον χαιρετισμό του ανέφερε μεταξύ άλλων: Τό διπλό αὐτό ἐρώτημα πού ἔθετε ὁ ποιητής πρίν ἀπό πενήντα χρόνια, ὅταν ὁ Ἑλληνισμός τιμοῦσε τήν πεντηκοστή ἐπέτειο τῆς Μικρασιατικῆς καταστροφῆς, ἐκφράζοντας τά δικά του συναισθήματα καί τόν δικό του πόνο γι᾽ αὐτή τή μεγάλη συμφορά, ἐξέφραζε καί συνεχίζει νά ἐκφράζει μέχρι σήμερα τά συναισθήματα καί τόν πόνο ὅλων τῶν Ἑλλήνων.
Γι᾽ αὐτό καί πολύ εὔστοχα ἐπιλέξατε αὐτόν τόν στίχο ὡς τίτλο τῆς ἀποψινῆς ἐπετειακῆς ἐκδηλώσεως γιά τά 100 χρόνια ἀπό τή Μικρασιατική καταστροφή.
«Τί νά θυμηθῶ, τί νά ξεχάσω», διερωτώμεθα καί ἐμεῖς.
Γιατί εἶναι τόσα πολλά αὐτά πού μᾶς θυμίζουν τίς ἀλησμόνητες πατρίδες, ἀρχίζοντας ἀπό τή μουσική καί τά τραγούδια, πού θά ἀκούσουμε ἀπόψε, τά ὁποῖα περιγράφουν τήν ἱστορία, τήν καθημερινότητα, τόν πολιτισμό καί τήν ἀρχοντιά τῶν πατέρων μας, οἱ ὁποῖοι ξεριζωμένοι βίαια καί ἀπάνθρωπα ἀπό τά σπίτια καί τή γῆ τους, χωρίς κἄν νά προλάβουν νά θρηνήσουν τά χιλιάδες θύματα, τούς γονεῖς, τά παιδιά καί τούς συγγενεῖς τους, πού ἄφησαν μέ μαρτυρικό τρόπο τήν τελευταία τους πνοή στή Μικρασιατική γῆ, χωρίς κἄν νά μπορέσουν νά πάρουν ἔστω καί ἐλάχιστα ἀπό τά πράγματά τους, ἔτρεχαν γιά νά βροῦν μιά γωνιά σέ κάποια βάρκα, γιά νά γλιτώσουν τόν ὄλεθρο καί τήν καταστροφή.
Κι ὅμως αὐτοί οἱ ἄνθρωποι, οἱ πατέρες καί οἱ μητέρες μας, πού μπορεῖ νά ἔχασαν τά πάντα, πού μπορεῖ νά μήν πῆραν τίποτε σχεδόν μαζί τους φεύγοντας, εἶχαν τήν περιουσία τους στήν καρδιά τους καί στήν ψυχή τους.
Ἡ πίστη καί ἡ εὐσέβειά τους, οἱ ἀνοιχτοί ὁρίζοντες τῆς κοινωνίας στήν ὁποία εἶχαν ζήσει, ὁ πολιτισμός μέσα στόν ὁποῖο εἶχαν ἀνατραφεῖ, κι ὅταν λέμε πολιτισμός, ἐννοοῦμε ὄχι μόνο τόν ἱστορικό ἀλλά καί τόν δικό τους, τήν τέχνη, τά γράμματα, τή μουσική, τή γαστρονομία καί ὅλα τά ἄλλα πού ἄνθιζαν στίς κοινότητες τῶν Ἑλλήνων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί τούς ἔκαναν νά τούς θαυμάζουν ὅλοι ἀλλά καί νά τούς ζηλεύουν κάποιοι, καί νά θέλουν νά τούς ἐξοντώσουν.
Καί ὅλον αὐτόν τόν πλοῦτο, τόν μετέφεραν οἱ πατέρες καί οἱ μητέρες μας καί στήν Ἑλλάδα, ὅπου ἔφθασαν καταταλαιπωρημένοι πρόσφυγες, καί τόν μεταφύτευσαν ἐδῶ, ἐμπλουτίζοντας καί ἐνισχύοντας τόν Ἑλληνισμό μέ τήν εὐστροφία τοῦ πνεύματός τους καί τήν καλλιέργεια τῆς ψυχῆς τους.
Ὅλα αὐτά θυμόμαστε καί ἐμεῖς ἀπόψε, χωρίς νά ξεχνοῦμε ὅμως καί τίς ταλαιπωρίες καί μαρτύρια καί τίς δυσκολίες πέρασαν ἀλλά καί τίς ἀδικίες πού ὑπέστησαν, χωρίς νά ξεχνοῦμε ἀκόμη καί τά λάθη πού κάναμε ὡς Ἔθνος καί δυστυχῶς μᾶς ὁδήγησαν σέ τέτοιες καταστροφές, σέ τέτοιες συμφορές.
Ὅλα αὐτά θά μᾶς τά θυμίσει μέ μοναδικό τρόπο ἡ ἀποψινή ἐκδήλωση, γιά τήν ὀργάνωση τῆς ὁποίας συγχαίρω θερμότατα τόν Σύλλογο Κοινωνικῆς Παρέμβασης «Ἔρασμος» καί τήν Πρόεδρό του, καθώς καί τά μέλη ὅλων τῶν Συλλόγων καί τῶν Χορωδιῶν πού συμμετέχουν στή σημερινή ἐκδήλωση μνήμης καί θά ἀπολαύσουμε σέ λίγο, γιά νά θυμηθοῦμε καί ἐμεῖς καί νά μήν ξεχάσουμε τίς ἀλησμόνητες πατρίδες, τήν ἱστορία καί τούς πατέρες μας.