Τιτουλάριος Μητροπολίτης ο Επίσκοπος Φαναρίου Αγαθάγγελος
Με πρόταση του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου και ομόφωνη απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος ο μέχρι τούδε Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Φαναρίου Αγαθάγγελος, Γενικός Διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, προήχθη σε Τιτουλάριο Μητροπολίτη
Ο Μακαριώτατος με τα μέλη της Ιεράς Συνόδου ευχήθηκαν στον Θεοφιλέστατο να συνεχίσει την καλή του διακονία μέσα στην Εκκλησία και ανεφώνησαν το «άξιος», ενώ ο Θεοφιλέστατος, φανερά συγκινημένος, ευχαρίστησε τον Μακαριώτατο και τους Σεβ. Συνοδικούς Αρχιερείς λέγοντας ότι « 26 χρόνια εργάζομαι στην Ιερά Σύνοδο και, όπως διδάχθηκα από εσάς, Μακαριώτατε, κατά τους χρόνους της ιερατικής μου διακονίας πλησίον σας, ουδέποτε εζήτησα η απαίτησα τίποτε. Ο,τι εχάρισε ο Θεός στην ελάχιστότητά μου ήταν απροσδόκητο και αναπάντεχο.
Σας ευχαριστώ με ευγνωμοσύνη για την υψίστη ευλογία, την μεγάλη τιμή και την εμπιστοσύνη και υπόσχομαι ενώπιον Θεού και συμπάσης της Εκκλησίας να συνεχίσω ήσυχα την ταπεινή μου διακονία με υπακοή και αφοσίωση στην Εκκλησία». Την χαρά και τη συγκίνηση του Θεοφιλεστάτου μοιράσθηκαν και όλοι οι συνεργάτες του στην Αποστολική Διακονία, οι Πατέρες της Ιεράς Συνόδου και τα στελέχη της ΕΚΥΟ.
Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Φαναρίου κ. Αγαθάγγελος (κατά κόσμον Βασίλειος) Χαραμαντίδης γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1961.
Χειροθετήθηκε Αναγνώστης από τον μακαριστό Μητροπολίτη Χαλκίδος κυρό Χρυσόστομο Α. Εκάρη μοναχός το 1983 στην Ιερά Βυζαντινή Μονή Οσίου Λουκά, χειροτονήθηκε Διάκονος το 1983 και Πρεσβύτερος το 1988 από τον Σεβ. Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας κ. Ιερώνυμο (νυν Αρχιεπίσκοπο Αθηνών).
Είναι πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής Αθηνών. Επεράτωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές αυτού στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης με ειδίκευση στον Πρακτικό Κλάδο της Θεολογίας, υπό τη διεύθυνση του αειμνήστου καθηγητού Ιω. Φουντούλη, και παρακολούθησε σεμινάρια για θέματα ποιμαντικής και κοινωνικής διακονίας, στη Γερμανία κατά τα έτη 1986-1987, 1994.
Συμμετείχε ως εκπρόσωπος της Εκκλησίας της Ελλάδος, στα μεταπτυχιακά σεμινάρια του Ορθοδόξου Κέντρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζύ της Γενεύης «Φονταμενταλισμός και τρόποι υπερβάσεώς του» (1995), «Η σύγχρονη ποιμαντική διακονία της Εκκλησίας (1996), και στο επιστημονικό συμπόσιο «Δημιουργία, πίστη και γνώση (1996).
Είναι απόφοιτος του Ωδείου Χαλκίδος.
Διακόνησε ως Διάκονος του Μητροπολιτικού Ναού Λεβαδείας (19831988), ως ιερατικώς προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Λιβαδειάς της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας (19882003), υπεύθυνος της νεότητος επαρχίας Λιβαδειάς (19831988), και υπεύθυνος των πολιτιστικών εκδηλώσεων και του μουσικού εργαστηρίου Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας.
Με πρωτοβουλία του ανηγέρθη το Κέντρο Διακονίας και Επικοινωνίας του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Λιβαδειάς, στο οποίο λειτούργησε Συμβουλευτικός Σταθμός επί θεμάτων πρόληψης και απεξάρτησης και το οποίο φιλοξενεί ποιμαντικά, κατηχητικά και κοινωνικά προγράμματα, και αξιοποιήθηκε για τους κοινωνικούς σκοπούς του το Κληροδότημα «Ε. Παπαϊωάννου».
Ιδιαίτερη αξιόλογη κοινωνική δράση ανέπτυξε, με την καθοδήγησή του, ο Σύνδεσμος Αγάπης Γυναικών της ενορίας που βραβεύθηκε το έτος 2002 από την Πολιτεία ως ο πρώτος κοινωνικός εθελοντικός φορέας του Νομού Βοιωτίας.
Κατά τα έτη 1991-1994 είχε την επιμέλεια της εκδόσεως του Ημερολογίου (Διπτύχων) του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
