ΙΕΡΟΘΕΟΣ Μητροπολίτης Ναυπάκτου
Αγαπητοί Πατέρες και αδελφοί,
Ως Τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Φωκίδος έχω την ιδιαίτερη χαρά να επικοινωνώ αυτήν την μεγάλη ημέρα της Εκκλησίας μας με όλους εσάς, τους ευλογημένους Χριστιανούς που κατοικούν τον χώρο της Ιεράς αυτής Μητροπόλεως, και να σας απευθύνω τον θριαμβευτικό χαιρετισμό «Χριστός Ανέστη!».
Όλες οι θρησκείες έχουν κάποιο θνητό αρχηγό και ιδρυτή, που κάποτε γεννήθηκε και πέθανε, ενώ ο Χριστιανισμός, που δεν είναι μια απλή θρησκεία, αλλά Εκκλησία, έχει κεφαλή τον Αναστάντα Χριστό, που μένει στον αιώνα ζών και ζωογονεί τα μέλη του ενδόξου Σώματός Του.
Ο Ίδιος βεβαιώνει: «μή φοβού εγώ ειμι ο πρώτος και ο έσχατος και ο ζών, και εγενόμην νεκρός, και ιδού ζών ειμι εις τους αιώνας των αιώνων, και έχω τάς κλείς του θανάτου και του άδου» (Απ. α’, 17-18). Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί υμνούμε και δοξάζουμε τον Αναστάντα Χριστό σε όλη την περίοδο του Πεντηκοσταρίου, αλλά και σε κάθε Κυριακή που είναι το εβδομαδιαίο Πάσχα.
Η Εκκλησία, όμως, δεν είναι μόνον πάνω από κάθε θρησκεία, αλλά είναι το Σώμα του Αναστάντος Χριστού. Μέσα σε αυτήν την πραγματικότητα τελούνται όλα τα άγια Μυστήρια, με αποκορύφωμα το Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας, όπου κοινωνούμε του Σώματος και του Αίματος του Χριστού. Η εκκλησιαστική ζωή δεν είναι μια συναισθηματική ζωή, δεν συνίσταται από κάποια ήθη και έθιμα, αλλά είναι εμπειρική και αναστάσιμη ζωή. Μέσα στην Εκκλησία αποβάλλουμε την απελπισία και τον φόβο του θανάτου, την θλίψη και την κατήφεια, τον ατομισμό και την φιλαυτία, και γεμίζουμε από πίστη, αγάπη, ελπίδα και φώς.
Έπειτα, η θεολογία της Εκκλησίας δεν είναι φιλοσοφική, αλλά εμπειρική, αναστάσιμη. Η φιλοσοφία ικανοποιεί την φαντασία και τον ανθρώπινο στοχασμό, είναι μια γυμναστική της διανοίας, ενώ η Εκκλησία με την ζωή και την θεολογία της αγιάζει όλον τον άνθρωπο και νικά τον θάνατο. Κάθε φιλόσοφος προσπαθεί να ερμηνεύση γιατί υπάρχει ο κόσμος, που οφείλεται το κακό που υπάρχει σε αυτόν, γιατί να κυριαρχή ο θάνατος μέσα στην φύση και στον ίδιο τον άνθρωπο καί, όπως είναι φυσικό, δίνονται πολλές απαντήσεις, όσοι είναι και οι φιλόσοφοι και οι φιλοσοφούντες.
Όμως, οι Απόστολοι και οι Πατέρες της Εκκλησίας, επειδή ζουν μέσα στο αναστημένο Σώμα του Χριστού, διακατέχονται από την δύναμη της ζωής και της αναστάσεως και είναι γεμάτοι από ελπίδα, ζουν το γεγονός ότι ο Χριστός νίκησε τον θάνατο και έδωσε αυτήν την δύναμη σε κάθε άνθρωπο που συνδέεται μαζί Του.
Οι άνθρωποι που κλείνονται στον εαυτό τους διακατέχονται από την απελπισία και τον φόβο του θανάτου. Ο θάνατος δεν είναι μόνον ένα συνταρακτικό γεγονός που έρχεται στο τέλος της ζωής του κάθε ανθρώπου, αλλά υφίσταται μέσα στην ύπαρξή μας, με την φθορά, τις αρρώστιες, την γήρανση, και έτσι ο άνθρωπος σε όλη την ζωή του περνά πολλές διαδοχικές κρίσεις θανάτου, που προκαλούν οδύνη, πόνο.
Πολλοί άνθρωποι αισθάνονται σαν να βρίσκωνται κλεισμένοι μέσα σε έναν προσωπικό άδη, όπου κυριαρχεί η θλίψη, ο πόνος, το σκοτάδι της ερήμωσης, η μοναξιά. Όμως, όσοι ζουν μέσα στην Εκκλησία και πιστεύουν στην Ανάσταση του Χριστού και ζουν εν Χριστώ την αναστάσιμη ζωή, αποδιώκουν τον φόβο του θανάτου, απομακρύνουν την θλίψη και την απελπισία και είναι φωτεινοί άνθρωποι, δυνατοί ακόμη και στις δύσκολες περιστάσεις της ζωής τους. Αυτό γίνεται γιατί επικαλούνται τον Αναστάντα Χριστό και Εκείνος έρχεται μέσα στον προσωπικό τους άδη και τους γεμίζει με φώς.
Σήμερα, αυτήν την ημέρα της Αναστάσεως του Χριστού, όλα είναι πλημμυρισμένα στο ουράνιο Φώς, όλα είναι χαρούμενα. Πρέπει, όμως, να ευχόμαστε αυτή η πνευματική χαρά να μήν είναι πρόσκαιρη, να μη συνδέεται μόνον με μερικές ημέρες τον χρόνο, αλλά το Φως του Αναστάντος Χριστού να μεταμορφώση όλη την ζωή μας και να την κάνη μια αναστάσιμη εορτή. Έτσι θα αντιμετωπίζουμε τις αρρώστιες, τις πτώσεις, την στέρηση των αγαπητών μας ανθρώπων, τα οικογενειακά και οικονομικά ζητήματα με την ελπίδα και την πίστη στην Ανάσταση του Χριστού. Μέ αυτήν την προοπτική η Ανάσταση του Χριστού δεν είναι μια θεωρία, ένα κοινωνικό έθιμο, ένα ηθικολογικό γεγονός, αλλά ένας τρόπος ζωής, είναι η υπέρβαση κάθε θλίψεως και αυτού του φρικτού θανάτου.
Εύχομαι σε όλους τους αγαπητούς Ορθοδόξους Χριστιανούς που κατοικούν στην Ιερά Μητρόπολη Φωκίδος να έχουν υγεία, αλλά, κυρίως, να είναι γεμάτοι από το Φως και την χαρά της Αναστάσεως του Χριστού. Τότε δεν θα διακατέχωνται από την απελπισία και τον πόνο, από τα προβλήματα και τις δοκιμασίες της ζωής τους. Τότε, η εορτή της Αναστάσεως δεν θα είναι μια κοινωνική, εποχιακή, πολιτιστική και συναισθηματική εορτή, αλλά η δύναμη της ζωής της ακαταλύτου, εορτή ελπίδας, αγάπης και ισχυρού νοήματος για την ζωή.
Χριστός Ανέστη, αδελφοί!
Μέ αναστάσιμες ευχές
Ο Μητροπολίτης
+ Ο Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ
Τοποτηρητής