Αυτός συνήθιζε να δίνει τακτικά στους φτωχούς ό,τι καθένας είχε ανάγκη. Αγόραζε λοιπόν τα απαραίτητα, και ανάμεσα σ’ αυτά προμηθευόταν από τα φθηνά λινά που εισάγονταν από την Αίγυπτο και έντυνε με αυτά τους φτωχούς σύμφωνα με τον λόγο του Κυρίου που λέει: «Ήμουν γυμνός και με ντύσατε» (Ματθ. 25:36).
Κάποτε που γινόταν, όπως είπαμε, η διανομή των ιματίων, ήρθε κάποιος αδελφός και πήρε ύφασμα όχι μόνο μια φορά, αλλά και δεύτερη και τρίτη. Ο φιλόχριστος εκείνος άνθρωπος, βλέποντάς τον να περνάει για δεύτερη και τρίτη φορά, θεώρησε καλό να μην του πει τίποτε. Όταν όμως ήρθε για τέταρτη φορά, θύμωσε, από ενδιαφέρον τάχα για τους υπόλοιπους φτωχούς, και του λέει: «Να, και τρίτη φορά και τέταρτη πήρες και δεν σου είπα τίποτε· μην το κάνεις άλλη φορά, επειδή είναι και άλλοι το ίδιο πονεμένοι που έχουν ανάγκη».
Έφυγε ο φτωχός καταντροπιασμένος, και την ίδια νύχτα βλέπει στον ύπνο του ο υπεύθυνος της διακονίας ότι βρισκόταν στον τόπο που λέγεται “Χερουβίμ” (2). Ο τόπος αυτός είναι πάρα πολύ σεβάσμιος, και αυτοί που τον έχουν επισκεφθεί λένε ότι εκεί υπάρχει μια εικόνα του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού που προκαλεί το δέος.
Καθώς στεκόταν εκεί σκεφτικός, βλέπει τον Σωτήρα να κατεβαίνει από την εικόνα, να τον πλησιάζει και να τον επιπλήττει για τον φτωχό που πήρε τα τέσσερα ιμάτια. Και ενώ αυτός παρέμενε το ίδιο αμίλητος, άνοιξε ο Σωτήρας τον χιτώνα που φορούσε και του δείχνει τα από μέσα, μετρώντας τα και λέγοντας: «Να το ένα, να το δεύτερο, να το τρίτο, να το τέταρτο. Καθόλου μη λυπάσαι λοιπόν, αλλά να πιστεύεις ότι από τότε που τα έδωσες στον φτωχό έγιναν ένδυμά μου».
Αναγνωρίζοντας αυτός τα ιμάτια, πέφτει στα πόδια του Σωτήρα και λέει: «Συγχώρεσε τη μικροψυχία μου, Κύριε, διότι είδα το πράγμα από την ανθρώπινη πλευρά».
Και ξυπνώντας ευχαρίστησε τον Θεό που του έδειξε τέτοιο πειστικό όνειρο. Και στο εξής έδινε με γενναιοδωρία και χαρά σε όλους όσοι ζητούσαν. Και όσοι άκουσαν το γεγονός δόξασαν τον Θεό.
(1) Διακονίες: οργανωμένοι τομείς εκκλησιαστικής φιλανθρωπίας (διανομή ρουχισμού, τροφίμων, βοηθημάτων, φιλοξενία, περιποίηση αρρώστων, ταφή απόρων και ξένων κλπ.), όπου πρόσφεραν χρήματα και υπηρεσίες ευλαβείς Χριστιανοί.
(2) “Χερουβίμ” ονομάστηκε η περιοχή που διαρρύθμισε ο αυτοκράτορας Βεσπασιανός μπροστά από τις πύλες της Αντιόχειας, επειδή έστησε εκεί τα χάλκινα χερουβίμ, τα οποία πήρε ως λάφυρα μαζί με άλλα ιερά σκεύη ο γιός του Τίτος από τον ναό του Σολομώντος κατά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. (βλ. Ιω. Μαλάλα, Χρονογραφία, PG 97, 396).
Από το βιβλίο: Άγνωστες σελίδες του Γεροντικού. Εκδόσεις «Το Περιβόλι της Παναγίας», Θεσσαλονίκη 2001, σελ. 39.