Αναφορικά με το κήρυγμα στην πρώτη Ιερατική Σύναξη της Μητρόπολης Λαρίσης και Τυρνάβου μίλησε ο Ιεροκήρυκας της Μητροπόλεως Δημητριάδος π. Επιφάνιος Οικονόμου.
Το θέμα του ομιλητού επακριβώς ήταν: «Η Ιερουργία του θείου κηρύγματος». Ο π. Επιφάνιος τόνισε ότι ο Αποστολικός λόγος (Ρωμ. 15,16) ξεκαθαρίζει ότι το Θείο κήρυγμα συνιστά ιερουργία, προσφορά θυσίας, κορυφαία λειτουργική πράξη και, μάλιστα, εξίσου σημαντική με την ιερουργία των Ιερών Μυστηρίων.
Μέρος Πρώτο: Το Θείο Κήρυγμα ως ιερουργία
Είναι ιερουργία γιατί: Α. ο φορέας και αρχικός εισηγητής του, ο φύσει και θέσει Διδάσκαλος και Καθηγητής, είναι ο Χριστός, ο Μέγας Αρχιερεύς, ο κατ’ εξοχήν ιερουργών και ιερουργούμενος. Β. το αντικείμενο και το περιεχόμενό του είναι ο Χριστός, ο αενάως θυσιαζόμενος. Η ανεξάντλητη αγάπη Του και η ελπίδα της σωτηρίας που επαγγέλλεται, οφείλει να είναι η αρχή και το τέλος κάθε κηρυγματικού λόγου, το επίκεντρο της προσφερόμενης διδαχής, η απόληξη κάθε πνευματικής αναφοράς, μέσα στο πλαίσιο του Εκκλησιαστικού βίου.Γ. αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της Θείας Λατρείας, γεγονός που επιβεβαιώνεται ιστορικά.
Μέρος Δεύτερο: Ο Ιερεύς ως ιερουργός του Ευαγγελίου
Το έργο του κηρύγματος δεν είναι πάρεργο, αλλά το βασικότατο έργο. Είναι συνυφασμένο με την ιερατική ιδιότητα και διακονία, καθότι οι κληρικοί όλων των εποχών, Κανονικοί κρίκοι όντες της δισχιλιετούς Αποστολικής αλυσίδας και διαδοχής, καλούμαστε να κάνουμε αυτό ακριβώς· να συνεχίσουμε το έργο των Αποστόλων και των Αγίων Πατέρων, ιερουργούντες την τράπεζα του Λόγου και την τράπεζα της Ευχαριστίας… Αυτό σημαίνει ότι όλοι οι Πρεσβύτεροι είμαστε εν δυνάμει ιεροκήρυκες. Έχουμε την υποχρέωση να κηρύττουμε ανελλιπώς τον λόγο του Θεού, οπωσδήποτε κατά την ευρύτατη σύναξη των πιστών στην Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία, όσο και κατά τις εορτές των Αγίων και τις Ιερές Πανηγύρεις… Η απουσία του Θείου Κηρύγματος καθιστά την Λειτουργική ζωή κολοβή και την πνευματική προσφορά και την εν γένει θέση της ενορίας μας στο κοινωνικό γίγνεσθαι προβληματική και ανεπαρκή. Μπορεί οι ανάγκες της εποχής και οι δοκιμασίες των ανθρώπων να καθιστούν επιτακτική την εντονότερη κοινωνική και φιλανθρωπική μας δράση, αυτό, όμως, δεν ανατρέπει το πρώτιστο καθήκον, ούτε υποκαθιστά την κυρία αποστολή μας, που είναι η ιερουργία του λόγου και η ιερουργία της Ευχαριστίας.
Μέρος Τρίτο: Προϋποθέσεις Θείου Κηρύγματος
α. Η καλή προετοιμασία
β. Η διά βίου μελέτη
γ. Η ταύτιση λόγων και έργων
δ. Η πρόσληψη των ερεθισμάτων της εποχής
ε. «Ως στόμα Θεού ποιήσεις σου το στόμα».
Στο τέλος της συνάξεως ο Σεβασμώτατος Ποιμενάρχης ευχαρίστησε τον π. Επιφάνιο για την εμπεριστατωμένη ανάλυση του θέματος του, συμβούλεψε πατρικά τους Ιερείς και ευλόγησε τη Βασιλόπιτα της ιερατικής οικογένειας.