«Με τον καιρό να είναι κόντρα- για νέους και γονείς που ελπίζουν»
Στο κατάμεστο Αμφιθέατρο του Ιδρύματος Χρονίως Πασχόντων «Η Πλατυτέρα» στην Κέρκυρα έγινε το απόγευμα της Τετάρτης 7 Δεκεμβρίου 2016 εκδήλωση – συζήτηση με αφορμή το βιβλίο«Με τον καιρό να είναι κόντρα- για νέους και γονείς που ελπίζουν» (εκδόσεις ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ), του Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας π. Θεμιστοκλή Μουρτζανού.
Το θέμα της εκδήλωσης ήταν αν ο λόγος της Εκκλησίας μπορεί να προσεγγίσει την σύγχρονη πραγματικότητα. Στο ερώτημα έδωσε απαντήσεις ο αν. καθηγητής του τμήματος Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας κ. Νίκος Παπαδημητρίου, ο οποίος επεσήμανε την ανάγκη ο σύγχρονος άνθρωπος να δει ότι στην πραγματικότητα του καιρού μας ζούμε μόνο για το τώρα, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε να χάσουμε και μνήμη και ταυτότητα. Χωρίς απαραίτητα ο νεωτερικός πολιτισμός και η Ορθόδοξη Εκκλησία να ταυτίζονται στην τελική προοπτική της κριτικής τους, εντούτοις έχουν πολλά κοινά σημεία στο πώς βλέπουν την εποχή στην οποία απουσιάζει ένας γνήσιος προσανατολισμός ποιότητας στην παιδεία, ενώ το Facebook φαίνεται ότι οδήγησε σε επικοινωνία σελίδων και όχι προσώπων, με αποτέλεσμα ο νέος να μην μπορεί να έχει βάσεις για τις σχέσεις και την ταυτότητα. Η Εκκλησία μπορεί να προσεγγίσει τη σύγχρονη πραγματικότητα, αρκεί να την βλέπει με καθαρότητα, ρεαλισμό και να την ανατέμνει με τις αξίες της.
Απαντήσεις έδωσε ακόμη η δεύτερη εισηγήτρια κ. Μαρία Μάνδυλα- Κουσουνή, Παιδίατρος και Ιστορικός, Πρόεδρος της Ιατροχειρουργικής Εταιρίας Κερκύρας και της Εταιρίας Κοινωνικής Παιδιατρικής. Η Εκκλησία μπορεί να προσεγγίσει και να δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα της πραγματικότητας, ακόμη κι αν ο καιρός είναι κόντρα, εφόσον είναι αυθεντική. Προτείνει τις αξίες της παράδοσης. Συνδυάζει συνέπεια λόγων και έργων, για να προσληφθούν οι απαντήσεις της από τον σύγχρονο άνθρωπο, τον γονέα, τον νέο. Χρειάζεται η Εκκλησία να δει τον κόσμο μέσα από όλες τις πτυχές του και να μη φοβηθεί τον διάλογο μαζί του. Ιδίως οι νεώτεροι καλούνται να διαμορφώσουν δική τους άποψη και να μην παρασύρονται από τοποθετήσεις που θέλουν την Εκκλησία στο κοινωνικό και πνευματικό περιθώριο.
Ο π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός, που έγραψε το βιβλίο, τόνισε σε παρέμβασή του ότι ο λόγος της πίστης μπορεί να συναντήσει τον νεωτερικό άνθρωπο, αφού προσλάβει κεκτημένα που είναι απαραίτητα αν και όχι αυτονόητα στους καιρούς μας, όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο σεβασμός στην επιστημονική πρόοδο και ο ορθολογισμός που θα πρέπει να νικά τον λαϊκισμό. Όμως η Εκκλησία δείχνει πού είναι τα όρια της νεωτερικότητας και που δεν είναι άλλα από τα δύο μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα του ανθρώπου: η αγάπη και ο θάνατος. Σε κανένα από τα δύο δεν υπάρχει ορθολογιστική απάντηση. Η ψυχολογία μπορεί να ερμηνεύσει, αλλά δεν μπορεί να προβλέψει την ανθρώπινη συμπεριφορά. Τα ανθρώπινα δικαιώματα διδάσκουν τον απαραίτητο και απαιτητέο σεβασμό στον άλλο, αλλά δεν μπορούν να μας κάνουν να αγαπήσουμε τον άλλο. Η ιατρική και η τεχνολογία μπορούν να αναστείλουν τον θάνατο, αλλά δεν μπορούν να τον ματαιώσουν. Η αγάπη και η ανάσταση τις οποίες διδάσκει η πίστη αποτελούν την απάντηση στις υπαρξιακές αγωνίες.
Το ίδιο και ο συντηρητισμός της Εκκλησίας. Δεν είναι κλειστός, αλλά ανοιχτός, ελεύθερης επιλογής. Απευθύνεται σε ενήλικες στο θέλημα, αυτούς που ζητούν ωριμότητα και όχι φανατισμό. Συνύπαρξη και όχι εξουσία. Δεν κραυγάζουμε καταδικάζοντας σε κόλαση. Δεν νερώνουμε το κρασί μας λαϊκίζοντας για την ευχαρίστηση και τον οπαδισμό.
Ο λόγος της Εκκλησίας μπορεί να συναντήσει τον σύγχρονο νέο, αρκεί να στηριχτεί στην εμπιστοσύνη και την αλήθεια. Δεν μπορεί η Εκκλησία να φωνάζει: «απαιτώ να πιστέψεις». Ρίχνει τον σπόρο του λόγου και προβάλλει την εμπειρία των αγίων, αφήνοντας τον νέο να ψηλαφήσει την ελπίδα. Το ίδιο και στην συνάντηση με την οικογένεια. Η Εκκλησία βοηθά τους γονείς να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να φέρονται στα παιδιά τους χρησιμοποιώντας τη φράση «έτσι είναι», αλλά να τα ακούνε, με την πρόταση: «δες μήπως είναι έτσι». Κριτήρια τελικά κι εδώ είναι η αγάπη και η αλήθεια.
Στο χαιρετισμό που απηύθυνε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος φανερά συγκινημένος, αναφέρθηκε στη μακροχρόνια πνευματική σχέση που τον συνδέει με τον π. Θεμιστοκλή, μια σχέση πνευματικού πατέρα και υιού. Με το βιβλίο αυτό ο π. Θεμιστοκλής δίδει το μήνυμα της Εκκλησίας μας τόσο προς τους νέους, όσο και στους γονείς, ένα μήνυμα αγάπης, ελπίδας και πίστεως, σε μια εποχή όπου το εκκοσμικευμένο πνεύμα προσπαθεί παντοιοτρόπως να αλλοιώσει τις ψυχές των ανθρώπων. Παρόλα αυτά όμως και τον καιρό κόντρα, μόνο εντός της Εκκλησίας μας , ο άνθρωπος ξαναβρίσκει και την απωλεσθείσα ταυτότητά του, αλλά και την αξιοπρέπειά του, συμπλήρωσε ο Μητροπολίτης Κερκύρας.
Κλείνοντας ο κ. Νεκτάριος, ευχαριστώντας το Θεό, συνεχάρη από τα βάθη της καρδιάς του τον π. Θεμιστοκλή, καθώς και τους υπόλοιπους ομιλητές, ευχόμενος η Εκκλησία μας να αποκτήσει και άλλους τέτοιους Κληρικούς, που θα εμπνέουν και θα ελκύουν τους νέους ανθρώπους, στον Κύριό μας τον Ιησού Χριστό.
Χαιρετισμό απηύθυνε ακόμη ο Αρχιεπίσκοπος των εν Κερκύρα Ρωμαιοκαθολικών κ. Ιωάννης, ο οποίος τόνισε την ανάγκη για χριστιανική μαρτυρία με γνώμονα γλώσσα που να λέει απλά τις μεγάλες αλήθειες της πίστης, όπως επιτυγχάνεται στο βιβλίο.
Την εκδήλωση, την οποία συντόνισε ο εκδότης κ. Νίκος Σαμπαζιώτης, άνοιξε ο πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας Αρχιμ. Ιουστίνος Κωνσταντάς, ο οποίος παρουσίασε το βιβλίο και τόνισε την αξία του περιεχομένου του τόσο για τους νεώτερους όσο και για τους μεγαλυτέρους, ενώ με συγκίνηση αναφέρθηκε στην συνοδοιπορία του με τον π. Θεμιστοκλή. Την πλαισίωσαν ακόμη με τρία τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και του Οδυσσέα Ελύτη και έναν μουσικό αυτοσχεδιασμό πάνω στο τραγούδι «Ο ακροβάτης» των Χαΐνηδων η υψίφωνος Έλλη Καρύδη και η πιανίστας Μαρία Μάζη.
