Τους «τρόμαξε» όλους η απόφαση της Συνόδου
Του Δημητρίου Λυκούδη, Δ/ντου Σύνταξης της εφημ. «Κιβωτός της Ορθοδοξίας»
Απεφάνθη η Διαρκής Ιερά Σύνοδος διά της συνεδρίασης της από 5ης Μαρτίου 2024, σχετικά με τη συμμετοχή πολιτικών και πολιτειακών αρχόντων της χώρας στην Εθνική Εορτή και συνάμα στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, την 25η Μαρτίου. Και αποφάσισε τη μεταφορά του τόπου εορτής, από τον Μητροπολιτικό Ναό του Ευαγγελισμού Αθηνών στη Μονή Πετράκη, λίγο υψηλότερα, σπεύδοντας να επιπροσθέσει ότι πρόκειται να τελεστεί λιτά, στέλνοντας τα απαραίτητα μηνύματα στους δικαιούχους!
Δεν πρόκειται για μια κοινή, απλή εορτή, ώστε να τελεστεί λιτά! Πρόκειται για την Κυριακή της Ορθοδοξίας, η οποία από τον 9ο αι. εορτάζεται πανηγυρικά εις μνήμην όσων πρωτοστάτησαν ενάντια στην εικονομαχία και τους οπαδούς της.
Στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία τελούνταν πανηγύρεις, στο αποκορύφωμα των οποίων παρίστατο ο Αυτοκράτορας. Στον δε ελληνικό χώρο, από την εποχή του Γεωργίου του Α΄, του βασιλέως, η Εορτή καθιερώθηκε να τελείται μετά τιμών στη μητρόπολη των Αθηνών, οπότε και προσερχόταν ο ίδιος ο βασιλέας για να αναγνώσει το «Σύμβολο της Πίστεως», το γνωστό «Πιστεύω».
Σήμερα, οι πολιτειακοί άρχοντες χαίρονται, διότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος τους έκανε μια μεγάλη χάρη: τούς απάλλαξε από έναν άχαρο, ως φαίνεται από την ώρα προσέλευσής τους, εκκλησιασμό! Σιγά μη σκάσουν που μεταφέρεται ο τόπος εορτής από τον έναν ναό στον άλλον! Απεναντίας, ευκαιρία γι᾿ αυτούς «αξιοποιήσουν» το πρωινό τους καλύτερα, χωρίς να στενοχωριούνται ιδιαιτέρως για την έμμεση φραγή και αποκλεισμό που τους εχάρισε η Ιερά Σύνοδος.
Προτιμότερο ήταν η Σύνοδος να αφήσει τους «άρχοντες» να προσέλθουν, αλλά, ακολούθως, να μην επιτρέψει ουδείς εξ᾿ αυτών, εν προκειμένω, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, να αναγνώσει το «Πιστεύω». Μεγαλύτερο συμβολισμό θα είχε αυτή η κίνηση, παρά να καταλιμπάνεται σε αξία και τιμή η Κυριακή της Ορθοδοξίας, που οι θεοφόροι Πατέρες της Εκκλησίας δεν έθεσαν τυχαία στην αρχή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ώστε πανηγυρικά να σεμνύνεται ο ορθόδοξος αγώνας απέναντι στους εικονομάχους της πάλαι ποτέ βυζαντινής αυτοκρατορίας, αλλά και τους εσαεί εικονομάχους του Χριστού και της Εκκλησίας Του,
Σήμερα, οι πολιτικοί και πολιτειακοί άρχοντες ετρόμαξαν τόσο που εκρύβησαν στα ενδότερα των γραφείων τους. Και, τελικώς, τι επέτυχε η Ιερά Σύνοδος, η οποία αρχικώς ήταν μοιρασμένη στο αν πρέπει να μεταφερθεί ο τόπος εορτής (7 υπέρ, 5 κατά); Να αποκαρδιώνεται ο κόσμος εν πολλοίς και να εσκέπτεται πως πολλοί εκ των σεβαστών αρχιερέων μας τελούν «εν τρικυμία» και ευρίσκονται «εκτός τόπου και χρόνου», αυτό που λέμε στον κόσμο τους!
Αλλά, ευτυχώς! Πάντοτε, παντού, υπάρχουν και οι φωτεινές εξαιρέσεις! Ας είναι!
