Πασχάλιοι ύμνοι αντήχησαν στο Ιερό Παρεκκλήσιο των Φυλακών, το οποίο τιμάται στον Άγιο Απόστολο Ανδρέα τον Πρωτόκλητο. Χαρούμενα και φωτεινά πρόσωπα, σκόρπιζαν το Φως της Ελπίδος, της χαράς και της Ζωής.
Είναι γεγονός, ότι η Εκκλησία του Χριστού, απέκτησε 12 ακόμη νέους στρατιώτες, οπλισμένους με την Χάρη του Αγίου Πνεύματος και την Πανοπλία του Θεού.
Αν και η ζωή τους περικλείεται μέσα στους άψυχους και κρύους τοίχους των Φυλακών, αυτοί οι 12 ισάριθμοι των Αγίων Αποστόλων, κατάφεραν μέσα από την Φυλακή που εκτίουν την ποινή τους, την μεταμέλεια και μετάνοιά τους, να αλλάξουν ριζικά ζωή και να γνωρίσουν την Πραγματική χαρά του Χριστού. Να γεννηθούν ξανά εν Χριστώ Ιησού.
Με την Πανσθενουργό Χάρη του Θεού, την σεπτή ευχή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Συμεών και τη βοήθεια πολλών ευσεβών και Ορθοδόξων Χριστιανών, τελέστηκαν στο Γενικό Κατάστημα Κράτησης Ανδρών Δομοκού, το Σάββατο 11 Ιανουαρίου ε.ε. , μέσα σε αναστάσιμη και συγκινητική ατμόσφαιρα οι Βαπτίσεις δώδεκα κρατουμένων αδελφών μας διά των αγίων χειρών του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας.
Υπό την ανύστακτη μέριμνα του Πνευματικού Υπευθύνου των Φυλακών, Ιεροκήρυκος της καθ΄ημάς Ιεράς Μητροπόλεως μας Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Σεραφείμ Ζαφείρη είχε προηγηθεί η Κατήχησή τους και οι νεοφώτιστοι αδελφοί μας με πλήρη ελευθερία και επίγνωση προσήλθαν στο πρώτο και εισαγωγικό Μυστήριο της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, το άγιο Βάπτισμα λαμβάνοντας συγχρόνως και το Μυστήριο του Αγίου Χρίσματος.
Όλο αυτό τον καιρό όχι μόνο παρακολουθούσαν με ζήλο τα Ορθόδοξα κατηχητικά μαθήματα, αλλά προσεύχονταν, μελετούσαν βιβλία και την Καινή Διαθήκη στη μητρική τους γλώσσα και δεν έλειπαν και από τις Ιερές Ακολουθίες στον Ιερό Ναό της Φυλακής, του Αγίου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου.
Με Ιερό πόθο και ευλάβεια οι Κατηχούμενοι περίμεναν και προετοιμάστηκαν γι΄ αυτή τη άγια μέρα που ο Πανάγαθος Κύριος τους άνοιξε την πόρτα της Εκκλησίας, την Ωραία Πύλη των Αγίων Μυστηρίων και τη θύρα της Επουρανίου Βασιλείας Του.
Αρχικά προηγήθηκαν στο πίσω μέρος της Εκκλησίας η Κατήχηση και οι Προβαπτισματικές Εξορκιστικές Ευχές, η απόταξη του Σατανά και η σύνταξη με το Σωτήρα και Λυτρωτή Χριστό και όλοι μαζί με μια φωνή απήγγειλαν το Σύμβολο της Πίστεως τρεις φορές.
Όλο το προσωπικό του Σωφρονιστικού Καταστήματος ήταν στο πλευρό της Θρησκευτικής Υπηρεσίας όλο το διάστημα προ της Βαπτίσεως, επίσης και το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας, με το Διευθυντή και τους Καθηγητές, στο οποίο κάποιοι νεοφώτιστοι ήταν και μαθητές και ιδιαιτέρως οι προθυμότατες κυρίες της Κοινωνικής Υπηρεσίας.
Το μεγάλο αυτό γεγονός αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Συμεών, ο Οποίος παρέστη προσωπικά ο Ίδιος και τέλεσε το Βάπτισμα και στους δώδεκα αδελφούς μας, πλαισιούμενος από τον Αρχιερατικό Επίτροπο της περιοχής Δομοκού, τους Ιερείς της πόλεως και περιοχής Δομοκού, τον Αρχιδιάκονο της Μητροπόλεώς μας και τους ιεροψάλτες της Ενορίας Αγ. Κυριακής Δομοκού, στην οποία ανήκει το Κατάστημα Κράτησης και στην οποία ενεγράφησαν οι Νεοφώτιστοι.
Το κλίμα που επικράτησε με την εμπνευσμένη καθοδήγηση του Μητροπολίτου μας ήταν αναστάσιμο και οι Ύμνοι θύμιζαν Πάσχα και αυτό μάλιστα μέσα στο καταχείμωνο! Ιδιαίτερη ήταν και η σεμνή και ευλαβική παρουσία αναδόχων των βαπτιζομένων, αρκετών κατοίκων της πόλεως Δομοκού, συγκρατουμένων, οι οποίοι και αυτοί «επείγονται και ετοιμάζονται προς το Άγιον Φώτισμα» και ζητούν την επένδυση του λευκού χιτώνα του αγιωτάτου Βαπτίσματος.
Ο Σεβασμιώτατος μίλησε καρδιακά και πατρικά στα Νέα Μέλη της μεγάλης Οικογενείας της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, τόνισε την αξία του Μυστηρίου, τον συμβολισμό των λευκών ενδυμάτων για τη νέα ζωή τους και της τριχοκουρίας, τι σημαίνει το φως της λαμπάδας για τα άγια, αναστάσιμα και φωτεινά έργα τους μετά το Βάπτισμα και τη σημασία του χορού γύρω από την αγία Κολυμβήθρα της Εκκλησίας, ως έκφραση αέναης χαράς και αιωνιότητας.
Ο Ίδιος ο Σεβασμιώτατος έδωσε την αναμμένη λαμπάδα στον καθένα, την εικόνα του αγίου, του οποίου το όνομα διάλεξε ο καθένας, τον έντυπο βίο του αγίου, το τίμιο σταυρό, που διαδοχικά κρέμασαν για πρώτη φορά στο λαιμό τους οι νεοφώτιστοι δια των χειρών του Διευθυντή, του Αρχιφύλακα, του Σχολικού Διευθυντή και των καθηγητών και της κοινωνικής λειτουργού και άλλων παρόντων.
Το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας πρόσφερε στον Σεβασμιώτατο σε ένδειξη ευγνωμοσύνης και αγαθής αναμνήσεως της ιερής αυτής μέρας το έργο ενός των νεοφωτίστων, μία ξυλόγλυπτη μικρή εκκλησία. Ανάλογα δώρα δόθηκαν στον Διευθυντή και στον Αρχιφύλακα του Καταστήματος.
Τα συναισθήματα που αυθόρμητα μετά το Μυστήριο ανάβλυσαν από τις ψυχές των νέων αδελφών μας δεν περιγράφονται. Με εμφανή τη συγκίνηση εκφράζονταν για την πληρότητα της χαράς που ένιωθαν, για την ανάταση της ψυχής τους και η ευγνωμοσύνη τους στο Θεό ανέβαινε ως θυμίαμα ευωδίας στα ουράνια. Και τα Ονόματα αυτών, που γράφτηκαν στις δέλτους της Στρατευομένης Εκκλησίας μας είναι: Μάριος, Σταύρος, Ανδρέας, Πέτρος, Πέτρος, Ηλίας, Ηλίας, Νικόλαος, Σπυρίδων, Αλέξανδρος, Αλέξανδρος και Αντώνιος.
Η χαρά αποθανατίστηκε με τις απαραίτητες φωτογραφίες, άλλη μια ιερή ανάμνηση και ένα αποδεικτικό στοιχείο της νέας ζωής που άρχισε για τους «νεολέκτους στρατιώτας του Χριστού».
Μας ξάφνιασε θετικά το γεγονός της επιμονής και άλλων κρατουμένων από διάφορες χώρες να έρθουν να πάρουν την ευχή του Σεβασμιωτάτου και να συμμετάσχουν στη χαρά των δώδεκα νέων χριστιανών. Δεν έλειψαν βεβαίως και τα ωραιότατα κεράσματα που φρόντισε να ετοιμάσει φιλόφρονα η Κοινωνική Υπηρεσία.
Αξίζει να σημειωθεί τέλος, ο ιερός ενθουσιασμός και η πηγαία συγκίνηση όλων, όταν ο Σεβασμιώτατος επεσφράγισε το Μέγα Μυστήριο του Βαπτίσματος με τον Δοξολογητικό Ύμνο: «Τις Θεός Μέγας ως ο Θεός ημών, Συ ει ο Θεός ημών, ο ποιών θαυμάσια Μόνος».
Με αυτή τη Δοξολογία προς τον Άγιο Τριαδικό Θεό και με αισθήματα αγαλλιάσεως και ευφροσύνης πνευματικής έλαβε τέλος η Μεγάλη αυτή Ημέρα αναμένοντας ασφαλώς την επόμενη ιερή στιγμή εισόδου στην Εκκλησία μας και άλλων νέων αδελφών μας με τις ευχές του Επισκόπου μας και όλων των Ορθοδόξων Χριστιανών.
Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι, προ της αναχωρήσεως του ο Σεβασμιώτατος περιηγήθηκε στα άδυτα των υψίστης ασφαλείας φυλακών μέχρι τα μαγειρεία και τους χώρους των Ιατρείων και δεν δίστασε να ζητήσει να επισκεφθεί βαρυποινίτες κρατούμενους στα ίδια τους τα κελιά, εφαρμόζοντας τον λόγο του Κυρίου: «ἐν φυλακῇ ἡμήν, καὶ ἤλθετε πρὸς με. (Ματθ. ΚΕ. 36)».