Του Αναστασίου Μαρίνη, Ιστορικού
Βενιαμίν ο Λέσβιος (1759-1824).
Λόγιος μοναχός, Εκπρόσωπος του Νεοελληνικού Διαφωτισμού.
Γεννήθηκε στη Λέσβο (Μεγαλοχώρι Πλωμαρίου) και από μικρός, έχοντας μεγάλη επιθυμία να μονάσει, εγκαταλείπει την οικογένειά του και μεταβαίνει στο Άγιον Όρος, όπου ο θείος του ήταν ήδη Ηγούμενος.
Ακολούθως, μετέβη στην Πάτμο και μετα για σπουδές στην Πίζα, στο Παρίσι, στην Αγγλία.
Επί σειρά ετών δίδαξε στη Σχολή του Οικονόμου, στις Κυδωνίες, Μαθηματικά, Αστρονομία, Φιλοσοφία και κατηγορήθηκε ως άθεος!
Στα 1817 ανέλαβε την αναδιοργάνωση της Ακαδημίας του Βουκουρεστίου. Εκεί μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία.
Πήρε μέρος στην Α’ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου (1821) και στη Β’ Εθνοσυνέλευση του Άστρους (1823)
Χαρακτηριστική του φράση: «Ο ευ ποιών είναι ευτυχέστερος του ευ ποιουμένου».