Dogma

Βεροίας Παντελεήμων: Δεν πρέπει να περιμένουμε μόνο τα μεγάλα θαύματα – Με την πίστη διακρίνουμε τα μικρά καθημερινά θαύματα

Βεροίας Παντελεήμων: Δεν πρέπει να περι­μεένουμε μο­νο μεγάλα θαύματα στη ζωή μας. Η ζωή μας αποτελείται από καθημερινά μικρά θαύματα, τα οποία μπορούμε να διακρίνουμε μόνο εάν έχουμε πίστη.

Την Τρίτη 1 Νοεμβρίου ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων Βεροίας.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων, τέλεσε Αρτοκλασία για το Λύκειο Ελληνίδων Βεροίας και προχείρησε πνευματικό τον εφημέριο του Ιερού Ναού Αρχιμ. Καλλίνικο Λιμνιώτη.

Ο Μητροπολίτης Βεροιάς στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Καί προσκαλεσάμενος τούς δώ­δεκα μαθητάς αὐτοῦ ἔδωκεν αὐ­τοῖς ἐξουσίαν κατά πνευμάτων ἀκα­­θάρ­των ὥστε ἐκβάλλειν αὐτά καί θε­ραπεύειν πᾶσαν νόσον».

Βλέποντας τόν Χριστό οἱ μαθητές του νά θαυματουργεῖ στήν ἀρχή τῆς δημόσιας ζωῆς του τόν πλη­σία­σαν καί τόν ρώτησαν ἄν θά μπο­ροῦ­­σαν καί ἐκεῖνοι νά κάνουν θαύ­ματα. Καί τότε ὁ Κύριος τούς ἔδωσε μιά ἀφο­πλιστική ἀλλά ἀπό­λυτα ἀληθινή καί οὐσιαστική ἀπά­ντηση.

Τούς εἶπε ὅτι ὅποιος πιστεύει σέ Ἐκεῖνον ὄχι μόνο εἶναι σέ θέση νά ἐπι­τελεῖ τά θαύματα πού ὁ ἴδιος ἐπι­τελεῖ ἀλλά καί ἀκόμη μεγαλύ­τε­ρα ἀπό αὐτά. «Ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ τά ἔργα ἅ ἐγώ ποιῶ κἀκεῖνος ποιή­σει καί μείζονα τούτων ποιή­σει».

Συνέδεσε, δηλαδή, τή δύναμη τῶν θαυμάτων μέ τή δύναμη τῆς πί­στε­ως καί δίδαξε τούς μαθητές του ὅτι τή δύναμη πού ἔχει ὁ ἴδιος χάρη στή θεία του φύση, χάρη στήν ἐξου­­σία πού ὡς ἔχει ὡς Θεός καί συν­δημιουργός τῶν πάντων, τήν παρα­χω­ρεῖ εὐχαρίστως σέ ὅλους ὅσους πιστεύουν σ᾽ Αὐτόν καί τόν πιστεύουν ὡς τόν ἀληθινό Θεό.

Ἄν, λοιπόν, ὁ Χριστός ἔδωσε, ὅ­πως γράφει ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάν­νης στούς ἀνθρώπους πού τόν δέ­χθηκαν ὡς Θεό τή δύναμη νά γί­νουν «τέκνα Θεοῦ», τούς ἔδωσε ταυ­τόχρονα καί τή δύναμη νά θε­ραπεύουν τίς ἀσθένειες τῶν ἀν­θρώ­­πων καί νά ἐκβάλλουν τά πονηρά καί ἀκάθαρτα πνεύματα πού ταλαι­πωροῦν τά πλάσματα τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Χριστός προσφέρει στόν ἄν­θρω­πο τήν υἱοθεσία. Καί ὡς ἀπό­δειξη καί ἀπόρροια τῆς υἱοθεσίας του τοῦ προσφέρει καί τή δύναμη νά ἐπιβάλλεται ὄχι μόνο στή φύση ἀλλά καί στά ὑπέρ φύσιν πνεύματα πού ἀντιμάχονται τήν πορεία του πρός τό ἀγαθό.

Γι᾽ αὐτό καί ἀκούσαμε στό σημερι­νό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τόν ἀπό­στολο καί εὐαγγελιστή Μα­τθαῖο νά λέγει ὅτι ὁ Χριστός ἔδωσε στούς μαθητές του ἐξουσία ὄχι μόνο νά ἐκβάλλουν τά πονηρά πνεύματα ἀλλά καί νά θεραπεύουν κάθε ἀσθένεια.

Ὅμως ὁ Χριστός δέν ἔδωσε αὐτή τήν ἐξουσία μόνο στούς μαθητές του, ἀλλά, κατά τήν ὑπόσχεσή του, τήν ἔδωσε καί σέ ὅσους πιστεύουν. Τήν ἔδωσε καί στούς ἑορταζομέ­νους σήμερα ἁγί­ους Ἀναργύρους Κο­σμᾶ καί Δαμιανό, τούς ὁποίους τιμοῦμε καί πανηγυ­ρίζουμε κάθε χρόνο στόν περικαλλῆ αὐτό ναό.

Καί ἄς μήν νομίσουμε ὅτι ἡ πίστη στόν Χριστό εἶναι μία εὔκολη ὑπόθεση, ὅπως εἶναι στίς ἡμέρες μας, στίς ὁποῖες ὁ καθένας μπορεῖ νά δηλώνει ὅτι πιστεύει ὅ,τι θέλει χωρίς κανείς νά ἐνδιαφέρεται γι᾽ αὐτό καί τίς περισσότερες φορές χωρίς νά ἔχει καί ἀπολύτως καμία ἐπίπτωση ἡ πίστη του καί ἡ δήλω­σή της.

Οἱ ἅγιοι Ἀνάργυροι Κοσμᾶς καί Δαμιανός ἔζησαν στά δύσκολα χρό­νια τῶν διωγμῶν, σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁποία ἡ πίστη στόν Χρι­στό ἦταν ἀπαγορευμένη. Ἐκεῖνοι ὅμως δέν δίσταζαν νά πιστεύουν στόν Θεό, παρότι γνώριζαν ὅτι ἡ πί­στη τους αὐτή θά μποροῦσε νά ἔχει τραγικές συνέπειες γιά τή ζωή τους. Καί ὄχι μόνο πίστευαν, ἀλλά διακήρυτταν θαρραλέα καί ἔμπρα­κτα τήν πίστη τους θεραπεύ­οντας τούς ἀσθενεῖς στό ὄνομα τοῦ Χρι­στοῦ καί θεραπεύοντάς τους χω­ρίς ἀμοιβή.

Καί δέν θά μποροῦσαν νά κάνουν διαφορετικά, διότι ἤξεραν πώς ἡ δύ­ναμη τῶν θαυμάτων πού τούς ἔδωσε ὁ Θεός δέν ἦταν δική τους, δέν τούς ἀνῆκε, καί γι᾽ αὐτό εἶχαν τήν ὑποχρέωση νά τήν προσφέ­ρουν μέ ἀγάπη πρός τούς πάσχο­ντες ἀδελ­φούς τους.

Αὐτή τή δύναμη τῶν θαυμάτων πού ἔχουν οἱ ἅγιοι συνεχίζουν νά τή μεταδίδουν καί σέ μᾶς εἴτε ἀνα­κουφίζοντάς μας καί ἀπαλλάσσο­ντάς μας ἀπό τόν πόνο τῆς ἀσθε­νείας, ἐάν εἴμαστε ἀσθενεῖς, εἴτε ἐνισ­χύοντας στή διακονία τῶν ἀσθε­­νῶν ἀδελφῶν μας ὅσους εἶναι ἰατροί καί ἀσχολοῦνται μέ τόν ἄνθρωπο.

Ἐάν ὅμως ἡ πίστη στόν Χριστό ἦταν αὐτή πού χάρισε στούς ἁγίους Ἀναργύρους τή χάρη τῶν θαυμά­των, ἡ πίστη εἶναι αὐτή πού χρειά­ζεται καί σέ μᾶς γιά νά γί­νουμε ἀποδέκτες τῆς χάριτός τους, ἀπο­δέκτες τῆς θεραπείας καί τῆς ἰά­σεως καί τῶν σωματικῶν ἀλλά καί τῶν πνευματικῶν καί ψυχικῶν ἀσθε­νειῶν πού μᾶς ταλαιπωροῦν καί μᾶς κατατρύχουν.

Τό θαρραλέο παράδειγμα τῆς πί­στεως τῶν ἁγίων Ἀναργύρων ἄς μᾶς ἐνισχύσει στήν προ­σπάθειά μας νά ἀποκτήσουμε πε­ρισσότερη πίστη καί περισσότερη ἐμπιστο­σύ­νη στόν Θεό, γιά νά μπο­ροῦμε νά ἀντιμετωπίζουμε ὄχι μόνο τίς ἀσθέ­νειες ἀλλά καί ὅλες τίς δυ­σκολίες καί τά προβλήματα τῆς ζωῆς καί ἀκόμη γιά νά ζοῦμε τήν ἐμπει­ρία τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ κα­θημερινά. Γιατί δέν πρέπει νά περι­μέ­νουμε μό­νο μεγάλα θαύματα στή ζωή μας. Ἡ ζωή μας ἀποτελεῖται ἀπό καθημερινά μικρά θαύματα, τά ὁποῖα μποροῦμε νά διακρίνουμε μόνο ἐάν ἔχουμε πίστη.

Ἄς προσπαθήσουμε, λοιπόν, νά τήν ἀποκτήσουμε καί νά τήν αὐξή­σουμε, μιμούμενοι τούς ἁγίους Ἀναρ­γύρους τούς ὁποίους τιμοῦμε σήμερα, καί τότε θά δοῦμε, κατά τήν ὑπό­σχε­ση τοῦ Κυρίου μας, καί ἀκόμη μεγαλύτερα θαύματα στή ζωή μας, διά πρεσβειῶν τῶν ἑορταζο­μέ­νων ἁγίων.