Υποδοχή Τιμίας Κάρας Αγίου Ιγνατίου στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας

Στο τέλος της Ακολουθίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων χειροθέτησε Αναγνώστη τον κ. Νέστορα Τσιορέλα, ο οποίος διακονεί στο Ιερό Βήμα της ενορίας.

Ακολούθως στον αύλειο χώρο του Ιερού Ναού πραγματοποιήθηκε σε μία όμορφη εκδήλωση το άναμμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου της ενορίας, παρουσία παιδιών των κατηχητικών τμημάτων της ενορίας και πλήθους ενοριτών.

Στο τέλος της εκδήλωσης ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων, κατόπιν προτάσεως του προϊσταμένου του Ιερού Ναού Αρχιμ. Δημητρίου Μπακλαγή, Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της Ιεράς μας Μητροπόλεως, του εφημερίου Πρεσβ. Αλεξάνδρου Ζέπη και των εκλεκτών συνεργατών τους, απένειμε τιμητική πλακέτα στον ευεργέτη του Ιερού Ναού κ. Χρήστο Δούναβη και τον ευχαρίστησε για την μεγάλη προσφορά.

Ο Ποιμενάρχης μας κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο στο τέλος του Ιερού Ευχελαίου, αναφέρθηκε στον πολύτιμο πνευματικό θησαυρό της Ιεράς μας Μητροπόλεως, στην χαριτόβρυτο κάρα του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου, λέγοντας μεταξύ άλλων: Πλησιάζουμε πρός τή μεγάλη Δεσποτική ἑορτή τῆς Γεννήσεως τοῦ Σωτῆρος, πρός τήν ἑορτή πού ἀποδεικνύει τήν ἀγάπη καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἀποστάτη ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος ἐξαιτίας τῆς παραβάσεως τῆς ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ ὑφίσταται τίς συνέπειες τῆς πτώ­σεως καί τῆς ἁμαρτίας.

Μεταξύ αὐτῶν τῶν συνεπειῶν εἶναι καί οἱ ἀσθένειες ἀπό τίς ὁποῖ­ες ὑποφέρει καί ταλαιπω­ρεῖ­ται ἔκτο­τε ὁ ἄνθρωπος, τόσο οἱ σωμα­τι­κές ὅσο καί οἱ ψυχικές.

Ὁ Θεός ὅμως ὡς εὔσπλαγχνος καί πολυέλεος μᾶς προσφέρει εὐκαι­ρίες καί δυνατότητες θεραπείας καί τῶν σωματικῶν καί τῶν ψυχι­κῶν ἀσθενειῶν μας. Καί μία ἀπό αὐτές τίς εὐκαιρίες εἶναι καί τό μυστήριο τοῦ ἱεροῦ Εὐχελαίου, τό ὁποῖο τελοῦμε σήμερα στήν ἐνορία σας.

Τό ἱερό Εὐχέλαιο, ὅπως ἀκούσατε στά ἀναγνώσματα, ἀναφέρεται καί συστήνεται στήν Καινή Διαθήκη καί συγκεκριμένα στήν Ἐπιστολή τοῦ ἁγίου Ἰακώβου. Μᾶς παροτρύ­νει, λοιπόν, ὁ ἀπόστολος, ὅταν κά­ποιος εἶναι ἀσθενής, νά προσκα­λοῦμε τούς πρεσβυτέρους τῆς Ἐκ­κλη­σίας, οἱ ὁποῖοι, ἀφοῦ προσευ­χηθοῦν γιά τόν ἀσθενῆ, νά τόν ἀλείψουν μέ τό λάδι πού εὐλογή­θη­κε, καί μέ τίς εὐχές θά θερα­πευ­θεῖ ἡ ἀσθένεια καί θά συγχωρη­θοῦν οἱ ἁμαρτίες πού ἔχει κάνει.

Αὐτό δέν σημαίνει βεβαίως ὅτι τό μυστήριο τοῦ ἱεροῦ Εὐχελαίου ἀντι­καθιστᾶ τό μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως. Ἡ ἄφεση τῶν ἁμαρ­τιῶν καί ἡ συγχώρηση προσ­φέ­ρεται ἀπό τόν Θεό στόν ἄνθρω­πο πού ἔχει μετανοήσει καί ἐξομο­λο­γηθεῖ, καί ἡ συγχωρητική εὐχή πού διαβάζεται στό τέλος τοῦ ἱεροῦ Εὐχελαίου σέ αὐτές τίς ἴδιες ἁμαρτίες ἀναφέρεται. Ἡ θεραπεία τῆς ἀσθενείας ἔχει ὡς προϋπόθεση τήν πίστη τοῦ ἀσθενοῦντος, ὅπως τήν ὅρισε καί τήν ζητοῦσε καί ὁ Χριστός, πρίν νά θεραπεύσει κά­ποιον ἀσθενῆ, πρός τόν ὁποῖο μά­λι­στα κάποιες φορές ἔλεγε «τέ­κνον, ἀφέωνται σοι αἱ ἁμαρτίαι».

Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τό ἱερό μυστήριο τοῦ Εὐχελαίου: αὐτοί πού μετέχουν θεραπεύονται κατά τήν πίστη τους καί λαμβάνουν ἄφεση γιά ὅσες ἁμαρτίες ἔχουν ἤδη μετα­νοήσει.

Ὅσοι μετέχουν μέ πίστη καί διά­θεση νά ζητήσουν τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, αὐτοί λαμβάνουν μέ τό μυ­στήριο τοῦ ἁγίου Εὐχελαίου τή χάρη τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία συμβο­λίζει καί τό ἔλαιο τοῦ Εὐχελαίου, ὅπως τά ἑπτά κεριά, τά ὁποῖα ἀνά­βουμε συμβολίζουν, σύμφωνα μέ τόν Ἅγιο Συμεών Θεσσαλονίκης, τόν μυσταγωγό, τά ἑπτά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Γιά ὅλα αὐτά συνηθίζεται στήν Ἐκκλησία νά τελοῦμε τό μυστήριο τοῦ ἱεροῦ Εὐχελαίου, ἐκτός τῶν ἄλλων, καί κατά τή διάρκεια τῆς νηστείας τόσο τῶν Χριστουγέννων ὅσο καί τοῦ Πάσχα, ὡς μία εὐκαιρία καλύτερης προετοιμασίας γιά τή μεγάλη ἑορτή πού πλησιάζει, μέ τήν ἐνίσχυση τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία διαδίδεται μέ τό μυ­στήριο τοῦ ἱεροῦ Εὐχελαίου, ἀλλά καί μέ­ τίς πρεσβεῖες τῶν ἁγίων, τίς ὁποῖες ἐπικαλεσθήκαμε, ὅπως ἀκού­σατε, στήν Ἀκολουθία τοῦ ἱεροῦ Εὐχελαίου.

Σήμερα μάλιστα ἔχετε τήν ἰδιαί­τερη εὐλογία νά προσκυνήσετε καί νά ἀσπασθεῖτε τή σεπτή καί χαρι­τόβρυτο κάρα τοῦ ἁγίου ἱερομάρ­τυρος Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ πολύτιμο πνευμα­τι­κό θησαυρό τῆς Ἱερᾶς μας Μη­τροπόλεως, καί τήν ὁποία μεταφέ­ραμε ἀπόψε στήν ἐνορία σας μέ τήν εὐκαιρία τῆς σημερινῆς ἑορτῆς τῆς μνήμης του.

Ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος, ἐπίσκοπος Ἀντιοχείας καί ἱερομάρ­τυς,  εἶναι ἕνας ἀπό τούς μεγάλους ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἦταν μαθητής τῶν ἀποστόλων τοῦ Κυρίου μας καί διακρίθηκε γιά τόν ἔνθεο ζῆλο του καί τή μεγάλη ἀγάπη του γιά τόν Χριστό, τό ὄνομα τοῦ ὁποίου, ὅπως ἔλεγε στούς διῶκτες του, εἶχε γραμμένο μέσα στήν καρδιά του.

Αὐτήν τήν ἀγάπη του στόν Χριστό ἀπέδειξε καί μέ τό μαρτύριό του, μέ τό ὁποῖο ἑνώθηκε μέ τόν Χριστό καί πρεσβεύει πλέον ἀπό τόν οὐρα­νό γιά ὅλους ὅσους τόν ἐπικα­λοῦ­νται, ἀλλά καί γιά ὅλους ἐσᾶς πού ἤλθατε γιά νά προσκυνήσατε ἀπό­ψε μέ εὐλάβεια τήν τιμία καί χαρι­τό­βρυτο κάρα του.

Ἄς διαφυλάξουμε αὐτή τή χάρη καί τήν εὐλογία πού λάβαμε σήμε­ρα, καί τοῦ ἱεροῦ Εὐχελαίου καί τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου καί ἄς ὁλοκληρώσουμε τήν προε­τοιμασία μας γιά νά ὑποδεχθοῦμε σέ λίγες ἡμέρες μέ καθαρή καί ἀνοικτή τήν ψυχή μας τόν δι᾽ ἡμᾶς γεννηθέντα Κύριο, ὥστε νά ἀνα­γεννηθοῦμε καί ἐμεῖς καί νά ἔχου­με τόν Χριστό «κατοικοῦντα καί μένοντα» στήν ψυχή μας πάντοτε, καί τή νέα χρονιά καί σέ ὅλη μας τή ζωή.