Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης: «Μη φοβάσαι, όλα θα πάνε καλά»
Είχα την ευλογία – διηγείται ο κ. Γεώργιος Τσακαρδάνος – να γνωρίσω τον μακαριστόν Γέροντα ολίγα έτη πριν την κοίμησή του, όταν είχα τοποθετηθή ως Διευθυντής στο τοπικό υποκατάστημα ΙΚΑ Μαντουδίου, που απέχει περίπου 45 χιλιόμετρα από το Μοναστήρι του Οσίου Δαυΐδ, όπου μόναζε ο γέροντας Ιάκωβος που διέθετε όλα τα χαρίσματα των Αγίων, διορατικό, προορατικό και ιαματικό. Θα αναφέρω μερικές προσωπικές εμπειρίες:
Μια φορά, λίγο πριν πάρωμε την ευλογία του για να φύγωμε από το Μοναστήρι, και ενώ συζητούσε με τον ταξιτζή με τον οποίον πάντοτε επισκεπτόμουν το Μοναστήρι, γυρίζει προς εμένα, μου πιάνει τα χέρια και μου λέγει: «Μη φοβάσαι, όλα θα πάνε καλά», χωρίς εγώ εκείνη την περίοδο να έχω κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα είτε ατομικό, είτε υπηρεσιακό. Το ίδιο επανέλαβε μετά από λίγο, χωρίς εγώ να προβληματιστώ. Εκείνος, όμως, επειδή είχε το προορατικό χάρισμα, γνώριζε τι θα επακολουθούσε. Πράγματι, μετά από μικρό χρονικό διάστημα δημιουργήθηκε στην Υπηρεσία από τους συναδέλφους ένα βαρύ κλίμα εις βάρος μου, σαν να είχα διαπράξει κάτι κακό για αυτούς, ενώ κάτι τέτοιο δεν είχε συμβή.
Αφού πέρασε περίπου ένας μήνας, αποφάσισα πλέον να ζητήσω εξηγήσεις, διότι δεν μπορούσα άλλο να ανέχωμαι τέτοια συμπεριφορά.
Ξαφνικά, την επομένη ημέρα η όλη κατάσταση μεταβλήθηκε, σε σημείο που να αισθάνωνται ένοχοι απέναντί μου, χωρίς εγώ να τους πω κουβέντα.
Τότε θυμήθηκα τον μακαριστό Γέροντα που μου είχε πη: «Μη φοβάσαι, όλα θα πάνε καλά».
Κάποια άλλη φορά, με απασχολούσε ένα πρόβλημα. Σκεπτόμουν να το αναφέρω στον Γέροντα, αλλά για να μην τον κουράζω απέφυγα να του το αναφέρω. Εκείνος, όμως, μου έδωσε την απάντηση, χωρίς να τον ρωτήσω.
Σε μία επίσκεψή μου το καλοκαίρι του 1991 με αιφνιδίασε, όταν μου είπε: «Τι λες για γάμο, Γιώργο;», διότι εγώ δεν ενδιαφερόμουν πλέον για γάμο, ούτε ποτέ είχα συζητήσει μαζί του κάτι σχετικό. Εγώ, αντί για απάντηση, κούνησα το κεφάλι μου και είπα μέσα μου, πού να βρεθή, πάτερ, γυναίκα που να μπορή να συμβιώση με μένα. Ο Γέροντας, ως καρδιογνώστης μου είπε: «Καλά, άστα στον Θεό».
Εγώ πάλι δεν διερωτήθηκα γιατί μου είπε αυτά ο Γέροντας, διότι δεν με απασχολούσε το θέμα του γάμου. Η συνέχεια δικαίωσε το προορατικό χάρισμα του Γέροντα.
Κατά την κηδεία του μακαριστού Γέροντα την 21η Νοεμβρίου του ιδίου έτους, ένα ζεύγος εκπαιδευτικών, που είχα γνωρίσει τον Αύγουστο του 1991 κατά την διάρκεια προσκυνηματικής εκδρομής στους Αγίους Τόπους, είχε έλθει από την Αθήνα για να παραστή στην εξόδιο ακολουθία, και ενώ υπήρχε πλήθος λαού, με εντόπισε από μακριά και ήλθε να με συναντήση και μου ανήγγειλε ότι μου βρήκαν γυναίκα που μου ταιριάζει απόλυτα. Η πρόταση αυτή είχε αίσιο τέλος και το ζεύγος αυτό μας στεφάνωσε. Ο μακαριστός Γέροντας γνώριζε καλά τι έλεγε και τι θα επακολουθούσε, και είχα την ευλογία η πρόταση γάμου να γίνη κατά την διάρκεια της εξοδίου ακολουθίας του Γέροντα.
Από το βιβλίο: “Ο Γέρων Ιάκωβος (Διηγήσεις – Νουθεσίες – Μαρτυρίες)”. Γ’. Μαρτυρίες, σελ. 234. Έκδοση «Ενωμένη Ρωμηοσύνη» 2016.
