Την Δευτέρα 26 Ιουνίου 2023, ολοκληρώθηκε με επιτυχία η α΄ περίοδος των αγοριών των Κατασκηνώσεων της Ιεράς Μητροπόλεώς Σπάρτης, στην οποία φιλοξενήθηκαν 60 αγόρια δημοτικού για επτά ημέρες.
Στο δάσος της Ταϋγέτης και δίπλα στην ιστορική Ιερά Μονή της Ζωοδόχου Πηγής, τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να ζήσουν για πρώτη φορά μακριά από τα σπίτια τους και να απολαύσουν στιγμές ουσιαστικής ψυχαγωγίας και ορθόδοξης πνευματικότητας, σε ένα πρόγραμμα γεμάτο παραδοσιακά και κατασκηνωτικά παιχνίδια, προσευχή και παιδαγωγία από το πρωί μέχρι το βράδυ!
Στην μικρή, αλλά όμορφη τελετή λήξης, που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα το απόγευμα παρουσία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη κ. Ευσταθίου, οι μικροί κατασκηνωτές τραγούδησαν με πάθος και μοίρασαν απλόχερα τα χαμόγελά τους σε γονείς και κηδεμόνες, φανερώνοντας με αμεσότητα το περιεχόμενο αλλά και το αποτέλεσμα της κατασκηνωτικής ζωής τους!
Η καλοκαιρινή νεροποντή διέκοψε πρόωρα τη γιορτή, επέτρεψε όμως στον Σεβασμιώτατο να απευθύνει σύντομο ποιμαντορικό λόγο, ευχαριστώντας τους γονείς για την εμπιστοσύνη που έδειξαν στην τοπική μας Εκκλησία και προτρέποντας τα παιδιά να φυλάξουν στην καρδιά τους όσα έζησαν και όσα έμαθαν στην Κατασκήνωση. Διαβεβαίωσε πως η τοπική μας Εκκλησία θα συνεχίζει να υποστηρίζει με κάθε τρόπο την λειτουργία των Κατασκηνώσεων για να προσφέρει στα παιδιά την ευκαιρία να ζήσουν όπως θέλει ο Θεός και η παιδική τους ψυχή!
Ακολουθεί η προσφώνηση του Αρχηγού της περιόδου κ. Ευάγγελου Θεοδώρου:
«Σεβασμιώτατε, Σεβαστοί πατέρες, αγαπητοί γονείς και κηδεμόνες, πολύ αγαπημένα μας παιδιά,
Στην πραγματικότητα, ποτέ κανείς δεν είναι έτοιμος να περιγράψει με λόγια το κατασκηνωτικό γεγονός της Ταϋγέτης, που αποτελεί εμπειρία ανεπανάληπτη και τρόπο ζωής αρχέγονο, στα πρότυπα της αρχαίας εκκλησίας. Πόσο μάλλον, όταν αυτό που ζήσαμε εδώ για μια εβδομάδα, αποτελεί κοινό βίωμα για χιλιάδες, κυριολεκτικά, παιδιά που πέρασαν από τις Κατασκηνώσεις μας από το 1995 που λειτουργούν σε αυτόν εδώ το χώρο, μέχρι σήμερα. Θα είχε μάλιστα εξαιρετικό ενδιαφέρον μια κοινωνιολογική μελέτη που θα φανέρωνε την προσφορά της Μητροπόλεώς μας στην κοινωνία της Λακωνίας, καθώς το δίδαγμα και το βίωμα της Ταϋγέτης δεν περιορίζεται στο χώρο των κατασκηνώσεων, αλλά ταξιδεύει έξω από αυτόν με τρόπο άμεσο και ουσιαστικό.
Υποδεχθήκαμε εδώ τα παιδιά μας, σε μια πρώτη εμπειρία μακριά από το οικογενειακό περιβάλλον, γεγονός δύσκολο για εσάς, για τα παιδιά αλλά και δύσκολο για εμάς. Ασφαλώς κανείς από τα στελέχη δεν μπορεί να είναι πραγματικά έτοιμος για κάτι τέτοιο, η σκέψη όμως του Σεβασμιωτάτου όταν μοιραστήκαμε μαζί του αυτή μας την αγωνία ήταν πραγματικά στηρικτική: «Παιδιά μου η αγάπη είναι εφευρετική. Θυσιαστείτε εσείς και τα άλλα τα κανονίζει ο Θεός».
Φτάσαμε λοιπόν σήμερα να σας τραγουδήσουμε τη χαρά μας, θα αρκούσε όμως και μόνο να αντικρύσετε τα πρόσωπα των παιδιών σας για να καταλάβετε τί ζήσαμε όλοι μαζί στην Κατασκήνωση. Κάθε πρωί, ο ιερέας μας παρακαλούσε τον Θεό να σημειωθεί στα πρόσωπά μας το Φως του δικού Του προσώπου και νομίζω πως στα πρόσωπα των παιδιών αυτό το φως λάμπει!
Πέρα από το ατέλειωτο παιχνίδι για το οποίο θα σας μιλήσουν τα παιδιά σας, το θέμα που συζητήσαμε και αφορά όλες τις κατασκηνωτικές περιόδους για το 2023, είναι, όπως το βλέπετε στο πανό μας «Αίτημα φιλίας στους αγίους σήμερα. #αγιότητα». Γιατί η πρόσκληση στην αγιότητα δεν είναι εφήμερη όπως οι τάσεις της εποχής μας, αλλά αποτελεί τη διαχρονική τάση της Εκκλησίας μας, την αιώνια μόδα που αναδεικνύει πρωταθλητές των αρετών ανθρώπους κάθε εποχής. Η αγιότητα δεν αποτελεί ρομαντικό αφήγημα μιας άλλης εποχής, δεν περιορίζεται στην διήγηση ηρωικών πνευματικών αγώνων προσώπων που έζησαν κάποτε. Η αγιότητα είναι παρούσα στις ημέρες μας, αποδεικνύει πως το κάλεσμα της Εκκλησίας για μια ζωή πνευματική είναι ζωντανό και επίκαιρο. Για τον λόγο αυτό, δώσαμε στις τέσσερις ομάδες τα ονόματα τεσσάρων σύγχρονων Αγίων, των Αγίων Παϊσίου του Αγιορείτη, Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη, Ιακώβου του Τσαλίκη και Εφραίμ του Κατουνακιώτη. Πρόκειται για Αγίους της εποχής μας, που κάποιοι από εσάς γνώρισαν και συνομίλησαν μαζί τους, Αγίους που στέφθηκαν πρωταθλητές των αρετών στην εποχή μας και μας καλούν να ακολουθήσουμε το δικό τους δρόμο, όπως ήδη ξεκίνησαν τα παιδιά μας εδώ στην Ταϋγέτη.
Για όλη αυτή την προσπάθεια θέλω να ευχαριστήσω ονομαστικά, καταρχάς τον Υπαρχηγό μας κ. Νίκο Γιάνναρη. Οι περισσότεροι τον γνωρίζετε από τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες στην πόλη της Σπάρτης, για εμάς εδώ είναι ο παλιός φίλος με την μεγάλη κατασκηνωτική εμπειρία την οποία κατέθεσε νύχτα και ημέρα για χάρη των παιδιών. Όταν τον κάλεσα στο τηλέφωνο πριν από δύο μήνες για να του ζητήσω να αναλάβει τη θέση του Υπαρχηγού, είχα την αγωνία την άρνησης λόγω των πολλών του επαγγελματικών υποχρεώσεων. Όταν όμως άκουσα από την άλλη άκρη της γραμμής ένα εμφατικό και ενθουσιώδες «ναι, πάμε να το κάνουμε μαζί», δόξασα το Θεό. Τον ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου και παρακαλώ για το πιο θερμό σας χειροκρότημα.
Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου τους Ομαδάρχες μας. Πρώτα τον κ. Θανάση Κόλλια, που μόλις ολοκλήρωσε το κύριο μέρος των πανελληνίων εξετάσεων, υπολείπονται ακόμα τα γυμναστικά διαγωνίσματα, ήρθε στην Κατασκήνωση να βοηθήσει με πολύ προθυμία και χαρά! Τον κ. Δημήτρη Λαμπράκο ο οποίος αφιέρωσε την άδεια ορκωμοσίας του από το στρατό στην Κατασκήνωση κι όταν χρειάστηκε να φύγει εκτάκτως μια ημέρα νωρίτερα, φρόντισε να φέρει ως αντικαταστάτη τον αδερφό του Γιώργο για να μη μείνουν ούτε μια ημέρα τα παιδιά μας χωρίς ομαδάρχη! Τον κ. Νίκο Βορίλα, γνωστό σε όλους μας καλλιτέχνη της περιοχής μας, που άφησε σύζυγο και νεογέννητο παιδί για να έρθει εδώ, να υιοθετήσει τα δικά σας παιδιά και να δώσει όλη του την ενέργεια για το καλό τους! Επίσης τον κ. Γρίβα Παναγιώτη, που αφιέρωσε τις τελευταίες του ημέρες πολιτικής ζωής πριν καταταγεί στον στρατό για να διακονήσει τα παιδιά και την τοπική μας Εκκλησία. Αυτή τη θυσιαστική αγάπη τιμώ και ευχαριστώ για μια ακόμα φορά τους ομαδάρχες μας!
Αναφέρω ονομαστικά και τους βοηθούς ομαδαρχών που τράβηξαν, μαζί με τον Υπαρχηγό, το κουπί της ροής του προγράμματος και πήραν όλοι άριστα! Κουτσοβασίλης Στράτης, Λάτσης Γεώργιος, Τσιριγώτης Κωνσταντίνος, Λιβανός Εμμανουήλ και Μανωλάκος Βασίλης!
Θερμά ευχαριστώ τον πολύτεκνο ιερέα μας π. Αθανάσιο Νικολοζάκη, εφημέριο Έλους, ο οποίος άφησε την οικογένειά του και την ενορία του για να συνοδεύσει με την προσευχή του την κατασκηνωτική μας ζωή. Με διακριτικότητα και αγάπη ευλόγησε τα γεύματά μας, λειτούργησε και κοινώνησε τα παιδιά μας, συμβούλεψε και μας έδωσε την ευχή του κάθε βράδυ πριν ξαπλώσουμε να κοιμηθούμε.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες απευθύνω προς την μαγείρισσα πρεσβυτέρα κ. Σοφία Βλαχάκη και τις συνεργάτιδές της Μαρία και Θεοδώρα, η οποίες αντικατέστησαν επάξια το φαγητό της μαμάς και μαγείρεψαν γευστικότατα το θρεπτικό μενού των 7 κατασκηνωτικών ημερών μας!
Ευχαριστίες οφείλονται επίσης στην (αχρείαστη, δόξα τω Θεώ) υπεύθυνη ιατρό κ. Αικατερίνη Παναγιωτοπούλου και τους συνεργάτες της, την επίσης αχρείαστη νοσηλεύτρια κ. Μαρία Αμπέρτου και την κοινωνιολόγο κ. Αργυρούλα Βαχαβιώλου.
Την εύρυθμη καθημερινή τροφοδοσία με φρέσκες πρώτες ύλες για το φαγητό καθώς και οτιδήποτε άλλο χρειάστηκε (αναλώσιμα, υλικοτεχνική υποστήριξη κ.λπ.) εξασφάλισε ο πολύτεκνος ιερέας π. Νικόλαος Τσέτσεκας, γενικός υπεύθυνος των Κατασκηνώσεων, διευθυντής του Ασύλου Ανιάτων Σπάρτης και εφημέριος Αγίας Ειρήνης Μαγούλας. Το τεράστιο και κοπιώδες έργο του για τις Κατασκηνώσεις της Μητροπόλεώς μας είναι πραγματικά ανεκτίμητο και εύχομαι ο Θεός να τον έχει καλά για να συνεχίζει να διακονεί με θυσιαστική αγάπη τα παιδιά μας.
Υπήρξαν και αφανείς ήρωες, η προσφορά των οποίων αποδείχθηκε καθοριστική όταν προέκυψε η ανάγκη. Θα μπορούσα να αναφερθώ ειδικά σε δύο κυρίες, η ταπείνωσή τους όμως δεν μου επιτρέπει να τις ονοματίσω. Τις ξέρει ο Θεός και αυτό αρκεί.
Ευχαριστούμε επίσης τους γονείς που προσέφεραν κάθε είδους τρόφιμα για τα παιδιά μας, καθώς και όλους τους φορείς ή ιδιώτες για τα διάφορα γεύματα που απολαύσαμε. Σημειώνονται εδώ ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Ευστάθιος, η ενορία Αγίου Σπυρίδωνος Σπάρτης, η ενορία Αγίας Ειρήνης Μαγούλας, ο κ. Γιάνναρης Αναστάσιος, ο κ. Τσιριγώτης Γεώργιος και ο κ. Αλεξανδρόπουλος Κυριάκος.
Άφησα τελευταίο τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ. Ευστάθιο. Κάθε λέξη υπερβολής βρίσκει ακριβές αντίκρισμα στο πρόσωπό του και στη δράση του για την δημιουργία και την επί τριακονταετία λειτουργία (με κόπους και θυσίες πολλές) των Κατασκηνώσεων της Ταϋγέτης. Ήμουν από εκείνα τα παιδιά που είχαν την ευκαιρία να ζήσουν την πρώτη νοσταλγική κατασκηνωτική χρονιά του 1995 και σήμερα να βρίσκομαι για πολλοστή φορά Αρχηγός, χάρη στην ευλογία και την επιλογή του Σεβασμιωτάτου. Αισθάνομαι ειλικρινά ευτυχισμένος και αποτελεί τιμή η εμπιστοσύνη του Μητροπολίτη μας προς το πρόσωπό μου. Περισσότερο απ’ όλα τον ευχαριστώ δημοσίως για την ευκαιρία που μου έδωσε να βρεθώ ανάμεσα στα παιδιά μας, να δω μέσα στα μάτια τους τη χαρά και την ευτυχία, να αντικρίσω αποτυπωμένη τη λάμψη και το φως του Κυρίου στα πρόσωπά τους όπως ανέφερα προηγουμένως. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία αλλά και μεγαλύτερη ευθύνη από την παιδαγωγία των παιδιών μας, σε εποχές μάλιστα που όλοι -κι εγώ ο ίδιος ως πατέρας δύο παιδιών- ξαγρυπνούμε αγωνιώντας για τα πρότυπα του καιρού μας, το περιεχόμενο της διδασκαλίας, την ποιότητα της κοινωνίας μας που κατά γενική ομολογία ολοένα και χαμηλώνει.
Πόσα καταφέραμε τις 7 ημέρες που μόλις ολοκληρώθηκαν δεν το γνωρίζω. Σίγουρα δεν ήμασταν αλάνθαστοι και προσεύχομαι ο Θεός να μας συγχωρέσει για τις αδυναμίες μας. Να είστε όμως απολύτως βέβαιοι πως προσφέραμε με ευθύνη και πολύ προσοχή κάθε ρανίδα της σωματικής και πνευματικής μας δύναμης στην υπηρεσία των παιδιών μας γιατί αυτό απαιτούσε ο Θεός, ο Σεβασμιώτατος που μας επέλεξε και όλοι εσείς που μας εμπιστευτήκατε τα παιδιά σας, τα οποία είναι το μέλλον και η ελπίδα του κόσμου μας για ένα καλύτερο αύριο.
Να είστε περήφανοι για τα παιδιά σας! Δώστε τους θάρρος. Σπρώξτε τα να πάνε κάθε μέρα όλο και πιο μακριά. Βοηθήστε τα να αισθανθούν δυνατοί ψυχολογικά για να αντέξουν τις αντιξοότητες της κοινωνίας μας. Συμπεριφερθείτε τους ως άντρες, στα χέρια των οποίων εμπιστευόμαστε το σεβασμό που πρέπει να επιδείξουν στους μεγαλύτερους, την ευγένεια με την οποία πρέπει να συμπεριφέρονται στους φίλους τους και στα κορίτσια, διδάξτε τους να αναλαμβάνουν την ευθύνη και τις συνέπειες των πράξεων τους. Να συμμετέχετε μαζί τους στον εκκλησιασμό, ακολουθήστε το δικό τους παράδειγμα -όπως το μάθανε στην Κατασκήνωση- στην προσευχή το πρωί και το βράδυ καθώς και πριν το φαγητό. Βοηθήστε τα να διακρίνουν την ποιότητα από την καλή και την κακή μουσική, περιορίστε τις οθόνες και επενδύστε στο παιχνίδι εκτός σπιτιού, εκεί που είναι ο φυσικός χώρος των παιδιών.
Με τη χάρη του Θεού η Α’ Κατασκηνωτική Περίοδος Αγοριών έληξε χωρίς απρόοπτα. Ανανεώνουμε το ραντεβού μας για του χρόνου! Μια μεγάλη αγκαλιά στους μικρούς μου φίλους και εύχομαι σε όλους ολόθερμα καλό καλοκαίρι! »