Ερωτούν πολλοί: προηγείται ή έπεται της ταπείνωσης η υπακοή; Αν και οι δύο αρετές φαίνεται να συμπορεύονται και να παραλληλίζονται, οι άγιοι Πατέρες μάς νουθετούν και διδάσκουν πως η υπακοή προηγείται, είναι το πρώτο σκαλοπάτι για να φθάσουμε στην ταπείνωση.
Ασφαλώς, γράφουμε και αναφερόμαστε στη χριστοκεντρική υπακοή, σε αυτή δηλαδή που γίνεται όταν δεν συντρέχουν ηθικά ζητήματα και θέματα ορθοδόξου πίστεως, που αλλοιώνουν το ορθόδοξο δόγμα. Διαφορετικά, αποκλειστικά και μόνο σε αυτές τις περιπτώσεις, έχουμε και την «αγία ανυπακοή» που, επίσης, μάς εδίδαξαν οι Πατέρες και η Παράδοση της Εκκλησίας μας διασώζει.
Ως δε προς την υπακοή, πολύ βοηθάει η ενεργός σιωπή. Αυτή με τη σειρά της είναι το πρώτο βήμα για να «δαμάσουμε» τους λογισμούς και τα πάθη μας.
Υπακοή, λοιπόν, στον πνευματικό και δη στην Εκκλησία και σιγά σιγά, με προσευχή, ακατακρισία και φιλότιμο αγώνα, ο Θεος να δώσει, να γευθούμε και τους γλυκυτάτους καρπούς της θείας και μακαρίας ταπεινώσεως.
Διαβάστε επίσης: