Τριγμοί στην Εκκλησία της Κύπρου: ο Αρχιεπίσκοπος, ο Πάφου και η σύγκληση της Συνόδου
Η στάση του Μητροπολίτη Πάφου στο Ουκρανικό και η αντίδραση του Αρχιεπισκόπου.
Του Δημητρίου Λυκούδη, θεολόγου
Τριγμούς έφερε στην Εκκλησία της Κύπρου η απόφαση του Μητροπολίτη Πάφου κ. Τυχικού να απέχει από το Αρχιερατικό Συλλείτουργο της Κυριακής στη Λευκωσία, με τη δικαιολογία ότι στο εν λόγω Συλλείτουργο μνημονεύθηκε, μεταξύ άλλων Πατριαρχών και Αρχιεπισκόπων, ο Μητροπολίτης Κιέβου Επιφάνιος.
Ο κ. Τυχικός, μάλιστα, έθεσε το ζήτημα του Αυτοκεφάλου της Ουκρανικής Εκκλησίας και της αποδοχής ή μη του Κιέβου Επιφανίου ως μέρος των πιθανών θεμάτων που θα κληθεί να συζητήσει η επόμενη Σύνοδος, υποστηρίζοντας ότι σε παρελθοντική σύγκληση δεν πάρθηκε η κατάλληλη και ελεύθερη απόφαση από τους Συνοδικούς Αρχιερείς, επιρρίπτοντας εμμέσως ευθύνες στον μακαριστό πλέον αρχιεπίσκοπο κυρό Χρυσόστομο Β’. Βέβαια, η αλήθεια είναι πως στην απόφαση εκείνη, καθυστερημένα κάπως, η Εκκλησία της Κύπρου αποδέχθηκε σε εκκλησιαστική κοινωνία τον Κιέβου Επιφάνιο, χωρίς να απουσιάζουν όμως και οι αντιδράσεις, μεταξύ των οποίων ξεχώρισαν οι Λεμεσού Αθανάσιος και Μορφου Νεόφυτος.
Όπως ήταν επόμενο, η αιτία της απουσίας του μητροπολίτη Πάφου από το κυριακάτικο Συλλείτουργο εξόργισε τον αρχιεπίσκοπο κ. Γεώργιο, ο οποίος έσπευσε να χαρακτηρίσει ως «παιδαριώδη» αυτή τη στάση του στενού συνεργάτη και τέως πρωτοσυγκέλλου του στη μητρόπολη Πάφου κ. Τυχικού, υπογραμμίζοντας πως και την ημέρα της χειροτονίας του εις Επίσκοπον μνημονεύθηκε ο Κιέβου Επιφάνιος, αλλά τότε…χωρίς καμια αντίδραση! Μάλιστα, ο αρχιεπίσκοπος, σύμφωνα με το ΚΥΠΕ (Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων), τόνισε σε αυστηρό ύφος ότι «πρέπει ο Μητροπολίτης Πάφου Τυχικός να πάρει τα μηνύματα και από τον κόσμο αλλά και από όλους εμάς και είμαι αποφασισμένος να μην εξελιχτεί ένα σχίσμα στην Εκκλησία της Κύπρου».
Την ίδια ώρα, ο κ. Γεώργιος καλείται για πρώτη φορά μετά την ανάληψη του αρχιεπισκοπικού θώκου της μεγαλονήσου, να πράξει όσα προεκλογικά διεμήνυε τόσο προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο όσο και προς τους άλλους Συνοδικούς Αρχιερείς, πως σκοπό και μέριμνα έχει να συνεχίσει (αν εκλεγόταν τότε), να οδηγεί την Εκκλησία της Κύπρου στον προσανατολισμό που είχε χαράξει ο προκάτοχός του κυρός Χρυσόστομος Β’ και αυτός δεν είναι άλλος από την προσήλωση της Κυπριακής Εκκλησίας στο δρόμο και την κατεύθυνση που ακολουθεί το Φανάρι.
Μένει το επόμενο διάστημα να φανεί πόσο αποφασισμένος είναι τελικά ο αρχιεπίσκοπος να «προλάβει» τέτοιες μικρές αντιδράσεις στο ξεκίνημά τους, ακόμη και αν προέρχονται από δικά του πνευματικά απιδιά, ως είναι ο Πάφου Τυχικός προκειμένου να αποφευχθούν στο μέλλον πιθανά σχίσματα μέσα στο Σώμα της Κυπριακής Εκκλησίας που θα διχάσουν κλήρο και λαό με άγνωστα, στη ροή του χρόνου, αποτελέσματα.
