Οι άγιοι Λαυρέντιος ο αρχιδιάκονος, Ξυστός πάπας της Ρώμης και Ιππόλυτος, μαρτύρησαν το 253. Όταν έγινε ο διωγμός κατά των χριστιανών, ο πάπας της Ρώμης Ξυστός, ομολόγησε πρώτος την πίστη του στον Κύριο, με αποτέλεσμα να θανατωθεί με αποκεφαλισμό. Κατόπιν συνέλαβαν τον άγιο Λαυρέντιο, ο οποίος υπηρετούσε ως διαχειριστής των εκκλησιαστικών εισφορών. Του ζητήθηκε να παραδώσει τούς θησαυρούς της Εκκλησίας. Ο Λαυρέντιος τότε, τους παρουσίασε τους φτωχούς, τα ορφανά και όσους είχαν ανάγκη από την συνδρομή της Εκκλησίας και τους είπε ότι αυτοί ήταν οι θησαυροί της. Για αυτό το τόλμημά του, οι ειδωλολάτρες τον βασάνισαν, ψήνοντάς τον ζωντανό. Το λείψανο του αγίου Λαυρεντίου το παρέλαβε ο άγιος Ιππόλυτος. Μόλις όμως μαθεύτηκε αυτή του η πράξη, η ηγεμόνας διέταξε τον βασανισμό του. Έτσι μαρτύρησε και ο άγιος Ιππόλυτος. Μεγάλο μέρος των Λειψάνων του Αγίου Λαυρεντίου βρίσκονται στον ομώνυμο ρωμαιοκαθολικό Ναό «ἐκτός τῶν Τειχῶν» Ρώμης. Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Λαυρεντίου βρίσκονται στις Μονές Παντελεήμονος Αγίου Όρους και Κύκκου Κύπρου.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Τῷ θείῳ Πνεύματι, καταυγαζόμενος, ὡς ἄνθραξ ἔφλεξας, πλάνης τὴν ἄκανθαν, Ἀρχιδιάκονε Χριστοῦ, Λαυρέντιε Ἀθλοφόρε, ὅθεν ὡς θυμίαμα, λογικὸν ὁλοκαύτωσαι, τῷ σὲ μεγαλύναντι, τῷ πυρὶ τελειούμενος, διό τούς σὲ τιμώντας θεόφρον, σκέπε ἐκ πάσης ἐπήρειας.
Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Πυρὶ θεϊκῷ, φλεχθεὶς τὴν καρδίαν σου, τὸ πῦρ τῶν παθῶν, εἰς τέλος ἀπετέφρωσας, ἀθλητῶν ἑδραίωμα, θεοφόρε Μάρτυς Λαυρέντιε, καὶ ἀθλών ἐβόας πιστῶς, Οὐδὲν με χωρίσει τῆς ἀγάπης Χριστοῦ.