O άγιος Λαυρέντιος, γεννήθηκε στα Μέγαρα από ευσεβείς γονείς, τον Δημήτριο και την Κυριακή. Το επάγγελμά του ήταν γεωργός και οικοδόμος. Παντρεύτηκε τη Βασίλω και απέκτησε δύο γιους τον Ιωάννη και τον Δημήτριο. Κάποιο βράδυ, είδε στον ύπνο του την Παναγία, η οποία του υπέδειξε να πάει στη Σαλαμίνα, όπου κατόπιν προσευχής, βρήκε τη σεπτή εικόνα της και πάνω στα ερείπια παλαιάς Μονής το 1682 οικοδόμησε νέα, τη γνωστή ως σήμερα Μονή της Φανερωμένης. Εκεί αργότερα εκάρη μοναχός και έλαβε το όνομα Λαυρέντιος. Μοναχή έγινε και η σύζυγός του, η οποία μετονομάσθηκε σε Βασσιανή. Για τα πολλά του χαρίσματα και τη καθαρότητα της καρδιάς του ο άγιος Λαυρέντιος αξιώθηκε από την Θεοτόκο να τελεί θαύματα. Εκοιμήθη ειρηνικά στις 6 Μαρτίου 1707, η μνήμη του όμως τελείται στις 7 Μαρτίου.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῶν Μεγάρων τὸν γόνον, Ἀσκητῶν τὸν ὁμότροπον, καὶ φρουρὸν Μονῆς Σαλαμῖνος, θεοφόρον Λαυρέντιον, τιμήσωμεν προφρόνως ἀδελφοί, ὡς μέτοχον τῆς δόξης τοῦ Χρίστου, ἶνα τούτου ταὶς πρεσβείαις πάσης ὀργῆς, ρυώμεθα κραυγάζοντες, δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ χορηγούντι διὰ σοῦ, ἠμιν Πάτερ τὰ πρόσφορα.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α΄.
Τῶν Μεγάρων τὸν γόνον, ἀσκητῶν ἐγκαλλώπισμα, τὸν φρουρὸν μονῆς Σαλαμῖνος, θεοφόρον Λαυρέντιον, τιμήσωμεν προφρόνως ἀδελφοί, ἐν ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ὅτι τὸν καλὸν ἀγῶνα τῆς ἀρετῆς, καὶ πίστεως τετέλεκε. Πρέσβευε οὖν ὑπὲρ ἡμῶν, Λαυρέντιε παμμακάριστε καὶ τὴν σὴν μονήν τε καὶ πόλιν σαῖς εὐχαῖς διαφύλαττε.
Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Τῶν Ὁσίων καύχημα πόλεως παμμάκαρ, τὸν Χριστὸν ἐπόθησας θεόφρον πάτερ, διὰ τοῦτό σε ὁ πλάστης, στεφάνῳ δόξης κεκόσμηκε.