Οι Άγιοι Κύρος και Ιωάννης περιλαμβάνονται στη χορεία των είκοσι Αναργύρων Αγίων, που με τη δύναμη του Θεού χάριζαν δωρεάν στους ανθρώπους τη σωματική και πνευματική θεραπεία και για το λόγο αυτό ονομάστηκαν Ανάργυροι.
Ο άγιος Κύρος καταγόταν από την Αλεξάνδρεια και ο άγιος Ιωάννης από την Έδεσσα της Συρίας. Έζησαν περί τα τέλη του 4ου αιώνα μ. Χ., όταν βασιλιάς της Ρώμης ήταν ο Διοκλητιανός και ασκούσαν το επάγγελμα του ιατρού, με επιστημοσύνη και φιλανθρωπία προς τον ασθενή συνάνθρωπο.
Επειδή δεν αρκούνταν στη θεραπεία των σωματικών πόνων των ασθενών, αλλά αισθανόμενοι την αξία του ανθρώπου ως ψυχοσωματική οντότητα, παρακινούσαν τους ασθενείς οικειοθελώς να πιστέψουν στον Χριστό και με συνείδηση να τον ομολογήσουν ως αληθινό Θεό. Για το έργο τους αυτό οι Άγιοι Ανάργυροι συνελήφθησαν και μετά από διάφορα βασανιστήρια, μαρτύρησαν με αποκεφαλισμό.
Κάποιοι Χριστιανοί έθαψαν κρυφά τα λείψανά τους, τα οποία βρέθηκαν κατά το έτος 400, όταν βασίλευε στην Κωνσταντινούπολη ο Αρκάδιος. Η εύρεση των λειψάνων συνοδεύτηκε με αμέτρητα θαύματα, κάτι που εξακολουθεί να συμβαίνει, ενόσω οι άνθρωποι ευλαβούνται τους Αγίους και ζητούν με θερμές προσευχές τη βοήθειά τους.
Για ακόμη μια φορά η Εκκλησία μάς διδάσκει για την αξία των ιερών λειψάνων, αφού το σώμα του ανθρώπου είναι ναός του Αγίου Πνεύματος και όχι φυλακή της ψυχής, σύμφωνα με τον Πλάτωνα. Ο ενταφιασμός δεν υποδηλοί εξαφάνιση, αλλά συγχώνευση με το χώμα «εξ ης ελήφθη». Η ανακομιδή δείχνει τη τιμή και την αξία στο βαπτισμένο και μυρωμένο σώματος του ανθρώπου.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου