Γιατί ο Άγιος Ζήνων θεωρείται προστάτης των ταχυδρόμων
Η Εκκλησία σήμερα, 10 Φεβρουαρίου, τιμά τη μνήμη του Αγίου Ζήνωνος, ο οποίος το 1968 ανακηρύχτηκε προστάτης των Ταχυδρομικών Υπαλλήλων.
Ο άγιος Ζήνων καταγόταν από την Καισάρεια της Καππαδοκίας και ήταν γιος πλουσίων και ευγενών γονέων. Επί βασιλείας Ουάλη, ήταν διακομιστής της αλληλογραφίας του (364 – 374 μ.Χ.). Ο αυτοκράτορας Ουάλης υποστήριζε τους αιρετικούς Αρειανούς, και είναι εκείνος ο οποίος προσπάθησε να πιέσει δια του έπαρχου Μοδεστού τον Μέγα Βασίλειο, αναγκάστηκε όμως να υποχωρήσει από την σθεναρή στάση του Αγίου Ιεράρχου. Ο Άγιος Ζήνων, μολονότι ζούσε σε τέτοια ατμόσφαιρα, διατήρησε ακέραιο το Ορθόδοξο φρόνημά του. Όταν ο βασιλιάς Ουάλης ανέβηκε στο θρόνο το 364μ.Χ κάλεσε στο παλάτι τον ξακουστό πλέον Ζήνωνα και του ανέθεσε μεγάλα αξιώματα.
Όταν προέκυψε κενό στη θέση του βασιλικού Ταχυδρόμου, ο Ζήνωνας προσφέρθηκε να προσφέρει τις υπηρεσίες του επιδιώκοντας με τον τρόπο αυτό να βρίσκεται κοντά στους Πατέρες της Εκκλησίας, τους ασκητές αλλά και τον απλό κόσμο που ζούσαν απλά και ενάρετα στην επαρχία. Κατά τη διάρκεια της Βασιλικής Ταχυδρομικής εργασίας, έργο δύσκολο και κοπιώδες, ο Ζήνων φιλοξενείται σε μοναστήρια και ασκητήρια ερημιτών, υμνώντας και δοξολογώντας το Θεό. Το όνομα του απλού και ταπεινού ταχυδρόμου του βασιλιά είχε γίνει γνωστό σε κάθε πόλη και χωριό και ιδιαίτερα στους φτωχούς και πάσχοντες. Μια Βασιλική Ταχυδρομική αποστολή προς τον επίσκοπο Καισαρείας Βασίλειο καθόρισε και τη μετέπειτα πορεία του Ζήνωνα, καθώς μαγεύτηκε από το λόγο, το κήρυγμα , την ταπεινή, ασκητική ζωή του Βασιλείου.
Όταν πέθανε ο Ουάλης, αμέσως ο άγιος Ζήνων έριξε τη στρατιωτική ζώνη και αφού βρήκε ένα μεγάλο τάφο (πολλούς τέτοιους τάφους είχε το βουνό της Αντιοχείας) μπήκε μέσα σ’ αυτόν και καθάριζε την ψυχή του με αυστηρότατη άσκηση. Το στρώμα του ήταν μια στοίβα από χορτάρια πάνω σε πέτρες. Ήταν ντυμένος με ένα τριμμένο ράσο· η τροφή του ήταν λίγο ψωμί, που του έφερνε κάθε δύο μέρες κάποιος φίλος του και το νερό το έφερνε από πολύ μακριά ο ίδιος. Έτσι πήρε πολλή χάρη από τον Θεό. Γι’ αυτό, λέγεται, όταν επέδραμαν στον τόπο εκείνο οι Ίσαυροι και σκότωναν πολλούς ασκητές, ο άγιος Ζήνων με την προσευχή του τους τύφλωσε, με αποτέλεσμα αυτοί να μη βλέπουν την πόρτα του κελιού του.
Έτσι άγια αφού έζησε ο άγιος Ζήνων, σε βαθιά γεράματα παρέδωσε τη δίκαια ψυχή του στον Θεό.
