π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Δεν είναι ο τόπος που καθορίζει την αποδοχή του Λόγου του Θεού. «Και καθίσας, εδίδασκεν εκ του πλοίου τους όχλους». Όλοι οι χώροι μπορούν να γίνουν άμβωνες. Όλα μπορούν να συμβάλουν στη μετάδοση του Λόγου της Ζωής.
Σημασία έχει ν’ ακούσεις το Λόγο με ταπείνωση, αρνούμενος το «εγώ» που συνίσταται στις γνώσεις σου, στις εμπειρίες σου, στα θέλω σου.
Στην υπόδειξη του Κυρίου να ρίξει τα δίχτυα «εις άγραν», πιο μέσα από την παραλία που βρίσκονταν, τον πληροφορεί ότι το έκανε όλο το βράδυ χωρίς αποτέλεσμα. Όμως, «επειδή το λες εσύ, θα το κάνω». Και βρίσκεται μπροστά στην έκπληξη να ψαρεύει «πλήθος ιχθύων πολύ».
Στηριγμένοι στο λόγο Του, που υπερβαίνει τη λογική και την εμπειρία μας, μπορούμε να δούμε το θαύμα.
Βέβαια, η παιδεία, που δεχόμαστε ήδη από την παιδική ηλικία, μας μαθαίνει να στηριζόμαστε στις αισθήσεις και στις γνώσεις του λογικού. Έτσι, στενεύουν τα όρια της ύπαρξής μας. Ασφυκτιούμε σ’ ένα μικρόκοσμο, χωρίς σχέση με το Θεό που μας εισάγει στον κόσμο Του, όταν θα Τον έχουμε εμπιστευτεί.
Όταν, όμως, αφεθούμε σ’ Αυτόν καθώς οι Πατέρες μας το είχαν ως αυτονόητο τρόπο ζωής, τότε βρισκόμαστε μπροστά στον «θάμβος». Μας αποκαλύπτεται, αληθινά και χωρίς ψευδαισθήσεις ή κατά φαντασία, ο άλλος τρόπος της ύπαρξής μας. Γιατί αυτό το «θάμβος» είναι η ταπείνωση ως θέα του μυστηρίου του Θεού κι άρα η είσοδος στον κόσμο Του.
Σε τέτοια υπαρξιακή γνώση, αφήνεις οποιαδήποτε γνώση και σχέση του κόσμου τούτου και «ακολουθείς αυτώ».
Πηγή: Ησυχαστήριο Αγίας Τριάδος