Η αγία Ματρώνα, έζησε τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους και ήταν υπηρέτρια της συζύγου ενός Ιουδαίου αξιωματούχου, που ονομαζόταν Παντίλλα. Χωρίς να το γνωρίζουν οι κύριοι της, η αγία Ματρώνα έγινε χριστιανή και κάθε Κυριακή αφού συνόδευε την Εβραία κυρία της μέχρι την είσοδο της συναγωγής, στη συνέχεια μετέβαινε να εκτελέσει τα χριστιανικά της καθήκοντα, στη χριστιανική εκκλησία. Οι άλλες υπηρέτριες, οι οποίες την φθονούσαν, διότι είχε την εύνοια της Παντίλλας, την κατασκόπευσαν και την πρόδωσαν. Η δυσεβής Εβραία κάλεσε τη Ματρώνα για να της πει εάν οι κατηγορίες αληθεύουν. Η αγία Ματρώνα τότε με περισσό θάρρος ομολόγησε την πίστη της. Έξαλλη η Εβραία διέταξε να τη δείρουν ανελέητα και να τη ρίξουν στη φυλακή, όπου μετά από κακουχίες παρέδωσε την άγια ψυχή της στο δίκαιο μισθαποδότη. Όμως και η σκληρή Παντίλλα τιμωρήθηκε, καθώς έπεσε κατά λάθος από το τείχος και σκοτώθηκε. Την εποχή της Φραγκοκρατίας, το σκήνωμα της Αγίας μεταφέρθηκε στην Βαρκελώνη και εναποτέθηκε σε ναό, που καταστράφηκε κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Εκτός των τειχών της Θεσσαλονίκης υπήρχε και μονή αφιερωμένη στην Αγία Ματρώνα.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Γνώμην ἀήττητον, Ματρώνα φέρουσα, πίστιν τὴν ἔνθεον, ἄσυλον ἔσωσας, μὴ δουλωθεῖσα τὴν ψυχήν, Ἑβραίων τὴ ἀπηνεία ὅθεν ἀριστεύσασα, καὶ τὸν δόλιον κτείνασα, μυστικῶς νενύμφευσαι, τῷ Δεσπότῃ τῆς κτίσεως. Αὐτὸν οὒν ἐκτενῶς ἐκδυσώπει, πάσης ἠμᾶς ρυσθήναι βλάβης.