Ήταν υιός ιερέως των ειδώλων, κρυφά όμως συμμεριζόταν την πίστη των χριστιανών, στην οποία τον είχε μυήσει ήδη από νεαρά ηλικία μία διακόνισσα της Εκκλησίας της Αντιοχείας. Μία ημέρα που ο αυτοκράτορας πήγε στο χωριό Δάφνη, στα περίχωρα της Αντιοχείας, για να προσφέρει θυσίες στον ναό του Απόλλωνος, κάλεσε τον νέο, τον αδελφό του και τον πατέρα του για να υπηρετήσουν στον ναό και να ραντίσουν τα εδέσματα του αυτοκρατορικού τραπεζιού με ειδωλόθυτο αίμα.
Ήδη από την πρώτη ημέρα, ο νεαρός χριστιανός, τρομάζοντας στο θέαμα όλης αυτής της ασέβειας έφυγε κρυφά και πήγε στην πόλη, στην ευλαβή διακόνισσα, ζητώντας της να τον προστατεύσει. Εκείνη τον οδήγησε στον επίσκοπο Μελέτιο [12 Φεβρ.], ο οποίος τον έκρυψε στην οικία του, ενώ ο πατέρας του ανήσυχος για την εξαφάνιση του υιού του τον αναζητούσε παντού στην πόλη. Περνώντας από την οικία του Μελετίου, είδε ξαφνικά τον υιό του να στέκει στο παράθυρο. Μάντεψε τον λόγο της φυγής του, μπήκε στην οικία, έδειρε βίαια το παιδί του και το έσυρε μέχρι την κατοικία του, όπου αφού πρώτα το μαστίγωσε σκληρά, του έβαλε πυρακτωμένα σίδερα στα χέρια, στα πόδια και στην πλάτη. Μετά το κλείδωσε εκεί και επέστρεψε να υπηρετήσει τον αυτοκράτορα στη Δάφνη.
Από τους πόνους, μετά δυσκολίας στεκόταν όρθιος ο νεαρός ομολογητής· κινούμενος όμως από ένθεο ζήλο, έριξε κάτω και κομμάτιασε όλα τα είδωλα των ψευτοθεών που βρίσκονταν στο σπίτι. Τον κατέλαβε όμως φόβος όταν συνειδητοποίησε τι τον περίμενε όταν θα γύριζε ο πατέρας του και προσευχήθηκε προς τον Κύριο ζητώντας να τον λυτρώσει. Ευθύς άνοιξαν αυτομάτως οι αμπαρωμένες πόρτες και το παιδί έτρεξε προς την οικία της εν Χριστώ μητρός του.
Εκμεταλλευόμενος το σκοτάδι της νύκτας, ο άγιος Μελέτιος κατόρθωσε να φυγαδεύσει το παιδί στην Παλαιστίνη, στέλνοντάς το στον άγιο Κύριλλο, αρχιεπίσκοπο Ιεροσολύμων [18 Μαρτ.]. Μετά τον θάνατο του Ιουλιανού και τον τερματισμό της ειδωλολατρικής αντιδράσεως ανά την Αυτοκρατορία, ο νεαρός αθλητής του Χριστού επέστρεψε στην Αντιόχεια, όπου μετέστρεψε τον πατέρα του και πολλούς άλλους ειδωλολάτρες στην πίστη του Χριστού.
Από το βιβλίο: Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, υπό Ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου. Τόμος δεύτερος, Οκτώβριος. Ίνδικτος, Αθήναι 2006, Οκτωβρίου ΛΑ’.