Ο όσιος Παΐσιος ήταν δε ο μικρότερος από τα επτά αδέλφια του. Σε μικρή ηλικία, έμεινε ορφανός από πατέρα αλλά η ενάρετη και στοργική μητέρα του τον ανέθρεψε με τα διδάγματα του Ευαγγελίου.
Όταν ενηλικιώθηκε, ο Παΐσιος πήγε στην έρημο κοντά στον περίφημο για την αρετή, την άσκηση και την σοφία του αββά Παμβώ. Με οδηγό τον έμπειρο και χαρισματικό αυτό πνευματικό, ο όσιος Παΐσιος αναχώρησε για το δυτικό μέρος της ερήμου, όπου πλήθος ανθρώπων συνέρεε καθημερινά για να ακούσουν τη συμβουλή του και λόγια πνευματικά και ψυχωφελή. Πολλοί κατόρθωσαν από τις παραινέσεις του να βρουν το δρόμο της σωτηρίας.
Όταν έφθασε σε πολλή μεγάλη ηλικία, πολλοί αδελφοί του παρεκάλεσαν ν` αφήσει την έρημο και να κατεβεί στην κοντινότερη πόλη για να να ωφεληθούν και άλλοι άνθρωποι από τούς αγίους και ψυχοσωτηρίους λόγους του. Ο όσιος Παΐσιος συγκατένευσε και πήγε στην πόλη, δίδοντας την ευκαιρία σε πολλούς να γνωρίσουν το δρόμο της σωτηρίας. Εκοιμήθη ειρηνικά και τον έθαψαν στην έρημο όπου ασκήτευσε.
Μετά από χρόνια ο ασκητής Ισίδωρος έκανε την ανακομιδή των σεπτών του και χαριτόβρυτων λειψάνων του και τα μετέφερε στην Πισιδία, και τα εναπόθεσε στο εκεί Μοναστήρι του.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὁ ἔνσαρκος ἄγγελος, τῶν Μοναστῶν κορωνίς, ὁ ἄσαρκος ἄνθρωπος, τῶν οὐρανῶν οἰκιστής, ὁ θεῖος Παΐσιος, χαίρει τὴ αὐτοῦ μνήμη, σὺν ἠμὶν ἑορτάζων, νέμει τοὶς κοπιώσι, δι’ αὐτὸν θεῖον χάριν διὸ ἐν προθυμίᾳ πολλὴ τοῦτον τιμήσωμεν.