Ο Όσιος Τιμόθεος, ήταν, επίσης, χαρακτήρας ευθύς, ειλικρινής, συμπαθητικός, ελεύθερος. Χωρίς φανατισμούς, χωρίς καυχήσεις ότι νήστευε, χωρίς αλαζονείες ότι έκανε αγρυπνίες και εγκράτεια. Γεμάτος απλότητα, ταπεινοφροσύνη, επιείκεια και συγκατάβαση. Έκρινε τον εαυτό του με αυστηρότητα και τους άλλους με αγαθότητα. Γι’ αυτό και ο Θεός του έδωσε το χάρισμα να ιατρεύει ασθένειες, χωρίς βέβαια να υπερηφανεύεται γι’ αυτό.
Η αναφορά των Συναξαριστών στη διατύπωση «ἐν τοὶς Συμβόλοις» ίσως φανερώνει τον τόπο του ενταφιασμού του ιερού λειψάνου αυτού.
Ο Όσιος Τιμόθεος κοιμήθηκε με ειρήνη σε βαθύ γήρας.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Φερωνύμως τιμήσας Θεὸν Τιμόθεε, διὰ ζωῆς ἐνάρετου ἀπὸ παιδὸς ὡς σοφός, ἐτιμήθης παρ’ αὐτοῦ ἀξίως Ὅσιε τῶν γὰρ ἐνθέων δωρεῶν, σκεῦος ὤφθης ἱερόν, παρέχων ἐνὶ ἐκάστω, πολυτελεῖς χορηγίας, πρὸς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἠμῶν.