Είκοσι ετών παλικάρι, ο Όσιος Φιλόθεος στην Αθήνα, αναζητά ένα ταπεινό Ναό να λειτουργηθεί, να ξαποστάσει και να εναποθέσει τις νεανικές αναζητήσεις του.
Κάποιος τον ενημέρωσε ότι στον άγιο Ελισσαίο, εκεί στην Πλάκα, ένας ταπεινός παππούλης, ένας ιλαρός λευίτης του Χριστού, κάνει πολύωρες αγρυπνίες και λειτουργεί καθημερινά και αδιάκοπα.
Πήγε ο όσιος Φιλόθεος και τότε γνωρίστηκε με τον παπα Νικόλα τον Πλανά. «Όταν λειτουργούσε, θεωρούσε πως ζούσε σε άλλο κόσμο. Βυθιζόταν στους θείους λογισμούς και στις ιερές εμπειρίες του. Μόνο αν τον έβλεπες, μόνο τότε, καταλάβαινες τι σημαίνει και τι είναι ο παπά Νικόλας ο Πλανάς», έλεγε αργότερα ο Όσιος Φιλόθεος.
Πόσοι και πόσοι δεν επέρασαν τότε από το ταπεινό εκκλησάκι του Αγίου Ελισσαίου. Πόσοι και πόσοι δεν είδαν Θεό στο πρόσωπο και στη συμπεριφορά του ταπεινού παπά Νικόλα!