Ο Όσιος Θεόδωρος ο Σαββαΐτης, φοίτησε σε σχολεία και διακρίθηκε για τη μάθηση φιλοσοφικών γνώσεων, καθώς και της ρητορικής και της φιλοσοφίας.
Ο πατέρας του Οσίου ονομαζόταν Συμεών, η δε μητέρα του Μαρία.
Ο Όσιος Θεόδωρος ο Σαββαΐτης, σε ηλικία 10 χρονών έμεινε ορφανός και την μισή περιουσία των γονέων του πήρε η αδελφή του για να αποκατασταθεί και την άλλη μισή ο ίδιος, την οποία μοίρασε στους φτωχούς και αναχώρησε για την Ιερουσαλήμ. Εκεί προσκύνησε τους Αγίους Τόπους και τελικά έγινε μοναχός στη Λαύρα του Αγίου Σάββα.
Εκεί ασκήθηκε στην αρετή σε μεγάλο βαθμό και υπήρξε διάσημος ασκητής. Λόγω των μεγάλων του αρετών, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων τον έκανε επίσκοπο Εδέσσης (Μέσης Ανατολής). Σαν ποιμενάρχης υπήρξε άριστος, με τις πολλές θεολογικές του γνώσεις, τις πολλές του αρετές και προ πάντων με την μεγάλη του αγάπη, που διέθετε άφθονη στο ποίμνιο του. Όταν κάλεσε και ευλόγησε τον κλήρο και τον λαό της Έδεσσας, παρέδωσε την αγία του ψυχή στον ουράνιο Πατέρα.
Tον βίο του Οσίου συνέγραψε ο Eπίσκοπος Eμέσσης Bασίλειος ενώ σώζεται και βίος του στα Ελληνικά ο οποίος βρίσκετε στη Μονή Ιβήρων.