Με εκκλησιαστική λαμπρότητα και σε ατμόσφαιρα αναστάσιμης χαράς, εορτάστηκε η μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου και Θαυματουργού στηφερώνυμη Ιερά Μονή στο YellowRock της Νέας Νοτίου Ουαλίας. Η αδελφότητα της Μονής, υπό τον Καθηγούμενο αυτής, Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Θρόνου κ. Ιερώνυμο, υποδέχθηκε με αισθήματα υιικής συγκίνησης και σεβασμού, ήδη από την παραμονή της εορτής, τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας κ.κ. Μακάριο. Ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στον Μέγα Πανηγυρικό Αρχιερατικό Εσπερινό, ενώ την κυριώνυμο ημέρα χοροστάτησε στον Όρθρο και προεξήρχε της Πανηγυρικής Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας, κατά τη διάρκεια της οποίας τέλεσε την εις Διάκονον χειροτονία του κ. ΠαντελεήμονοςΤουμπελέκη.
Παρουσία πλήθους ευσεβών προσκυνητών, καθώς επίσης συγγενών, φίλων και της συζύγου του χειροτονούμενου, Μεταξίας, ο Αρχιεπίσκοπος απηύθυνε καταρχάς πνευματικούς λόγους με επίκεντρο το γεγονός της Αναστάσεως του Κυρίου μας. Προέτρεψε πατρικά όλους να μη διστάζουν να επαναλαμβάνουν διαρκώς το «Χριστό Ανέστη», το οποίο αποτελεί ομολογία πίστεως, όπως επισήμανε, καθώς η «Ανάσταση του Χριστού είναι η πραγματικότητα εκείνη που οριοθετεί και νοηματίζει την πίστη μας, αλλά και ολόκληρη τη ζωή και την ύπαρξή μας». «Χωρίς αυτήν τη σωτηριώδη προοπτική της Αναστάσεως και της νίκηςτου Χριστού επί του θανάτου, όλα θα ήταν πνιγηρά, ανούσια και μάταια», συμπλήρωσε.
Αναφερόμενος έπειτα στην εορτή της ημέρας, ο Σεβασμιώτατος υπογράμμισε πως ο θάνατος των Μαρτύρων της Εκκλησίας μας, όπως και του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, «είναι η πιο απτή και τρανή απόδειξη της Αναστάσεως». «Και αυτό το πιστεύουμε», εξήγησε, «διότι ο Μάρτυς, ο κάθε Μάρτυς της Εκκλησίας μας, θυσιάζει τα πάντα και, γενόμενος ομοιοπαθής με τον Χριστό και συμμέτοχος του Δεσποτικού Πάθους, προκαταγγέλλει την Κοινή Ανάσταση, η οποία θα πραγματοποιηθεί εξάπαντος επειδή “Χριστός Ανέστη!”».
Στη συνέχεια, ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος καλωσόρισε τον χειροτονούμενο Διάκονο στην ιερατική οικογένεια της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας. «Το κύριο έργο της ιερωσύνης, την οποία αναδέχεσαι αυτές τις στιγμές, είναι η προσφορά της Ευχαριστίας», του τόνισε, μεταξύ άλλων, και προσέθεσε: «Αυτή τη μοναδικήδωρεά σού εμπιστεύεται σήμερα ο Χριστός, χωρίς να σού υπόσχεται δόξες και ανέσεις, τιμές και αξιώματα». «Κάθε φορά που ο προσωπικός σου σταυρός θα νιώθεις ότι βαραίνει βασανιστικά στους ώμους σου», τον συμβούλεψε σε άλλο σημείο, «να στρέφεσαι προς τον Σταυρό του Κυρίου, ο Οποίος είναι ο μόνος και ασφαλής οδοδείκτης προς την Ανάσταση. Η νίκη του Χριστού κατά του θανάτου, που αποτελεί συνέχεια της οδύνης του Σταυρού, δίνει, για μια ακόμη φορά, σε μας τους Ορθοδόξους πιστούς, ένα επαναστατικό μήνυμα: ότι άκοπες και ανώδυνες νίκες ικανοποιούν προσωπικές επιθυμίες και προκρίνουν την κοσμική δύναμη και όχι την επικράτηση της αγάπης. Η ανώδυνη και ανυπόχρεη νίκη καταντά τελικά αυτοκαταστροφική τυραννία των πολλών».
Κατακλείοντας, ο Σεβασμιώτατος αναγνώρισε πως ο νέος Διάκονος είναι προικισμένος με ιδιαίτερα τάλαντα και χαρίσματα, και εξέφρασε την προσδοκία της Εκκλησίας ότι θατα αξιοποιήσει για τη δόξα του Θεού και τη σωτηρία των ανθρώπων, όχι για τη δική του δόξα ή υπεροχή. «Ποτέ μη λησμονήσεις ότι είμαστε οι υπηρέτες και διάκονοι του Θεού και όχι οι υπηρετούμενοι υπό των ανθρώπων», του τόνισε χαρακτηριστικά, ενώ δεν παρέλειψε να εκφράσει θερμές ευχαριστίες προς τους γονείς του π. Παντελεήμονος, για την ανατροφή του εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου, όσο και προς τον πνευματικό του, τον ηγούμενο της Ιεράς Μονής Παναγίας Παντανάσσης, π. Ευσέβιο, για την καθοδήγηση και την εν γένει πνευματική του φροντίδα.