Μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ.κ. Μακαρίου
για την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας
«Μήγαρις έχω άλλο στο νου μου πάρεξ ελευθερία και γλώσσα;»
Μια περιεκτική φράση του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού, στην οποία αποτυπώνεται η διττή έγνοια του για την ελευθερία του Γένους και για την ελληνική γλώσσα. Αν αναλογιστούμε πως τα λόγια αυτά γράφηκαν το έτος 1824, εξελισσομένου δηλαδή του αγώνα για την ανεξαρτησία, κατανοούμε πόσο μεγάλη αξία προσέδιδε στη γλώσσα ο Διονύσιος Σολωμός, εξισώνοντάς την ουσιαστικά με την πολυπόθητη ελευθερία.
Όχι τυχαία, επομένως, η σημερινή ημέρα, Ημέρα Μνήμης του εθνικού μας ποιητή, έχει καθιερωθεί και ως Παγκόσμια Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας. Καθώς αποτίουμε φόρο τιμής στον «Ποιητή της Ελευθερίας», ο οποίος έφυγε από την παρούσα ζωή προ 167 ετών, καλούμαστε επίσης να αναγνωρίσουμε τον θεμελιώδη ρόλο που έχει διαδραματίσει η ελληνική γλώσσα, τόσο στην ιστορική πορεία του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, όσο και στην πορεία ολόκληρης της ανθρωπότητος.
Ως Έλληνες και Ορθόδοξοι της πέμπτης ηπείρου, ζώντας σε μία πολυπολιτισμική χώρα, η οποία απέχει χιλιάδες χιλιόμετρα από τη γη των προγόνων μας – την κοιτίδα της ελληνικής γλώσσας – μπορούμε ίσως ευκολότερα να ανταποκριθούμε σε ετούτη την τριπλή πρόκληση. Μπορούμε δηλαδή ευκολότερα να αναγνωρίσουμε ότι η ελληνική γλώσσα συνιστά πρωτεύον στοιχείο της εθνικής συνειδήσεως των Ελλήνων· μπορούμε ευκολότερα να αναγνωρίσουμε τον σημαίνοντα ρόλο της ως προς τη διάδοση της χριστιανικής διδασκαλίας κα των αληθειών του ιερού Ευαγγελίου· μπορούμε ευκολότερα να διακρίνουμε την ισχυρή επίδρασή της στις γλώσσες άλλων λαών, στον τρόπο επικοινωνίας και έκφρασής τους, μα και στον τρόπο σκέψης τους.
Ως εκ τούτου, αντιλαμβανόμαστε ως ιερό χρέος τη διατήρηση και διάδοση της ελληνικής γλώσσας στους Αντίποδες, ούτως ώστε οι νεότερες γενιές της Ομογένειάς μας αφενός να διατηρήσουν την ελληνορθόδοξη ταυτότητά τους κι αφετέρου να διευρύνουν περαιτέρω τους γνωστικούς και πνευματικούς τους ορίζοντες· να γίνουν κοινωνοί ενός «θησαυρού» ο οποίος πλούτισε ανά τους αιώνες τη σκέψη, τη λογοτεχνία, την επιστήμη και τον παγκόσμιο πολιτισμό.
Εύχομαι ο Θεός να ευλογεί όλους όσοι υπηρετούν με αφοσίωση αυτό το ιερό χρέος, από τα στελέχη, τους εκπαιδευτικούς και τους εθελοντές που διακονούν στα εκπαιδευτικά μας ιδρύματα μέχρι τους γονείς, τους παππούδες και τις γιαγιάδες που, με απαράμιλλο ζήλο, κρατούν ζωντανή την ελληνική γλώσσα μέσα στις οικογενειακές τους εστίες, σε κάθε γωνιά της Αυστραλίας.