Αυστραλίας Μακάριος: Τρία χρόνια στο τιμόνι της Αρχιεπισκοπής
Η 9η Μαΐου, ημέρα που η Εκκλησία μας τιμάει τη μνήμη του Αγίου ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Χριστοφόρου, είναι συνδεδεμένη με την ιστορία της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, όσο και με την αρχιερατική πορεία του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ.κ. Μακαρίου. Και τούτο, διότι ήταν στις 9 Μαΐου του 2019, όταν η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, υπό την προεδρία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, εξέλεξε παμψηφεί τον Σεβασμιώτατο κ.κ. Μακάριο ως Αρχιεπίσκοπο της πέμπτης ηπείρου.
Κατά τη συμπλήρωση τριών ετών από το σημαντικό αυτό εκκλησιαστικό γεγονός, τελέστηκε πανηγυρική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στο Σύδνεϋ, προεξάρχοντος του ιδίου του Αρχιεπισκόπου, ο οποίος δέχθηκε θερμές και εγκάρδιες ευχές από τους κληρικούς και τους πιστούς. Στο Ιερό Βήμα παρέστη συμπροσευχόμενος ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μαγνησίας κ. Χριστόδουλος, ενώ ανάμεσα στο εκκλησίασμα βρίσκονταν, μεταξύ άλλων, ο κατά σάρκα αδελφός του Οικουμενικού Πατριάρχου, Νικόλαος Αρχοντώνης, και η σύζυγός του, Αικατερίνη, καθώς επίσης οι γονείς του Σεβασμιωτάτου, Εμμανουήλ και Φωτεινή Γρινιεζάκη.
Ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε με συγκίνηση στην επέτειο των τριών χρόνων από την εκλογή του και ευχαρίστησε θερμά όσους παρέστησαν στην πανηγυρική Θεία Λειτουργία. Παρακάλεσε δε όλους να τον συμπεριλαμβάνουν στις προσευχές τους, «όχι για να γίνεται κάτι ιδιαίτερο στη ζωή μου», όπως χαρακτηριστικά επισήμανε, «αλλά για να γίνεται μόνο το θέλημα του Θεού».
Τη χαρμόσυνη, λόγω της επετείου, και συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα επέτεινε περαιτέρω η χειροθέτηση, σε Αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Θρόνου, του εορτάζοντος τα ονομαστήριά του Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, Πανοσιολογιωτάτου κ. Χριστοφόρου Κρικέλη. Η απονομή του οφφικίου από τον Σεβασμιώτατο έγινε προτροπή και αδεία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, παρουσία των γονέων του Πρωτοσυγκέλλου, του π. Ιορδάνη Κρικέλη και της Πρεσβυτέρας Πολυξένης, καθώς και της κατά σάρκα αδελφής του, Ιωάννας.
Ο Σεβασμιώτατος, αφού ανέγνωσε το Πατριαρχικό Ευεργετήριο Γράμμα, μετέφερε στον νέο Αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Θρόνου τις ευχές και ευλογίες του Παναγιωτάτου κ.κ. Βαρθολομαίου, ενώ ο ίδιος, με πατρική στοργή, τον συμβούλεψε να ευγνωμονεί πάντοτε τον Θεό για τις ευεργεσίες που του έχει χορηγήσει, καθώς και να έχει επίγνωση ότι η ύψιστη τιμητική διάκριση που έλαβε, συνοδεύεται από αυξημένες ευθύνες και απαιτήσεις.
«Οι δωρεές που λαμβάνουμε από τον Θεό, δεν είναι ανταπόδοση στα δικά μας χαρίσματα και στις δικές μας αρετές, αλλά ευεργεσίες», υπογράμμισε μεταξύ άλλων και παρότρυνε τον Πανοσιολογιώτατο κ. Χριστοφόρο να θεωρεί τον εαυτό του ευεργετημένο από τον Θεό της αγάπης και πάντοτε να έχει ευγνωμοσύνη. Αναφορικά με το ευθυνοφόρο έργο που έχει αναλάβει, τού υπενθύμισε ότι κάθε Πρωτοσύγκελλος «γίνεται ο καθημερινός συγκυρηναίος του Επισκόπου» στις λύπες, τις πίκρες, τις δυσκολίες της διοίκησης και τις αντιξοότητες οι οποίες υπάρχουν σε όλους τους οργανισμούς, έτι δε περισσότερο στην Εκκλησία, την οποία, όπως το μαρτυρεί η δισχιλιετής ιστορία της, την πολεμούν και οι άνθρωποι και ο διάβολος.
Προτρέποντας τον π. Χριστοφόρο να αφιερώσει στην Εκκλησία τον χρόνο του, την ενέργειά του, την αγάπη του και όλη του την ύπαρξη, ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος επισήμανε ότι «δεν υπάρχει μεγαλύτερη οδύνη για έναν κληρικό, από το να ζει μέσα στην Εκκλησία και να μην αγαπά την Εκκλησία». «Δεν υπάρχει μεγαλύτερη οδύνη για έναν κληρικό, από το να έχει ιερωσύνη αλλά την ιερωσύνη του να μην τη βιώνει και να την θεωρεί ως ένα επάγγελμα, όπου πρέπει να συμπληρώσει κάποιες ώρες και να πάρει τον μισθό του», συμπλήρωσε χαρακτηριστικά. «Αυτήν την ιερωσύνη εμείς εδώ στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας δεν την θέλουμε και δεν την επικροτούμε», υπογράμμισε καταλήγοντας, εκφράζοντας παράλληλα την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι ο Πανοσιολογιώτατος κ. Χριστοφόρος έχει ανταποκριθεί πλήρως στα καθήκοντα που έχει αναλάβει ως Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής.
Σημειώνεται ότι στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, τελέστηκε μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως του πρώτου Ποιμενάρχου της πέμπτης ηπείρου, του μακαριστού Μητροπολίτου Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας κυρού Χριστοφόρου Κνήτη.
