Του Αναστασίου Μαρίνη, Ιστορικού
Η απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου να αναγνωρίσει τη λεγόμενη «Μακεδονική Εκκλησία», διά της εκδόσεως Πατριαρχικής και Συνοδικής Πράξεως, προκάλεσε έντονη αντίδραση από μερίδα ΜΜΕ της Σερβίας, τα οποία εναντιώνονται σε αυτή την απόφαση του Φαναρίου.
Μάλιστα, στρέφονται και κατά του ίδιου του κ. Βαρθολομαίου, κατηγορώντας τον ότι αναγνώρισε σε ευχαριστιακή κοινωνία τους σχισματικούς , με μερικά δημοσιεύματα του Τύπου να κάνουν λόγο για «Σχίσμα στην Ορθοδοξία», ή «ο Βαρθολομαίος διχάζει την Ορθοδοξία» κ.ά.
Η αναγνώριση, βέβαια, της Εκκλησίας των Σκοπίων, πέραν των όποιων αντιδράσεων από μερίδα του σερβικού τύπου, αποτελεί νομοκανονικό προνόμιο του εκάστοτε Οικουμενικού Πατριάρχου και εν γένει του Οικουμενικού Θρόνου.
Παράλληλα, ως τονίζει το Οικουμενικό Πατριαρχείο, διά της Πατριαρχικής και Συνοδικής αυτής Πράξης της αναγνωρίσης, στην ουσία, θεραπεύεται μια πληγή που διαρκούσε 55 χρόνια στο Σώμα της Εκκλησίας, από το σχίσμα του 1967. Ως αναφέρει η απόφαση του Φαναρίου, «δέχεται εἰς εὐχαριστιακήν κοινωνίαν τήν Ἱεραρχίαν, τόν κλῆρον καί τόν λαόν τῆς ὑπό τόν Ἀρχιεπίσκοπον κ. Στέφανον Ἐκκλησίας ταύτης, θεραπεύουσα τήν πληγήν τοῦ σχίσματος, καί ἐπιχέουσα εἰς τό τραῦμα τῶν ἐκεῖσε ἀδελφῶν ἡμῶν Ὀρθοδόξων «ἔλαιον καί οἶνον». Πρός τοῦτο ἐκδίδεται καί ἡ σχετική Πατριαρχική καί Συνοδική Πρᾶξις».
Είχε προηγηθεί η επιθετική προς το Φανάρι δήλωση εκ μέρους του Πατριαρχείου της Μόσχας, το οποίο, διά του Αναπληρωτή Προέδρου του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεών του, Πρωθιερέως Νικολάι Μπαλασοφ, ανέφερε:«Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, όπως και στην περίπτωση της Ουκρανίας, διακρίθηκε για άλλη μια φορά ως ο μόνος και αυτοαποκαλούμενος διαιτητής σε ολόκληρο τον Ορθόδοξο κόσμο, ο μοναδικός και αδιαμφισβήτητος διαιτητής για όλα τα εκκλησιαστικά ζητήματα, έκανε μια ωμή αντικανονική και πολιτικά υποκινούμενη παρέμβαση».
Την ίδια ώρα, Ο Πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας κ. Κοβάτσεφσκι, χαρακτήρισε ως «Ιστορική και πολυαναμενόμενη» την απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου να αναγνωρίσει την Αρχιεπισκοπή Αχρίδος, τονίζοντας ότι «οι ιεράρχες, οι ιερείς και μοναχοί της Εκκλησίας, καθώς και οι ορθόδοξοι πιστοί της χώρας, αποκτούν δικαίωμα συμμετοχής στη λειτουργική ενότητα με τις άλλες ορθόδοξες Εκκλησίες.» και έσπευσε να συγχαρεί τον Αρχιεπίσκοπο Στέφανο για την απόφαση.
Το Πατριαρχείο της Σερβίας δεν έχει πάρει επίσημη θέση, αναμένοντας τις κινήσεις της Μόσχας, την οποία στηρίζει απόλυτα, μεταξύ άλλων, και στον πόλεμο στην Ουκρανία. Μια στήριξη που φθάνει στο σημείο να διενεργεί ακόμη και εράνους μεταξύ των ενοριών του, κάτι που συνέβη μερικές εβδομάδες πριν, προκειμένου να ενισχύσει τους ρώσους που διαμένουν στην Ουκρανία.
Η αναφορά δε των σερβικών ΜΜΕ πως η Σύνοδος της Εκκλησίας των Σκοπίων συνεχίζει να χρησιμοποιεί το όρο «Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία – Αρχιεπισκοπή Αχρίδος» αντίκειται ευθαρσώς στην απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η απόφαση του οποίου είναι σαφής και ξεκάθαρη: «Ἀναγνωρίζει ὡς ὄνομα τῆς Ἐκκλησίας ταύτης τό «Ἀχρίδος» (νοουμένης τῆς περιοχῆς τῆς δικαιοδοσίας αὐτῆς μόνον ἐντός τῶν ὁρίων τῆς ἐπικρατείας τοῦ κράτους τῆς Βορείου Μακεδονίας), ὡς ὑπεσχέθη ἐγγράφως πρός τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καί ὁ Προκαθήμενος αὐτῆς, ἀποκλείουσα τόν ὅρον «Μακεδονική» καί οἱοδήτι ἄλλο παράγωγον τῆς λέξεως «Μακεδονία».